Fasola może chronić przed sepsą

Badacze z The Feinstein Insitute for Medical Research odkryli, że gatunek fasoli powszechnie stosowany w chińskiej kuchni chroni przed groźną dla życia sepsą. Wyniki odkryć zostały opublikowane w bieżącym wydaniu Evidence-based Complementary and Alternative Medicine (eCAM). Stwierdzono, że białko kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA), HMGB1, prowadzi do powstawania stanów zapalnych. One same są zaś potrzebne do utrzymania dobrego stanu zdrowia – bez nich rany i infekcje nigdy by się nie zagoiły.

Jednak długotrwały stan zapalny może poważnie uszkodzić tkanki i organy oraz doprowadzić do chorób takich jak choćby sepsa. Każdego roku dotyka ona około 750 tysięcy Amerykanów. Umiera około 28 – 50% z nich, a kosztuje to narodowy system opieki zdrowotnej prawie 17 miliardów dolarów rocznie. 

Sepsa jest groźnym dla życia stanem w przypadku infekcji lub urazu. Dochodzi do niego, gdy substancje chemiczne wprowadzane do krwiobiegu, zamiast zwalczyć stan zapalny, atakują organizm.  Rezultatem tego są uszkodzenia organów, w tym wątroby, serca, płuc, nerek i mózgu.

W przypadku poważnych uszkodzeń zmiany mogą być nieodwracalne. Dlatego ważne jest określenie jak długotrwałe stany zapalne mogą być leczone.

Neutralizowanie białka HMGB1 chroni przed przewlekłymi stanami zapalnymi, których szkodliwe działanie widoczne jest w tkankach i organach.

Doktor Haichao Wang wraz z doktorem nauk medycznych Shu Zu i doktorem Andrew E. Sama odkryli, że wyciąg z fasoli złotej, odmiany pochodzącej z Indii i powszechnie stosowanej w chińskiej kuchni i medycynie tradycyjnej, zmniejsza wydzielanie HMGB1, tym samym zwiększając wskaźnik przeżycia u myszy z 29,4% do 70%.

Jak powiedział dr Wang, wiele tradycyjnych ziół z sukcesem znalazło zastosowanie w terapiach wielu chorób, a teraz udało się potwierdzić terapeutyczny potencjał tkwiący w ekstrakcie z fasoli złotej.

Udowodnienie, że ten właśnie wyciąg korzystnie wpływa na myszy z sepsą, jest nadzieją, że pomoże on i osobom będącym w takiej samej sytuacji. Jest jednak oczywiste, że zanim zaczniemy go stosować u ludzi, potrzebne będą liczne dowody naukowe potwierdzające jego skuteczność.