Masz nadwagę? A jeśli byłaby to wina braku aktywności w pracy?

Jeśli nawet nadmierne jedzenie, konsumpcja tak zwanego "śmieciowego jedzenia", czyli po prostu złe odżywianie, a także czas spędzony przed telewizorem albo czas spędzony przed komputerem, brak aktywności w wolnym czasie, po kolei były pokazywane palcem jako przyczyny epidemii otyłości, to właśnie siedzący tryb pracy oraz brak aktywności w pracy są od tej pory w centrum zainteresowania naukowców.

Według pewnego badania nad aktywnością fizyczną w pracy w Stanach Zjednoczonych, pięćdziesiąt lat temu, połowa z wszystkich miejsc pracy wymagała dokonywania umiarkowanego codziennego wysiłku fizycznego, w porównaniu do jedynie 20% miejsc pracy dzisiaj.

Stanowiska pracy związane z produkcją dóbr, to znaczy w dziedzinie takich obszarów produkcji jak przemysł odzieżowy, przemysł budowlany oraz rolnictwo, tak samo jak i eksploracja lasów oraz kopalni, utraciły nieco teren na korzyść takich miejsc pracy jak na przykład sektor usługowy.

Według badaczy amerykańskich, właśnie to przejście w kierunku tej kategorii zatrudnienia, przekłada się na dzienny wydatek energetyczny mniejszy o około 100 kalorii, zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn.

Tak więc, wyjaśnia to w większej części wzrost średniej wagi Amerykanów zaobserwowany w przeciągu ostatnich pięćdziesiąciu lat, odnotowują autorzy badania.

Jeden Kanadyjczk na czterech jest otyły, według statystyk podawanych przez Statistique Canada. Otyłość niepokoi władze zdrowia publicznego od wielu już lat i wszyscy zgadzają się co do tego, iż ta plaga XXI wieku charakteryzuje się wieloma czynnikami.

Carl-Étienne Juneau poświęca zresztą cały swój doktorat w dziedzinie zdrowia publicznego na Uniwerstycie w Montrealu (Kanada) właśnie tej kwestii. Obecne, prezentowane przez amerykańskich naukowców rezultaty są podobne do jego własnych, w tym punkcie gdzie, tak jak w Stanach Zjednoczonych, odnotowuje się znaczący spadek aktywności fizycznej w pracy.

Kanadyjczycy wykonują średnio około 30 minut dziennie aktywności fizycznej w czasie swojego wolnego czasu, co jest nieco więcej niż robią to Amerykanie. Oni jednakże również są coraz mniej aktywni w czasie swoich dni pracy, które trwają 8 godzin. Bilans, to mniej aktywności fizycznej w sumie w ciągu dnia, ponieważ praca zajmuje coraz więcej miejsca w codziennym grafiku.

Aktywność fizyczna totalna ma więc być coraz mniejsza, stąd więc obserwowana epidemia otyłości, wyjaśnia Carl-Étienne Juneau.

Siedzący tryb pracy wynika z coraz większej obecności technologii w wykonywaniu codziennych zadań przez pracowników, co sprawia, że jest więcej pracy wykonywanej w pozycji siedzącej niż obowiązków, które wymagałyby użycia pewnej siły fizycznej.

Badacze uważają więc, że władze zdrowotne powinny skoncentrować swoje działania tak, aby promować zajęcia aktywne.

Jak zintegrować aktywność fizyczną z pracą?

Jak uważa Carl-Étienne Juneau, rozmowy na temat promocji zdrowia oraz aktywności fizycznej zbyt długo podkreślały znaczenie indywidualnej odpowiedzialności.

Uważam, że promocja aktywności fizycznej powinna się zwrócić w stronę środowiska i mniej kierować się w stronę ludzi. Bardzo proste środki mogą pomóc zmienić środowisko pracy, a w ten sposób ułatwić pracownikom uprawianie aktywności fiycznej, mówi specjalista.

Na przykład, pracodawca może zapewnić bezpieczne miejsca dla rowerów oraz prysznice dla pracowników, którzy decydują się na przybycie do pracy właśnie na rowerze. Może on również zaproponować elastyczne godziny pracy, aby pozwolić pracownikom na trening rano albo w godzinach obiadowych. Albo, jak proponuje na końcu Carl-Étienne Juneau, pracodawca może opłacać koszty abonamentu do centrum sportowego albo opłacać kursy grupowe na miejscu pracy.

Możliwe jest również ruszanie się jednocześnie pracując, przypomina Carl-Étienne Juneau. Można, na przykład, używać piłki zamiast fotela do siedzenia, wybrać podwyższane biurko, aby pracować na stojąco, albo jeszcze odbywać spotkania spacerując.

W Kanadzie, tak samo jak i w Stanach Zjednoczonych zresztą, zaleca się, aby dorośli w wieku powyżej 18 lat poświęcali conajmniej 150 minut na umiarkowaną bądź intensywną aktywność fizyczną tygodniowo. Ale, zaledwie jedna osoba na pięć stosuje się do tych zaleceń.