Młodzi, otyli i poddający się operacji odchudzającej

Mimo że Shani Gofman dokuczano z powodu otyłości już od czasów szkolnych, nauczyła się radzić z tym sobie. Była dobrą uczennicą i należała w szkole do kółka teatralnego, miała dobrych przyjaciół i chłopaka, którego poznała na Facebooku. Pokazywała nawet swoje krągłości w legginsach i obcisłych bluzeczkach. Kiedy jej lekarz, doktor Senya Vayner, po raz pierwszy wspomniała odchudzającą operację chirurgiczną, Shani Gofman miała 17 lat i żyła z rodzicami w Brooklynie.

Miała 1,52 m wzrostu i ważyła 125 kilo. Była otyła. Ale sprzeciwiła się temu, mówiąc, że przejdzie na dietę.

Wraz z epidemią otylości w Stanach Zjednoczonych, rozwinął się również rynek operacji odchudzających: ponad 200 000 operacji rocznie, kosztujących ponad 6 000 000 000 dolarów. A najnowszą granicą są młodzi pacjenci, tacy jak Shani Gofman, która pozwoliła, aby The New York Times towarzyszył jej przez rok, po operacji, w walce o utratę wagi, o dobre samopoczucie, o relacje z rodziną i przyjaciółmi.

Ale, długoterminowa skuteczność operacji utraty wagi, szczególnie opaski na żołądek, ciągle budzi wiele pytań. A napór na chirurgię ze strony młodych pacjentów budzi opór niektórych lekarzy, którzy stwierdzają, że jest to zbyt drastyczna operacja na pacjentach, których ciała ciągle się zmieniają i którzy nie mieli dość czasu, aby stracić wagę o własnych siłach.

Uważam, że jest to dość ekstremalne podjeście, zmienianie anatomii dziecka, kiedy nawet inne elementy do siebie nie pasują, mówi doktor Wendy M. Scinta. W odróżnieniu do starszych pacjentów, nie ma aż takiego wielkiego pośpiechu, żeby to naprawić, bo inaczej umrą.

Jeden procent, do dwóch, wszystkich operacji odchudzających, czyli bariatrycznych, przeprowadzanych jest na pacjentach poniżej 21 roku życia. Ale badania nie biorą pod uwagę operacji przeprowadzanych na dzieciach nawet dwunastoletnich.

Allergan, producent popularnego silikonu Lap-Band, który jest wprowadzany do żołądka, aby pacjent szybciej osiągał uczucie sytości, oczekuje aktualnie na pozwolenie od Food and Drug Administration. Pozwolenie ma dotyczyć zastosowania tego silikonu u pacjentów czternastoletnich, czyli cztery lata młodszych, niż jest to dziś dozwolone.

Szpitale w całych Stanach Zjednoczonych otworzyły centra bariatryczne dla nastolatków w ostatnich latach. Lekarze, którzy operują nastoletnich pacjentów, odnotowują, iż jest to podstawowy dowód na to, że dieta często zawodzi.

Wielu z nas widziało już, jak lekarze dają ciągle te same porady dzieciom, które są otyłe – muszą tylko przejść na dietę i częściej wychodzić na dwór. Chciałbym, żeby było to tak proste, mówi doktor Thomas Inge, profesor chirurgii i pediatrii na uniwersytecie University of Cincinnati, który uczestniczył w badaniach nad chirurgią odchudzającą u nastolatków, przeprowadzanych przez National Institutes of Health.

Shani Gofman była od zawsze otyła. Chłopcy w szkolnym autobusie nabijali się z niej. Do zdjęć nigdy nie ustawiała się na siedząco. Chowała się za ludźmi. Kiedy lekarka zaproponowała jej operację, próbowała stracić zbędne kilogramy, ale bez powodzenia. Co gorsze, przybrała dodatkowe 15 kilogramów w ciągu ośmiu miesięcy.

Kiedy w końcu poddała się operacji, ważyła 135 kilogramów, a jej wskaźnik BMI wynosił 51, czyli znacznie powyżej wskaźnika 40 albo 35 dla ludzi z przynajmniej jednym innym problemem zdrowotnym, które są wymagane dla operacji Lap-Band.

Doktor Danny Sherwinter, który ją operował, zapewnił ją, iż może spodziewać się średnio utraty 40 kilogramów nadwagi, co jest jeszcze lepsze niż jakakolwiek dieta. Przy jednoczesnym zastrzeżeniu: jeżeli nie będziesz ćwiczyć, i będziesz jeść jak do tej pory, skończysz w jeszcze gorszym stanie niż przed operacją. Operacja zajęła 25 minut.

Długoterminowe pytania

Procedura ta, nazwana laparoskopową regulowaną opaską żołądka, stanowi około 39% wszystkich operacji bariatrycznych w Stanach Zjednoczonych. Ryzyko związane z każdą operacją bariatryczną spadło, częściowo dlatego, że chirurdzy mają teraz więcej doświadczenia i posługują się mniej inwazyjnymi technikami, takimi jak laparoskopia, ale również dlatego, iż zaczynają operować coraz chudszych, zdrowszych pacjentów.

Jedna na 2 000 operacji gastrycznych założenia opaski (0,05%), a także jeden na 900 pacjentów z bajpasami żołądkowymi, umiera w czasie albo zaraz po operacji. Dla operacji otwartych – nielaparoskopowych – wszczepienia bajpasów, badania określiły poziom śmierci w ciągu 30 dni po operacji na 2%. Około jeden procent pacjentów z opaską oraz 3% pacjentów z bajpasami rozwija ciężkie komplikacje, typu skrzepy krwi albo perforacja jelita.