Narodowy kongres na temat otyłości: utrata wagi za wszelką cenę poddana w wątpliwość

W dniach od 28 kwietnia 2011 roku do 1 maja 2011, ponad 600 ekspertów kanadyjskich udało się do Montrealu, gdzie odbywał się 2 Narodowy Kongres na temat otyłości. Była to bardzo dobra okazja dla wielu lekarzy, aby porozmawiać o najbardziej obiecujących strategiach i terapiach pozwalających walczyć z tym, co dziś jednomyślnie uważamy za światową epidemię.

Społeczność naukowa coraz bardziej odwraca się dziś od diet odchudzających i od utraty wagi za wszelką cenę, zadeklarowała na początku kongresu pani doktor Arya Sharma, profesor medycyny na Uniwersytecie w Alberta oraz przewodnicząca kanadyjskiej organizacji Réseau Canadien Obésité.

W rzeczywistości, błędy powtarzane przez pacjentów doprowadziły lekarzy do poddawania w wątpliwość niegdysiejszych dogmatów. Aby stracić od 2 do 5 kilo, wytarczy nanieść kilka zmian w swoim sposobie odżywiania się oraz wykonywać ćwiczenia fizyczne, ocenia specjalistka.

Ale kiedy mamy od 15  do 25 kilo do stracenia, to już inna para kaloszy. Trzeba dokonać monstrualnych wysiłków, aby stracić nadmiar wagi, i trzeba poza tym dokonywać tych wysiłków przez całą resztę życia, jeśli nie chcemy znów przybrać na wadze. O ile nie staniemy się maratończykiem i o ile nim nie pozostaniemy, nie jest to po prostu realne!, dodaje pani doktor Arya Sharma.

Pani Lyne Mongeau, koordynatorka rządowego planu działania promującego zdrowe zwyczaje życiowe oraz prewencję problemów związanych z wagą, podziela zdanie pani profesor Sharma.

Drakońskie diety powodują nie tylko zaburzenia równowagi na planie fizycznym, ale również na planie zachowania (wystarczy tylko odmówić sobie czekolady, aby odczuwać nieracjonalne pragnienie jej zjedzenia) oraz moralnym (powtarzajace się klęski wywołują poczucie bezsilności), mówi kolejna specjalistka.

Dyskurs na temat zdrowej wagi ma więcej z marzeń niż z rzeczywistości, ocenia pani Mongeau.

Czy schudnięcie jest konieczne?

Dobra nowina: coraz więcej badań naukowych pokazuje, że naniesienie rozsądnych zmian w swoim stylu odżywiania oraz praktykowanie lekkich ćwiczeń fizycznych przynosi wiele korzyści dla zdrowia, nawet jeśli te nowe zwyczaje nie powodują utraty wagi, albo jedynie skromną utratę wagi.

Ruszając się i jedząc lepiej, adoptując dietę typu śródziemnomorskiego, na przykład, zwiększamy wrażliwość naszego ciała na insulinę, co sprawia, że ryzyko cukrzycy spada, wyjaśnia pani Simone Lemieux, profesor na Wydziale nauk o produktach spożywczych i odżywianiu na Uniwersytecie Laval.

Udaje nam się również obniżyć poziom złego cholesterolu we krwi oraz ciśnienie tętnicze, redukując w ten sposób ryzyko ucierpienia z powodu chorób sercowo-naczyniowch, dodaje uczona. Dodatkowo, poprawia się również jakość snu.

Otyłość, choroba chroniczna

Jak uważa doktor Sharma, otyłość powinna być traktowana jak każda inna choroba chroniczna. Pacjenci powinni być obserwowani co 3 albo 6 miesięcy, ponieważ walka nigdy nie jest wygrana.

Istnieje wiele czynników, które powodują otyłość: genetyka, brak edukacji odnośnie dobrych stron jedzenie, brak czasu, który sprawia, iż zwracamy się w stronę fast-foodów, brak umiejętności kulinarnych, depresje, zażywanie niektórych lekarstw....

Trzeba poświęcić dużo czasu, aby przeegzaminować wszystkie te czynniki i zaproponować każdemu pacjentowi terapię skrojoną na jego miarę. Trzeba zachęcać każdego do dokonywania małych zmian w stylu życia, w sposób realistyczny i progresywny.

Jak uważa pani Lyne Mongeau, prowincja Quebec dokonała wielkich postępów w tej dziedzinie. Plan przeciwdziałania otyłości w tej prowincji kładzie nacisk na podejście biopsychospołeczne w leczeniu otyłości.

Zdaniem pani Simone Lemieux, jednakże, partia jeszcze nie jest wygrana. Przesądy wokół nadwagi i otyłości są bardzo powszechne i nie oszczędzają one nawet lekarzy, mówi pani profesor, która 19 maja 2011 roku weźmie udział w wideokonferencji zatytułowanej Le traitement de l’obésité: pourquoi le succès est-il si mitigé? (Leczenie otyłości: dlaczego sukces jest tak skromny?).

Wielu specjalistów od spraw zdrowia ma ciągle wrażenie, że jeśli dana osoba ma kilka kilo nadwagi, to jest to jej wina, a jedyną miarą sukcesu jest utrata wagi. Zwlekamy nawet z leczeniem komplikacji, takich jak nadciśnienie i cukrzyca, odpowiednimi lekarstwami. A jednak, leczy się hipercholesterolemię w sposób bardzo zdecydowany, przy pomocy leków statynowych, podczas gdy zdrowsze zwyczaje życiowe powinny pozwolić poprawić bilans zdrowia wielu pacjentów w tym przypadku.

Norma społeczna jest więc inna. Nikt nie zaprzecza, iż utrata wagi u osoby otyłej jest zbawienna dla zdrowia. Nie tylko ze względu na odciążenie przeciążonych stawów. Ale nie powinno być to centralnym punktem interwencji, podsumowuje Simone Lemieux.

Jeśli chodzi o leczenie otyłości, nadszedł czas, aby lekarze ponownie zdefiniowali to, co rozumieją przez słowo „sukces”.