Seler i marchewka na poprawę pamięci u osób starszych?

Niektóre związki zawarte w owocach pomagają nam zachować dobre zdrowie. Luteolina z selera albo z papryki, być może pozwala zmniejszyć negatywne efekty działania czasu na funkcjonowanie mózgu. Pięć owoców oraz warzyw powinne stanowić część naszego codzienniego pożywienia. Które z nich, wybór tak naprawdę należy do nas. A więc, dlaczego nie wybrać selera, marchewki, papryki, rumianku oraz rozmarynu?

Artykuł opublikowany w dzienniku Journal of Nutrition wykazuje w rzeczywistości, że jeden związek, znajdujący się w każdej z tych roślin, ma mieć bardzo korzystne efekty na pamięć i jej utratę, związaną z wiekiem. Związek, o którym tu mowa, luteolina, jest substancją z rodziny flawonoidów. Flawonoidy to organiczne związki chemiczne, które występują w roślinach. Należą one do podgrupy polifenoli, które z kolei są zawarte przede wszystkim w czerwonym winie oraz w zielonej herbacie.

Luteolina jest znana ze swojego działania antyoksydacyjnego, co powoduje, iż jest skuteczna w walce z rakiem. Jej działanie antyzapalne zachęciło zespół badawczy z bazą na Uniwersytecie stanu Illinois w Urbana-Champaign do zainteresowania się szczególnie działaniem luteoliny na ściśle określone komórki zapalne.

Komórki, spokrewnione z makrofagami, tworzą populację, którą nazywamy mikroglejem, znajdującą się w centralnym układzie nerwowym. Ta populacja komórkowa aktywuje się w przypadku infekcji, to znaczy – zapalenia. Daje ona mózgowi rozkaz: czas na odpoczynek, organizm musi wypocząć. Stąd zmęczenie, brak apetytu, itp... Dzieje się to dzięki syntezie małych molekuł: cytokin.

Natomiast w przebiegu procesu starzenia się, aktywność mikrogleju dereguluje się i nieprawidłowo syntezuje te same cytokiny, co może być przyczyną różnych chorób neurodegeneracyjnych.

Akcja wymierzona w starzejące się mózgi

Naukowcy wykazali poprzez doświadczenia in vitro, że komórki mikrogleju, narażone na kontakt z molekułami bakteryjnymi (lipopolisacharydami), produkują cytokiny zdolne do zabijania neuronów. I to właśnie tutaj interweniuje luteolina ze swoim korzystnym działaniem: substancja ta przeszkadza mikroglejowi w syntezowaniu toksycznych cytokin, które mogą zabijać neurony, a więc luteolina ratuje komórki nerwowe.

Wstępne rezultaty więc zachęciły badaczy do pójścia tym tropem. Przestudiowali więc efekty działania luteoliny bezpośrednio na mózgi zwierząt. Badanie polegało na tym, iż młode dorosłe myszy (3-6 miesięcy) albo stare myszy (22-24 miesiące), dostawały pożywienie z dodatkiem luteoliny, przez okres 4 tygodni.

Działanie molekuły zostało przestudiowane przy pomocy analizy pamięci przestrzennej myszy. Przeanalizowano także poziom zapalenia w regionie mózgu nazywanym hipokampem, który jest odpowiedzialny za pamięć oraz za orientację przestrzenną.

Bez żadnej niespodzianki, starsze myszy miały większy poziom markerów zapalenia w hipokampie, w porównaniu do młodszych gryzoni. Natomiast, starsze myszy odżywiane luteoliną otrzymały lepsze wyniki, jeśli chodzi o proces uczenia się oraz proces zapamiętywania, w porównaniu do myszy z grupy kontrolnej. Zresztą, poziom zapalenia w mózgach starszych myszy – w hipokampie – był podobny do poziomu zapalenia u myszy młodych.

Co ciekawe, luteolina nie miała żadnego wpływu na mózgi myszy młodych.

Badania te pokazały, że substancje podobne do luteoliny, są zdolne do przenikania do mózgu, co sugeruje, że działa ona bezpośrednio na komórki mikrogleju, redukując zapalenia, a przynajmniej w tej strefie mózgu, która jest związana z pamięcią.

Po raz kolejny badania pokazują, że zdrowe odżywianie jest z całą pewnością w stanie zredukować nieprzyjemne, pustoszące efekty starzenia.