Spożywanie zbyt małych ilości soli może szkodzić zdrowiu

Amerykanie zagrożeni chorobami serca, którym przez lata radzono zmniejszenie ilości soli w diecie, niekoniecznie muszą czerpać korzyści z takich ograniczeń, a być może nawet jest to szkodliwe dla ich zdrowia. Institute of Medicine (IOM) w swoim ostatnim raporcie przedstawia najświeższe dane na temat spożywania soli i jej wpływu na stan zdrowia.

Podczas gdy czarnoskórzy, diabetycy oraz inne osoby bardziej podatne na choroby serca są ostrzegane przed nadmiernym spożyciem soli, IOM ujawnia informacje, według których nie ma widocznego dowodu na to, żeby dieta uboga w sól ograniczała zachorowania na choroby serca. Ponadto zbyt mała ilość soli w diecie może w rzeczywistości zwiększać ryzyko zachorowania na te przypadłości.

Dowody na korzyści czy szkody płynące ze stosowania takiej diety nie są na tyle wyraźne, żeby osoby narażone na choroby serca były traktowane inaczej niż reszta społeczeństwa. To stwierdzenie sugeruje, że osoby narażone na choroby serca nie potrzebują tak drastycznego obniżenia ilości soli w diecie. Należy zatem zastosować inne środki pomagające zmniejszyć ryzyko zachorowania na choroby serca.

Jak mówią eksperci z IOM, Amerykanie wciąż konsumują znacznie za dużo soli. Dziennie dorosła osoba przyjmuje średnio 1,5 łyżeczki lub 3400 mg tej substancji. Tymczasem według zaleceń nie powinno się spożywać jej więcej niż 2300 mg dziennie.

Jednak wyniki ostatnich badań każą się zastanawiać, czy osoby zagrożone chorobami serca rzeczywiście powinny zmniejszyć ilość soli w diecie aż do 1500 mg dziennie, jak zaleca rząd.

Brian Strom z University of Pennsylvania stwierdza, że nowe badania potwierdzają znaną zasadę, według której należy ograniczyć przyjmowanie sodu z bardzo wysokiego poziomu do umiarkowanego. Jednocześnie zbyt duże zredukowanie spożycia soli może w rzeczywistości prowadzić do problemów zdrowotnych, również chorób serca.

Badania wciąż są ograniczone i nie do końca można ufać ich wynikom, jak mówi IOM w raporcie przekazanym do Centers for Disease Control and Prevention.

Ważne organizacje związane ze służbą zdrowia, w tym American Heart Association, natychmiast odżegnały się od tych stwierdzeń, twierdząc, iż badania analizowane przez IOM skupiały się na osobach chorych, a nie na zwykłych Amerykanach, których większość wciąż spożywa znacznie za dużo soli.

Jak stwierdza Bonnie Liebman z Center for Science in the Public Interest, wymagania wobec konsumentów wciąż są takie same – ograniczyć spożywanie sodu.

Okazuje się, że problemem nie jest tylko jedzenie bogate w sól. Amerykanie spożywają również dużo produktów, które zawierają mniej soli, nie zdając sobie sprawy z ich zawartości sodu. Takie produkty to na przykład chleb czy makaron.

Służby zdrowia nawołują, żeby obniżyć zawartość soli w posiłkach. Konsument może to zrobić np. prosząc o niesolone dania w restauracjach, jak również jedząc więcej produktów naturalnie ubogich w sól, jak owoce i warzywa.

Jednocześnie służby zdrowia stwierdzają, że raport IOM jest bez znaczenia wobec faktu, że w jedzeniu wciąż znajduje się tak dużo sodu. Jak mówi Liebman z CSPI, to prawie niemożliwe, żeby przyjmować nie więcej niż 1500 mg soli dziennie.

W rzeczywistości jakikolwiek posiłek w restauracji dostarcza co najmniej połowę dziennej zalecanej dawki sodu, a czasem nawet więcej niż dzienną dawkę. Każdy musiałby robić sobie posiłki sam, z surowych produktów, żeby spełnić te wymagania. To raczej niemożliwe.

Różne grupy konsumenckie oraz niektórzy prawodawcy od lat apelują do U.S. Food and Drug Administration, żeby ustalić odgórnie ilość soli, która zgodnie z zaleceniami IOM nie może być przekraczana przy komponowaniu posiłków. Służba zdrowia w Nowym Jorku próbowała namawiać restauracje i firmy zajmujące się żywnością do dobrowolnego usunięcia soli z niektórych ich dań.

Trzy różne cykle badań opublikowane niedawno pokazują, że mimo iż większe korporacje już zmniejszyły ilość soli w swoich produktach, mniejsze restauracje wciąż używają jej bardzo dużo.