Nierozróżnianie barw
Nierozróżnianie barw może dotykać średnio co dwunastego mężczyznę i co dwusetną kobietę. Zazwyczaj występuje częściowy lub całkowity brak rozróżniania kolorów w parach: czerwono – zielony, a rzadziej niebieski – zielony. Mózg ma bardzo mocne zdolności adaptacyjne, dlatego człowiek przez kilka lub kilkanaście lat może nie zdawać sobie sprawy, że ma problemy z rozróżnianiem barw.
Zaćma
Zaćma, inaczej katarakta jest jedną z najczęstszych chorób narządu wzroku. Rozróżnia się dwie główne postacie: nabytą i wrodzoną. Choroba polega na zmętnieniu części lub całej soczewki oka., prowadząc do utraty jej przejrzystości.
Objawy:
- przymglone widzenie
- pogorszenie ostrości wzroku
- problemy w ocenie odległości
- u dzieci zez lub oczopląs
Wiele różnych schorzeń siatkówki może spowodować problemy z rozróżnianiem barw. Zazwyczaj wywołane jest to uszkodzeniem receptorów odpowiedzialnych za ich postrzeganie. W celu rozpoznania uszkodzenia konieczne jest przeprowadzenie badania oka oraz nerwu wzrokowego.
Objawy:
- postępująca utrata wzroku
- ubytki w polu widzenia
Zbyt niski poziom witamin i białek niezbędnych do pracy receptorów może wywołać osłabienie widzenia barw. Niedobór najczęściej pojawia się u alkoholików, osób cierpiących na choroby wyniszczające oraz z zaburzeniami umysłowymi.
Objawy:
- utrata zabarwienia skóry
- obrzęk kostek
- wypadanie włosów
- powolny lub niedostateczny wzrost u dzieci
- kurza ślepota
Środki toksyczne
Alkoholizm oraz częste palenie papierosów także mogą przyczynić się do powstania zaburzeń w widzeniu barw. Również przedawkowanie digoksyny, stosowanej w niewydolności serca może wywołać niewyraźne widzenie lub widzenie w żółtym kolorze.
Komentarze do: Nierozróżnianie barw