Biegunka u dziecka

O biegunce u dziecka mówimy w przypadku zmniejszenia konsystencji stolca przy jednoczesnym zwiększeniu częstotliwości wypróżnień. Biegunka jest objawem wielu chorób. Przyczyną biegunki może być spożycie nieświeżych pokarmów spożywczych, nadwrażliwość pokarmowa, bakterie z rodzaju Salmonella, rotawirusy. Objaw biegunkowy często występuje jako skutek uboczny zażywania niektórych leków.

Należy dokładnie zapoznać się z ulotką leku, które podajemy dziecku. Biegunka może być również spowodowana chorobami zapalnymi jelit, np. Choroba Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, jak również czynnikami natury psychicznej: lęk lub zdenerwowanie.

Polecamy artykuł: Biegunka rotawirusowa

Dwa, trzy wolne stolce u starszego dziecka, które poza tym dobrze się czuje, nie są powodem do alarmu i świadczą najczęściej o błędzie dietetycznym lub przejedzeniu. Mogą się pojawić po rozszerzeniu diety o nowy rodzaj pożywienia (dlatego wszelkie nowości należy wprowadzać stopniowo i pojedynczo - łatwiej się wtedy zorientować, co wywołało luźne stolce). Przyczyną może być także zjedzenie większych ilości owoców (zwłaszcza śliwek), otrębów lub warzyw, ponieważ zawarty w nich błonnik działa jak środek przeczyszczający. Dziecko odczuwa wtedy silne i bolesne skurcze brzucha, nie ma apetytu, może wymiotować. Po kilku godzinach wszystko wraca do normy.

Zasadniczym problemem w przebiegu choroby biegunkowej jest utrata płynów ustrojowych (odwodnienie). Im mniejsze dziecko, tym większe ryzyko odwodnienia. Oznacza to, że biegunkę u noworodka lub niemowlęcia należy traktować poważnie i koniecznie porozumieć się w tej sprawie z lekarzem.

Zobacz również:

Często dzieci mają nie tylko biegunkę, lecz i wymiotują. W przypadku biegunki i wymiotów, które powodują dużą utratę płynów, dziecko traci wyraźnie na wadze.

Postępowanie:

Przede wszystkim trzeba wyrównać utratę płynów. W przypadku ciężkiej choroby biegunkowej, szczególnie u bardzo małych dzieci, zaleca się specjalny roztwór (doustny płyn nawadniający), który oprócz płynu uzupełnia również utracone substancje mineralne (sód, potas, wapń). Dziecko będzie początkowo dostawać tylko roztwór nawadniający, potem można zacząć podawać pokarmy, w zależności od akceptacji dziecka i zaleceń lekarskich. Jedynym wyjątkiem są dzieci karmione piersią: te trzeba przez cały czas dalej karmić piersią.

Zmiany diety u małych dzieci pomagają!

Ważne, by nie dawać dziecku mleka ani produktów mlecznych, gdyż uszkodzone jelito nie jest w stanie strawić zawartych w nich dużych ilości tłuszczu i białka. Odpowiednimi produktami spożywczymi jest białe pieczywo lub suchary bez masła, ewentualnie posmarowane cienką warstwą dżemu; ziemniaki, ryż lub makaron bez tłustych sosów; gotowana marchew, banany, tarte jabłka. Pomiędzy posiłkami można dać dziecku słone paluszki. Jedynym wyjątkiem są dzieci karmione piersią: te trzeba przez cały czas dalej karmić piersią. Do picia można podawać wodę, rozcieńczone soki owocowe lub herbatę.

Z reguły dzieci nie mają apetytu, dlatego podawajmy dużo małych posiłków. „Osładzajmy” dziecku jedzenie czytaniem bajek, karmieniem go, krojeniem chleba na malutkie kawałki. Pomimo niechęci do jedzenia ważne jest, by dziecko jednak coś jadło.

Higiena dziecka z biegunką

W ostrym okresie choroby nie należy kąpać dziecka, ponieważ w każdej infekcyjnej chorobie biegunkowej wywołujące ją zarazki mogą zostać przeniesione na inne części ciała, a także na innych członków rodziny.

Szczególnie ważna jest pielęgnacja pośladków, ponieważ częste wypróżnienia o zmienionym składzie stolca bardzo łatwo mogą szybko spowodować odparzenie skóry. Jeśli zauważymy u dziecka luźne stolce, smarujmy pośladki warstwą kremu ochronnego. Dość często sprawdzajmy zapach pieluszki i po każdym wypróżnieniu myjmy dokładnie pupę dziecka. Musimy starannie usuwać resztki stolca. U dziewczynki trzeba szczególnie dokładnie kontrolować okolicę krocza, między wargami sromowymi; u chłopca sprawdzajmy skórę pod moszną - nawet jeśli dziecko wyraźnie nie lubi tej procedury!