Choroba Crohna u dziecka

Choroba Crohna (w Polsce nazywana chorobą Leśniowskiego-Crohna) jest nieswoistym zapaleniem jelita. Zapalenie może obejmować cały przewód pokarmowy, od przełyku aż po odbytnicę. Przyczyna choroby nie jest znana. Zmiany zapalne goją się z tendencją do tworzenia blizn, które mogą powodować przewężenia przewodu pokarmowego. Innym powikłaniem jest skłonność do tworzenia się przetok: np. tworzy się wąska przetoka, kanał łączący jelito cienkie na przykład ze ścianą jamy brzusznej.

Większość dzieci chorych na chorobę Crohna wymaga od czasu do czasu leczenia w szpitalu. Życie z przewlekłą chorobą jest dla każdego dziecka i całej rodziny trudne; trzeba się nauczyć żyć z chorobą, dlatego warto już wcześnie nawiązać kontakt z ludźmi z zewnątrz, którzy mogą służyć radą i pomocą. Istnieje wiele grup samopomocy, w których znajdziemy wsparcie. Porozmawiajmy ze swoim lekarzem lub poszukajmy w Internecie grupy, która działa w waszym pobliżu.

Ważna jest dieta!
Wzrost zachorowalności w krajach wysokorozwiniętych sugeruje wpływ czynników środowiskowych, w tym żywieniowych. W relacjach chorych prawidłowa dieta ma wpływ na objawy choroby, takie jak biegunka, wzdęcia, bóle brzucha, nudności i chudnięcie. Większość chorych oczekuje od lekarza lub dietetyka dokładnych zaleceń dietetycznych upatrując w nich jednego z najważniejszych elementów leczenia. Niestety poza ogólnymi zasadami żywienia przedstawionymi w dziale dieta w okresie remisji, każdy chory powinien na podstawie obserwacji własnego organizmu opracować dietę najlepszą dla siebie, gdyż poszczególni chorzy w różny sposób reagują na podobną dietę. Jednym z najczęstszych błędów pojawiających się w zaleceniach dietetycznych jest zakaz spożywania mleka i jego przetworów. Należy zaznaczyć, że dieta w okresach remisji i nasilenia objawów choroby jest różna, a leczenie żywieniowe, zarówno dojelitowe, jak i pozajelitowe, jest skuteczną metodą terapii zaostrzeń. Chorzy na nzj powinni unikać stosowania, bez konsultacji z lekarzem prowadzącym, „cudownych" diet takich jak dieta optymalna, marchewkowa itp. Jakkolwiek niektórzy pacjenci obserwują poprawę kliniczną po zastosowaniu takiej diety, to jej długoterminowe skutki mogą być „zabójcze”.

Zobacz również:

Objawy wskazujące na chorobę Crohna u dziecka

Przewlekłą biegunkę. Często w stolcu widać domieszkę niewielkiej ilości krwi.
Poza tym występują kolkowe bóle brzucha.
Z powodu ciągłego braku apetytu i przewlekłej biegunki dziecko wyraźnie traci na wadze.

Polecamy opisy chorób jelit:

Zapalenie jelit
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego
Nieswoiste zapalenia jelita grubego i cienkiego
Rak jelita grubego - zapobieganie, objawy i przyczyny
Kolka jelitowa
Zapalenie otrzewnej
Zapalenie wyrostka robaczkowego

Sposoby leczenia

Wiele dzieci z chorobą Crohna jest leczonych glikokortykosteroidami, sulfonamidami i lekami przeciwzapalnymi. Leki te mogą mieć czasami poważne działania niepożądane, powinniśmy zasięgnąć dokładnych informacji o możliwych działaniach ubocznych, żeby możliwie wcześnie je zauważyć. Dziecko musi przyjmować leki ściśle według zaleceń lekarza, o określonych godzinach. Dotyczy to szczególnie glikokortyko-steroidów i sulfonamidów; podając glikokortykosteroidy, trzeba naśladować typowy, fizjologiczny rytm dobowy uwalniania tych hormonów z nadnerczy. Sulfonamidy nie będą działać, jeśli zmieni się odstęp czasowy pomiędzy poszczególnymi dawkami leku lub dawkowanie.