Jak przygotować dziecko do pójścia do przedszkola?
Pójście do przedszkola wiąże się ze szczególnie trudnym czasem w życiu każdego dziecka, jak i jego rodziców. To szereg zmian w życiu malca, które z pewnością spowodują zachwianie poczucia bezpieczeństwa w dziecku, które w tym wieku stanowi najważniejszy aspekt w jego życiu . Dlatego tak ważne jest, aby odpowiednio przygotować dziecko do „nowości”, jakie go czekają, a tym samym pomóc mu przejść przez ten trudny dla niego okres.
Korzyści jakie płyną z uczęszczania do przedszkola są oczywiste. To w tym miejscu dziecko nawiązuje pierwsze kontakty z rówieśnikami, poprzez zabawę kształtuje się jego rozwój emocjonalny i społeczny. Co ważne dziecko ma możliwość intensywnego rozwoju we wszystkich sferach życia, a w grupie łatwiej przychodzi mu nauka nowych umiejętności.
Jednakże początki zwykle nie należą do udanych, gdyż najbardziej bolesna dla dziecka „rozłąka z rodzicami” powoduje ogólną niechęć do nowego miejsca. Sam fakt, iż dziecko będzie musiało spędzać co najmniej pół dnia nie tylko bez rodziców, ale właśnie w nowym – nieznanym mu do tej pory miejscu, jest dla dziecka bardzo trudny. Dzieci nie lubią zmian, domowe zacisze zapewnia im komfort psychiczny i poczucie bezpieczeństwa, dlatego nieznane miejsca wywołują w nich ogromny lęk, który często przeradza się w płacz, rozpacz, a nawet histerię. A wszystko to z poczucia bezradności i ogromnego strachu. Często zdarza się, iż dzieci mają poczucie, że uczęszczają do przedszkola „za karę”, bo były niegrzeczne i dlatego rodzice nie chcą się nimi zajmować w ciągu dnia. Czują się odrzucone, niekochane oraz nierozumiane. W związku z tak negatywnymi emocjami, mogą pojawić się różne zachowania naszej pociechy, które do tej pory nie miały miejsca i które niejednokrotnie zaskoczą rodziców. Jednakże mowa tu nie tylko o zachowaniach histerycznych, agresywnych, ale również o objawach somatycznych, które mogą pojawić się pod wpływem stresu (np. nagła gorączka, bóle brzucha). „Nowe twarze” również nie napawają dziecka optymizmem. Panie opiekunki, które widzi pierwszy raz w życiu i których bynajmniej nie darzy swoim zaufaniem oraz dzieci, wśród których panuje hałas, jak też częste „walki” o zabawki.
Wszystkie te czynniki to dla dziecka istna karuzela, która kręci się zbyt szybko. Dziecko zauważa, iż jest samo w nowych okolicznościach, bez rodziców, którzy do tej pory chronili i byli zawsze obok. Nie jest już w centrum zainteresowania, a panie opiekunki nie są w stanie skupić się wyłącznie na jego potrzebach, mając pod opieką kilkanaścioro innych maluchów. Do tego dochodzą nowe obowiązki i zasady, których przestrzegać muszą wszyscy, w innym wypadku trzeba będzie za karę usiąść na krzesełku bądź stanąć w kącie. Przecież to istny koszmar! Tak wygląda przedszkole w oczach dziecka w ciągu kilku pierwszych dni, spędzonych w owym miejscu. Zatem nie ma się co dziwić maluchowi, gdyż taki nadmiar bodźców z pewnością nie ułatwia mu adaptacji, pomimo najszczerszych chęci.
Co mogą zrobić rodzice, aby ułatwić malcowi adaptację w przedszkolu?
1. W dzisiejszych czasach organizowane są tzw. dni otwarte, podczas których rodzice mogą przyjść razem z dzieckiem, obejrzeć nowe miejsce, pobawić się oraz zapoznać z innymi dziećmi i opiekunkami. Pamiętajmy, iż gdy będziemy stopniowo przyzwyczajać malca do zmian, łatwiej będzie mu przejść przez ten trudny czas, a szok z tym związany będzie dużo mniejszy, niż przy niespodziewanym pozostawieniu dziecka – samego w tym nieznanym miejscu.
Zobacz również:
2. Wspomniane wyżej „dni otwarte” odbywają się zwykle co najmniej pół roku przed pójściem dziecka do przedszkola, dlatego warto od tamtego czasu, przygotowywać dziecko do nowej sytuacji, która za jakiś czas nastąpi. Warto opowiadać dziecku o tym co się dzieje w przedszkolu, jakie panują tam zasady oraz co je tam czeka. Starajmy się mówić o tym wydarzeniu jak najbardziej optymistycznie i zachęcająco. Rodzice powinni powstrzymywać się przed komentarzami, typu „będziemy za Tobą tęsknić”, gdyż tylko spowodują tym to, że malcowi zapali się czerwone światełko w głowie, iż to miejsce wcale nie jest takie przyjemne, skoro wywołuje u rodziców smutek.
3. Dużym plusem z pewnością okaże się obecność w rodzinie przedszkolaka, dziecka za którym nasz maluch przepada. Wówczas, kiedy dziecko zauważy, że jego kompan do zabaw, jest zadowolony i lubi przebywać w przedszkolu, samo będzie spragnione podobnych doświadczeń.
4. Rodzice powinni zadbać o szczerą rozmowę z dzieckiem i uświadomić malcowi – dlaczego będzie chodzić do przedszkola. Nie oszukujmy dziecka, gdyż maluchy doskonale wyczuwają kłamstwo a tym samym bardzo szybko tracą zaufanie. Traktujmy malucha jak partnera, na tyle ile to możliwe oczywiście. Warto mówić dziecku, że rodzice wracają do pracy, gdzie nie można zabierać dzieci, jak również, iż zawsze po nie wrócą. Zapewniajmy dziecko o swojej miłości, jak najczęściej przytulajmy i pozwólmy zadawać pytania, by móc rozwiać wszelkie wątpliwości, jakie z pewnością pojawią się w głowie dziecka.
5. Kolejnym ważnym punktem przygotowań z pewnością są wspólne zakupy. Pamiętajmy, aby razem z dzieckiem sporządzić listę przyborów i rzeczy, jakich będzie potrzebować w przedszkolu. Dopiero potem wybierzmy się na zakupy, razem z dzieckiem. Pozwólmy malcowi dokonywać wyboru, kontrolując przy tym granice czasowe i możliwości finansowe. Jednakże bardzo ważne jest, aby dziecko miało poczucie swojego udziału w zakupach, a jego zadowolenie z pewnością zwiększy chęć, aby pójść do przedszkola i wypróbować nowe rzeczy.
6. Dzień przed spakujmy razem z dzieckiem jego plecak wraz z przyborami, których będzie potrzebowało. Przygotujmy także ubranie, biorąc pod uwagę to, w czym dziecko chciałoby pójść. Tak, aby czuło się komfortowo.
7. Kiedy w końcu nadejdzie długo oczekiwany dzień, pamiętajmy, aby wstać wystarczająco wcześnie. Dziecko powinno na spokojnie nie tylko zjeść śniadanie, ale także mieć czas na swoje poranne „rytuały”, takie jak: obejrzenie bajki, rozmowę bądź przytulanie z rodzicami, poranną toaletę. Co ważne potrzebujemy wystarczająco dużo czasu, aby dotrzeć do przedszkola i pożegnać się z dzieckiem (pożegnania często ulegają przedłużaniu). Warto zadbać o to, aby osoba, która odprowadza dziecko do przedszkola, była opanowana i w miarę stanowcza. Dziecko doskonale potrafi wyczuć zdenerwowanie i niepokój rodzica, dlatego na wszelkie łzy, zbyt długie przytulanie i rozpaczliwe pożegnania, nie można sobie pozwolić. To jedynie zaburzy dziecku dotychczasowe rozumienie sytuacji i w mgnieniu oka, zmieni nastawienie malucha na negatywne.
8. Jeżeli dziecko wykazuje strach przed pójściem do przedszkola, przed wyjściem z domu bądź wejściem na salę zabaw, warto zachęcić je, aby zabrało ze sobą ulubioną przytulankę. Takie rozwiązanie zwiększy poczucie bezpieczeństwa dziecka, a ulubiony miś z pewnością okaże się niezastąpionym wsparciem i pomocą w trudnych chwilach.
9. Jeżeli istnieje możliwość pozostania przez chwilę na sali zabaw z dzieckiem, które bardzo tego potrzebuje, to oczywiście warto to zrobić. Zapewnimy dziecku wsparcie i sprawimy, iż poczucie się bezpiecznie wiedząc, iż jesteśmy gdzieś z boku. Jednakże nie warto robić tego na siłę, jeżeli dziecko w prawidłowy sposób „wchodzi” w grupę rówieśniczą, wiedząc, iż rodzice poszli do pracy, wówczas nie ma powodu, aby usilnie pilnować malucha.
10. Przez pierwsze dni, które są dniami adaptacyjnymi, należy stopniowo wydłużać czas pobytu dziecka w przedszkolu. Nie decydujmy się na to, aby już w pierwszym dniu pozostawić dziecko na całe 8 godzin, gdyż będzie to dla niego zbyt długi czas. Zacznijmy od 4 godzin, stopniowo wydłużając czas pobytu. Pamiętajmy, aby o wszystkim informować malca na bieżąco. Mimo iż dziecko w tym wieku nie zna się na zegarku, to można uprzedzić kiedy po niego przyjdziemy, posługując się rytmem dnia, jaki jest w przedszkolu, np. przed obiadem, bądź po obiedzie, przed drzemką, lub po tym jak dziecko się wyśpi. To dla dziecka bardzo ważne, kiedy może wiedzieć i wyczekiwać danej chwili, gdy w końcu ujrzy w drzwiach swoich rodziców, za którymi z pewnością bardzo tęskniło. Dlatego należy pamiętać, aby nie spóźniać się, szczególnie w pierwszych tygodniach, kiedy dziecko bardzo skrupulatnie będzie pilnować naszej punktualności.
11. Rodzice powinni jak najwięcej rozmawiać z dzieckiem, nakłaniać malca do tego, aby opowiadało co się działo w przedszkolu, co się mu podobało, ale także co nie. Dziecko powinno wiedzieć, iż może wszystko powiedzieć swoim rodzicom oraz, że może liczyć na ich pomoc i interwencję, jeżeli stanie się coś, co zagrozi jego poczuciu bezpieczeństwa. Nigdy nie wolno wyśmiewać się z uczuć dziecka, spowoduje to, że dziecko zacznie zamykać się w sobie a jego samoocena gwałtownie spadnie.
Jak widać świat w oczach dziecka jest dużo bardziej skomplikowany. Zwykle wydaje się prosty, jednakże niektóre wydarzenia potrafią wiele namieszać w głowie i uczuciach malca. Wszelkie zawirowania i nowości, nie są dobrze odbierane przez dziecko, dlatego tak szczególną rolę odgrywają w życiu dziecka rodzice, którzy nie tylko powinni kochać i szanować swoją pociechę, ale także stać na straży, jego autonomii i poczucia bezpieczeństwa. Dziecko zawsze otwarcie mówi, jeżeli czegoś się boi, gdy jakaś sytuacja bądź miejsce wzbudza w nim lęk i niechęć, dlatego nie można tego bagatelizować. Jeżeli dziecko będzie widziało, iż rodzice traktują jego problemy poważnie, że szanują jego uczucia oraz przejmują się jego obawami tak samo, jak ono, wówczas zda sobie sprawę, iż pobyt w przedszkolu z pewnością mu nie zagraża, bo w przeciwnym razie, rodzice nie dopuściliby, aby tam spędzało czas.
Autor:
Sabina Maćkowicz
Komentarze do: Jak przygotować dziecko do pójścia do przedszkola?