Jak rozmawiać z dzieckiem z ADHD?
Objawy ADHD dzielą sie na trzy grupy: nadruchliwość; impulsywność; zaburzenia uwagi; Objawy ADHD nie są winą dziecka. Dziecko z ADHD nie jest ani złośliwe ani uparte. Są działania, z którymi może mieć trudności, dlatego trzeba mu pomóc. Należy odróżniać zachowania dziecka wynikające z objawów ADHD i te, które są po prostu nieodpowiednim zachowaniem. ADHD nie może stanowić wymówki dla dziecka: zasady obowiązują je tak samo, jak inne dzieci.
Dziecko z ADHD wymaga pomocy w tych sferach życia, które są zaburzone przez kłopoty z koncentracją, nadruchliwością lub nadmierną impulsywnością.
Terapia nie sprawi, że te objawy znikną, ale poprawi funkcjonowanie dziecka w określonych obszarach.
Nawiązywanie kontaktu z dzieckiem z ADHD:
Podejdź do dziecka i skoncentruj jego uwagę na sobie: spójrz mu w oczy, lekko dotknij.
Wydawanie poleceń:
Jeśli chcesz wydać polecenie, pamiętaj, że najpierw musisz nawiązać z dzieckiem kontakt (patrz wyżej).
Dziecku należy powiedzieć co ma robić, a nie czego robić nie należy: „zejdź na podłogę” zamiast „nie wchodź na stół”, „siedź spokojnie” zamiast „nie wierć się”.
Pochwała:
Zamiast krytykować niepożądane zachowania, lepiej jest chwalić zachowania pożądane. W ten sposób zwiększamy prawdopodobieństwo wystąpienia ich w przyszłości.
Zasady:
Aby dziecku z ADHD ułatwić funkcjonowanie, należy wprowadzić jasne i prosto sformułowane zasady. Zasada powinna być sformułowana pozytywnie: zamiast „nie bijemy" mówimy „trzymamy ręce i nogi przy sobie”. Zasady mogą być ogólne, wtedy mieszczą się w nich reguły zachowań w wielu sytuacjach, lub bardziej szczegółowe: jeśli konkretne zachowanie jest wyjątkowo uciążliwe i wymaga modyfikacji.
Zobacz również:
Zasada ogólna: Trzymamy ręce i nogi przy sobie
- Nie bijemy innych osób;
- Nie niszczymy przedmiotów;
- Nie dotykamy cudzych rzeczy;
- Nie kopiemy innych osób, kiedy siedzimy np. przy stole;
Zasada szczegółowa: „Obiad jemy, siedząc przy stole”
„Komputer włączają dzieci, które odrobiły lekcje”
Zasadę należy przypominać dziecku tyle razy, ile jest to potrzebne: to może być 2, 3 razy, ale także 5 razy, wszystko zależy od konkretnego dziecka, ale też od jego samopoczucia danego dnia.
Ważne! Należy pozostać przy dziecku tak długo, aż zastosuje się do zasady.
W trudnych sytuacjach zamiast tłumaczyć dziecku dlaczego nie powinno zachowywać się w określony sposób („bo to nieładnie”, „bo nam jest przykro”, itd.), odwołujemy się do konkretnej zasady: zamiast powiedzieć „uderzyłeś Krzysia, jemu jest teraz bardzo przykro, przecież wiesz, że nie należy tego robić”, mówimy mamy zasadę „Trzymamy ręce i nogi przy sobie” oraz egzekwujemy konsekwencje.
Konsekwencje:
- Natychmiastowa (szybka): powinna nastąpić natychmiast po niepożądanym zachowaniu;
- Doprowadzona do końca (skuteczna): powinna być wyegzekwowana i doprowadzona do końca;
- Adekwatna do wielkości przewinienia (sprawiedliwa);
- Wymierzona bez obrażania się, zabierania uczucia sympatii (sympatyczna): wypowiedziana tonem stanowczym, ale nie agresywnym, bez okazywania złości;
- NIGDY KARA CIELESNA !!!
Opracowała: Maja Cader, psycholog
Komentarze do: Jak rozmawiać z dzieckiem z ADHD? (1)
ADHD
1A jaką byście zastosowali terapię na adhd? Ja słyszałam o wielu naprawdę rożnych terapiach,. ostatnio nawet o takiej, która zakłada leczenie na podstawie diety. Co o tym myślicie, może macie jakąś praktykę w tym temacie.... pokaż całość