Jak skutecznie komunikować się z przedszkolakiem?
Żyjemy w czasach, gdzie ciągła pogoń za karierą wymaga od nas poświęcania większości wolnego czasu. Szybkie tempo życia wyklucza nas często z życia rodzinnego, a co najistotniejsze - ogranicza nasz kontakt z własnymi dziećmi, które cierpią na tym najbardziej.
Brak kontaktu z rodzicami oraz związane z tym poczucie osamotnienia, zmuszają dziecko do zorganizowania sobie samemu czasu wolnego. Najczęściej za pośrednictwem telewizji i gier komputerowych dziecko wynagradza sobie ciągłą nieobecność rodziców, a co za tym idzie następuje rozluźnienie więzi łączącej dziecko z rodzicami.
Początkowo doskwierający brak obecności, rozmów, bliskości oraz poczucia zainteresowania osobą dziecka, przestaje przeszkadzać, stając się „normą” w życiu dziecka. Owe sytuacje niosą za sobą daleko idące – negatywne dla dziecka konsekwencje, utrudniające mu funkcjonowanie. Spośród typowych zagrożeń, które przyczyniają się do rozluźnienia więzi emocjonalnych oraz kontaktów z własnym dzieckiem można wyróżnić:
- brak czasu na kontakty interpersonalne
Wspomniane już szybkie tempo naszego życia i pogoń za pieniądzem, zmusza nas do ciągłego przebywania poza domem. Zapracowani, zmęczeni i zabiegani nie mamy czasu, aby porozmawiać z własnym dzieckiem czy spędzić z nim kilka chwil. Zwykle wychodzimy i wracamy, kiedy maluch śpi, a nawet jeżeli mamy okazję na wspólną zabawę – to zwyczajnie brakuje nam na to sił. Dziecko czuje się samotne i niekochane, nie potrafi zrozumieć, dlaczego rodzic ciągle nie ma dla niego czasu.
- media
Media potrafią skutecznie zdominować osobę dorosłą, a co dopiero małego widza. Nie tylko odciągają uwagę od rozmów, ale także od otoczenia i całej rzeczywistości. Dlaczego tak się dzieje? W oczach dziecka rzeczywistość często bywa szara i nudna, w porównaniu do tej, jaką dziecko może obejrzeć na ekranie. Szczególnie teraz, kiedy media przestały kontrolować zachowanie pewnych wzorców, głównie jeżeli chodzi o programy dla najmłodszych widzów. Kreskówki bynajmniej nie mają na celu ukazywania dobrych zachowań, propagowania pozytywnych wzorców postępowania, ale dominuje w nich przemoc i agresja. Wskutek czego dziecko przejmuje prezetntowane na ekranie postawy i zaczyna powielać– owe negatywne zachowania - w życiu codziennym.
- komunikatory elektroniczne
Współczesne komunikatory elektroniczne (takie jak: smsy, gadu gadu, skype) skutecznie wypierają tradycyjne sposoby porozumiewania się. Dzieci z kolei szybko uczą się, naśladując zachowania rodziców. Często zdarza się, iż zabiegani rodzice próbują „rozmawiać” z dzieckiem, patrząc co chwilę w ekran monitora. To nie tylko daje wyraz braku zainteresowania, ale również utwierdza dziecko w przekonaniu, iż jego obecność nie jest rodzicom potrzebna, bo pozostaje niezauważane i lekceważone. Samo uczy się rozmów bez utrzymywania kontaktu wzrokowego, doświadczania bliskości, dostosowywania tonu głosu, doświadczania bliskości, emocji oraz obserwacji drugiego człowieka. Zatem zostaje pozbawione najważniejszych aspektów, które w późniejszym czasie skutecznie utrudnią dorastającemu dziecku kontakty z otoczeniem.
Jak zatem podejmować rozmowę, by dziecko rozumiało nas i słuchało? Jak postępować,aby maluch czerpał jak najwięcej korzyści, które zaowocują w przyszłości?
Zobacz również:
- O czym powinni pamiętać rodzice dbając o zdrowie dzieci?
- Mamo! Daj łyka! Czy powinniśmy pozwalać dzieciom na próbowanie alkoholu?
- Jak zorganizować życie rodzinne i wychować dzieci w zdrowej atmosferze?
- Jak wychować jedynaka?
- Uczymy przez zabawę!
- Kochać czy zawstydzać, czyli jak wychować szczęśliwe dziecko?
- Jak przeżyć bunt dwulatka?
- Świat w oczach pięciolatka – rozwój fizyczny, emocjonalny i psychiczny dziecka
1. Wygospodaruj czas każdego dnia, który przeznaczysz tylko dla swojej pociechy.
Bardzo ważne, aby rodzice potrafili znaleźć w każdym dniu chociaż chwilę na rozmowę ze swoim dzieckiem oraz wspólne spędzanie czasu. Wiadome jest, iż ciągły brak czasu stanowi duże utrudnienie, jednakże to niezwykle istotne, aby dziecko czuło, że jest obecne w życiu swoich rodziców, by miało świadomość, że mimo zabiegania rodzice za nim tęsknią każdego dnia oraz, że je kochają.
Każdy człowiek odczuwa potrzebę, by porozmawiać z drugą osoba, dziecko w szczególności! Chwila rozmowy sprawi, iż dziecko będzie czuło się ważne. Będzie miało poczucie, że jest zauważane i akceptowane, oraz że jego problemy mają dla rodziców znaczenie. Dlatego ważne jest, aby je dostrzegać i pomagać dziecku rozwiązywać trudne sytuacje, z którymi się boryka, nawet wówczas, gdy dla rodzica wydają się błahe. Nie wolno nigdy wyśmiewać się z dziecka bądź lekceważyć sytuacji, które dla malca są trudne.
Ważne jest, aby rodzic podkreślał pozytywne zachowanie dziecka oraz to, że zawsze może się zwierzyć rodzicom i liczyć na ich pomoc, radę oraz wsparcie. Dziecko powinno czuć, iż pomimo zabiegania, jest dla rodziców najważniejsze.
Pamiętajmy, iż nic nie wynagrodzi dziecku braku rozmowy, jedynie uciszy nasze własne wyrzuty sumienia.
2. Wspólne rytuały rodzinne
Wspólne „rytuały” rodzinne mają dla dziecka szczególną wartość. Pomagają zbliżyć się do siebie poszczególnym członkom rodziny, zacieśniając istniejącą już więź emocjonalną między rodzicami -dzieckiem-rodzeństwem. Do takich rytuałów, można zaliczyć czytanie bajki na dobranoc, wspólne robienie pizzy w niedzielne popołudnie, czy różnego rodzaju wycieczki rodzinne. Ważne, aby dane zajęcia odbywały się systematycznie oraz by ich nie odwoływać i nie przekładać.
Jest to bowiem szczególnie ważny dla dziecka czas, którego będzie wyczekiwało z niecierpliwością, gdyż chwile spędzone z rodzicami, są dla każdego dziecka bezcenne!
3. Skup na sobie uwagę dziecka
Skupienie uwagi dziecka oznacza zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica, ograniczenie do minimum wszelkich zakłóceń zewnętrznych. Zatem podczas rozmowy z dzieckiem wyłączamy telewizor, komputer, odkładamy na bok telefony i skupiamy się na dziecku. Wiadome jest, iż czasami rodzice muszą wykazać się podzielnością uwagi, ze względu na różne obowiązki domowe, jednakże rozmowy w czasie których ciągle zerkamy na zegarek bądź sprawdzamy pocztę elektroniczną, nie przyniosą spodziewanych rezultatów.
4. Wspólne spędzanie czasu.
Wspólne spędzanie czasu jest korzystne dla całej rodziny. To nie tylko radość dziecka, które w końcu może mieć rodziców dla siebie, ale także możliwość dla dorosłych, by oderwać się od problemów dnia codziennego i beztrosko pobawić się ze swoją pociechą.
Pamiętajmy, iż czas jaki przeznaczamy dziecku, z pewnością zaowocuje w przyszłości, a ono samo będzie wyciszone i szczęśliwe, gdyż jego potrzeby – kontaktu z własnymi rodzicami, są zapewniane w odpowiednim stopniu.
Taka sytuacja daje dziecku ogromne poczucie bezpieczeństwa, pomaga mu również zrozumieć otaczający świat, jak też czerpać pozytywne wzorce zachowań, jakich maluch uczy się obserwując i naśladując swoich rodziców.
5. Wybierz odpowiedni moment
Bardzo ważne jest, aby rodzic tak wygospodarował czas w ciągu dnia, by rozmowa z dzieckiem nie odbywała się jedynie przy okazji, bądź „na szybko”. Istotne jest zatem, aby czas, jaki poświęcamy dziecku był przeznaczony tylko dla niego, a ono samo- by czuło się ważne i doceniane, nie tylko jako rozmówca.
Podczas rozmowy rodzice powinni zachęcać swoje dziecko do wypowiadania się. Ważne jest, by stwarzać dziecku możliwość do tego, by mogło opowiedzieć, jak minął mu dzień, co robiło, czy zdarzyło się coś radosnego, a może coś co sprawiło mu przykrość? Zachęcajmy dziecko do dłuższych wypowiedzi, pokazując dziecku swoje zainteresowanie jego osoba oraz jego problemami.
Pamiętajmy, aby podczas rozmowy zadbać o przyjazną atmosferę, jaka powinna towarzyszyć zarówno dziecku, jak i rodzicom. Jeżeli poruszamy temat trudny dla dziecka, bardzo ważne jest, aby rozmowa odbywała się z poszanowaniem intymności malca, a nie przy całej rodzinie. Pamiętajmy, iż im więcej osób podczas rozmowy, tym bardziej zachowania są nieprzewidywalne, a przecież nie o to chodzi, aby sprawić dziecku przykrość, ale żeby je zrozumieć i pomóc, w razie trudności z jakąś sytuacją.
6. Pośpiech nie sprzyja!
Każdy chociaż raz w życiu, doświadczył uczucia zlekceważenia, podczas gdy rozmówca nie wykazywał zainteresowania jego osobą, a wręcz dawał do zrozumienia, że nie ma czasu na dalszą konwersację. Dlatego należy zwracać szczególną uwagę na to, aby podczas rozmowy z dzieckiem nie spieszyć się i nie popędzać pociechy. Dajemy tym samym wyraz szacunku względem osoby dziecka, jako rozmówcy, sprawiając iż dziecko czuje się ważne i akceptowane.
Rodzice powinni zwracać uwagę na zapewnienie swojemu dziecku chociaż minimum uwagi, jakiej potrzebuje ono z ich strony. Każdy człowiek odczuwa potrzeby, aby być zauważanym oraz by móc porozmawiać z drugą osobą – szczególnie dziecko. Mały człowiek bardzo potrzebuje w swoim życiu obecności rodziców, którzy są dla niego „przewodnikami”, wskazującymi odpowiednią drogę, jaką należy pójść. Nie tylko uczą dziecko prawidłowych zachowań i postaw, ale także pomagają mu określić swoją tożsamość. To czy nasze dziecko będzie potrafiło nawiązać swoje pierwsze kontakty z rówieśnikami oraz czy będzie umiało porozumiewać się z otoczeniem, zależy niewątpliwie od tego, co wyniesie z domu rodzinnego.
Autor:
Sabina Maćkowicz
Komentarze do: Jak skutecznie komunikować się z przedszkolakiem? (1)
Komunikacja dziecka z rodzicami
1Jak odpowiadać na sygnały wysyłąne przez dziecko? Zapoznac sie m.in z ćwiczeniami w Komunikacja dziecka z otoczeniem poprzez zabawę, rysunki oraz jego zachowanie.... pokaż całość