Jak sobie radzić ze szczególnie trudnym małym dzieckiem?

Ciężko jest wyznaczyć granice między dzieckiem kłopotliwym, a szczególnie trudnym. Wyniki badań dowodzą, że średnio jedno dziecko na czworo posiada cechy malucha szczególnie kłopotliwego. U malucha szczególnie trudnego możemy zaobserwować dość dużą podatność na ataki gniewu, nadmierny negatywizm, nieposłuszeństwo oraz upór i nieustępliwość.

Okazuje się, że zazwyczaj dzieci, które w młodym wieku charakteryzują się tymi cechami w okresie niemowlęctwa również nie były aniołkami. Dzieci szczególne trudne w okresie niemowlęcym zazwyczaj nadmiernie płakały. Co więcej, częściej od swoich rówieśników cierpiały na kolkę. Okazuje się, że około 25% dzieci należy do grona maluchów szczególnie trudnych.

Rodzice dzieci szczególnie trudnych nie wiedzą gdzie powinni szukać pomocy. Zapewne najlepsza byłaby rozmowa z rodzicami, którzy maja podobne problemy ze swoim szkrabem. Wzajemna wymiana doświadczeń w tym wypadku może okazać się bardzo cenna.

Jak radzić sobie ze szczególnie trudnymi małymi dziećmi?

Zobacz również:
Jak wychować jedynaka?
Jak zorganizować życie rodzinne i wychować dzieci w zdrowej atmosferze?
Uczymy przez zabawę!
Jaką rolę pełni ojciec w wychowaniu dziecka?
4 miesiąc życia, co nowego u bobasa?
O czym powinni pamiętać rodzice dbając o zdrowie dzieci?
Mamo! Daj łyka! Czy powinniśmy pozwalać dzieciom na próbowanie alkoholu?
Postawy rodzicielskie i ich wpływ na zachowanie dziecka

Każde dziecko ma inny typ osobowości. Niestety niektóre maluchy wykazują niekiedy ekstremalne cechy, które w okresie dzieciństwa są dla rodziców bardzo uciążliwe. Pomyśl jednak, że cechy dziecka, które w okresie dzieciństwa niekonieczne są pożądane mogą twojemu dziecku w wieku dorosłym przynieść wiele korzyści. Pamiętaj, że nawet bardzo trudne dzieci, jeśli tylko są otoczone miłością i zrozumieniem mogą wyrosnąć na przyzwoitych dorosłych.

Temperament dziecka nie jest jego winą, gdyż jest wrodzony. Każdy z nas postępuje zgodnie ze swoją naturą, temperamentem, w związku z tym musisz pogodzić się z faktem, że twoje dziecko jest właśnie takim typem człowieka. Dawanie ograniczeń czy karanie w tym przypadku nie przyniosą pożądanych efektów.

Jedynym mądrym i dobrym rozwiązaniem w tej sytuacji jest zaakceptowanie dziecka takim jakim jest. Ciągła walka i próby zmiany zachowania nie przyniosą rezultatów, a ty zamiast budować ze swoją pociecha dobre relacje, stracisz czas na bezsensowne zmienianie dziecka. Skup się raczej na tym, by wzbogacać osobowość malucha. Pamiętaj, że cechy które czasami wydaja się wadą mogą okazać się zaletą. Dzięki temu ty będziesz szczęśliwsza i jednocześnie wzmocnisz poczucie wartości swojej pociechy.