Jak udzielić pierwszej pomocy niemowlętom i małym dzieciom?

Wypadki zdarzają się w najmniej spodziewanych momentach. Szczególnie jeśli chodzi o małe dzieci – wystarczy moment nieuwagi, który może zaważyć na całym naszym życiu. Bądź przygotowany do działania – przeczytaj już teraz co zrobić w razie nagłego wypadku.

Pamiętaj, że w momencie zdarzenia warto rozejrzeć się wokół. Sprawdź czy jesteś bezpieczny, czy poszkodowanym, w tym dziecku nic nie grozi. Bezsensowna jest pomoc, kiedy wiesz, ze za chwilę możesz przykładowo stracić przytomność. Krzyknij o pomoc, nawet jeśli nie widzisz nikogo w pobliżu – jest duże prawdopodobieństwo, że ktoś usłyszy i zareaguje. Postaraj się zauważyć co mogło się wydarzyć lub zapytaj malca jeśli jest przytomny. Zachowaj zimną krew, przystań na chwilę i zaplanuj czynności ratunkowe. Dzięki temu nie wpadniesz w panikę.

Zapisanie się na kurs pierwszej pomocy, czy odbycie go w szkole, nie gwarantuje tego, że jesteśmy przygotowani na wypadek. Wydarzenia takie przynoszą bardzo silne emocje oraz obecny wokół chaos powoduje, że możemy zbyt późno zareagować. Warto więc skorzystać z kursów na których z pewnością przećwiczymy sztuczne oddychanie i inne sposoby ratowania na manekinie.

Zwykle wypadki obfitują w mniej groźne sytuacje. Jeśli u dziecka pojawiło się krwawienie z nosa, należy ucisnąć płatki nosa przez 10 minut. Można schłodzić kark i czoło. Jeśli do oka dziecka wpadnie ciało obce, przepłukujemy je czystą chłodną wodą lub solą fizjologiczną. Jeśli sytuacja jest poważniejsza należy przewiązać oczy dziecka przepaską, zabronić poruszania nimi i niezwłocznie udać się do okulisty.

Zobacz również:

Przy skaleczeniu należy obłożyć ranę opatrunkiem. Gdy przesiąknie on krwią przykładamy następny nie odrywając poprzedniego. Kończynę można unieść do góry. W przypadku poważnej rany musimy jechać do szpitala. Przy oparzeniach wskazane jest polewanie zimną bieżącą wodą. Po schłodzeniu można rozciąć ubranie i je zdjąć, pod warunkiem, że nie jest ono przyklejone do skóry. Przy takich oparzeniach zawsze wzywamy pogotowie.

Jeśli dziecko nagle traci przytomność, lub boimy się że zaraz ją straci, należy położyć je na boku, najlepiej w pozycji bocznej bezpiecznej. Rozmawiaj z dzieckiem i uspokajaj je. Natychmiast wezwij lekarza. Przy zakrztuszeniu, należy jak najszybciej obrócić dziecko twarzą do podłogi. Głowa malca musi być niżej niż tułów. Uderzamy dłonią między łopatkami, silnie, ruchem skośnym od dołu pleców w kierunku karku. W ten sposób uda nam się wybić ciało obce z dróg oddechowych.

Jeśli dziecko przy zakrztuszeniu zaczyna wymiotować, przytrzymaj je aby mogło wyrzucić z przewodu pokarmowego zalegające substancje. Połóż dziecko w pozycji bocznej bezpiecznej. Jeśli maluszek zaczyna się ślinić, zasypiać czy mieć problemy z oddychaniem, natychmiast wezwij pogotowie. Jeśli jesteś zmuszona jechać do szpitala na własną rękę, pamiętaj by zabrać drugą osobę dorosłą, która pomoże w razie poważniejszego rozwoju sytuacji, podczas gdy ty będziesz prowadzić.

Gdy maluch nie może złapać oddechu, blednie i traci przytomność połoz go na plecach i udrożnij drogi oddechowe przez odchylenia główki do tyłu. jeśli widzisz ciało obce, postaraj sie je wyjąć palcami. Jeśli oddech malca nie wrócił w ciągu 10 sekund musisz przystąpić do sztucznego oddychania.

Wykonaj 5 oddechów: nabierz powietrza, obejmij ustami nosi i usta niemowlęcia lub małego dziecka i wypuść powoli powietrze z ust. Jeśli po 5 takich oddechach nie wróci oddech dziecka przejdź do kolejnej części. Wykonaj 30 uciśnięć klatki piersiowej (niemowlę – 2 palcami, większe dziecko – dwie dłonie, ułożone jedna na drugiej). Wykonaj 2 oddechy ratunkowe. Powtórz sekwencję dwa razy. Jeśli oddech nie wrócił zadzwoń na pogotowie.

Po tym jak dyspozytor przyjmie zgłoszenie (pamiętaj, że to dyspozytor się rozłącza po zakończeniu przyjęcia, nigdy ty!) wróć do masażu serca z oddechem ratunkowym. Nie sprawdzaj tętna ani bicia serca – wykonuj sekwencje aż przybędzie pomoc. Jeśli jest ktoś obok, wykonujcie czynności na zmianę, ponieważ są wyczerpujące. Pamiętaj aby nigdy nie dopuścić do braku reakcji na wypadek.

Autor:

Aleksandra Kozłowska