Jak zorganizować życie rodzinne i wychować dzieci w zdrowej atmosferze?

Umiejętność uporządkowania życia rodzinnego bywa czasami bardzo trudna. Stworzenie stabilnej i wyraźnej struktury codziennego działania z dwójką, czy trójką dzieci na głowie, w atmosferze chaosu i „życia na krawędzi” wydaje się być niemożliwe. Jak planować i organizować i, przede wszystkim, jak przeciwstawiać się kryzysom?

Problemy niemal zawsze towarzyszą procesowi wychowania dzieci. Wymagają wiele troski i trzeba ich dużo nauczyć. Aby zdrowo przebrnąć przez ten ciężki okres należy umiejętnie i z głową stworzyć stabilną atmosferę wokół dziecka. Jeśli maluch ma się czuć bezpiecznie i czerpać radość z dzieciństwa, to jego życie musi być w pewnym stopniu uporządkowane i posiadać wyraźną strukturę.

Atmosfera w domu, a zachowanie szkolne

Kiedy dziecko idzie do szkoły, atmosfera domowa w znacznym stopniu wpływa na zachowanie w szkole. Ważne, aby rano przed wyjściem na zajęcia, dziecko otaczała spokojna, sprzyjająca odprężeniu atmosfera. Każdy dzień powinien rozpocząć się w miłym nastroju, aby uniknąć sytuacji, w której dziecko będzie miało problemy z koncentracją w trakcie lekcji.

Na pewno dobrym rozpoczęciem poranka nie jest sytuacja, w której rodzice są wyprowadzeni z równowagi – bo dziecko marudzi, nie chce wstać z łóżka, bo nie chce umyć zębów czy zjeść śniadania. Tworzenie niespokojnej atmosfery wprowadza brak uporządkowania, a maluch zacznie odczuwać niepokój i wcale nie będzie chciał pójść do szkoły. Trzeba pamiętać, że wiele dzieci lubi ponarzekać „z rana”.

Aby poranek był mniej chaotyczny i bardziej przyjemny warto podjąć kroki, które będą temu sprzyjać. Ubranie dla dziecka powinno przygotowywać się poprzedniego wieczora, a budzik nastawić pół godziny wcześniej. Jeżeli dziecko nie chce zjeść śniadania, to powinno przynajmniej połknąć pełny zestaw witamin. Poranny posiłek nie powinien też składać się ze słodyczy lub słodzonych potraw. Sprzyjają one huśtawce nastrojów.

Jeśli maluch spóźnił się na autobus, nie powinno robić mu się wyrzutów, tylko spokojnie podwieźć do szkoły i wytłumaczyć, że takich sytuacji powinien unikać w przyszłości. Łatwo więc zauważyć, że poranne napięcie i nastrój rodziców ma decydujące znaczenie dla stanu emocjonalnego dziecka przez cały dzień.

Zobacz również:

Dlaczego nie piątka „z plusem”?

Kiedy dziecko przychodzi do domu z piątką ze sprawdzianu, a rodzice pytają się „a dlaczego nie piątka z plusem?”, to wówczas czuje, że spotyka się z krytyką i niezadowoleniem. Wskutek takiej presji dziecko będzie chciało dążyć do doskonałości, tylko po to, aby nie zostało skrytykowane. Nie będzie czuło wewnętrznej i osobistej satysfakcji z powodu zrobienia czegoś dobrze, bycia najlepszym czy spróbowania czegoś nowego i nie będzie znało przyjemności płynącej z systematycznej pracy.

Będzie to robiło tylko i wyłącznie dlatego, żeby mama nie krzyczała, albo żeby tato nie był zły. Bardziej pozytywnym podejściem jest zachęcanie dziecka do osiągania jak najlepszych wyników w nauce. Dzięki temu zauważy, że rodzice okazują zainteresowanie ich rozwojem. Dlatego też skłonność do krytyki powinna być bardziej kontrolowana i oddzielana od wsparcia, aby zachować zdrową atmosferę domową. Silna presja może służyć potrzebom rodziców, ale z pewnością nie dzieci.

Nowy członek w rodzinie

Przyjście na świat nowego dziecka może spowodować wręcz dwukrotnie większe „marudzenie” starszego rodzeństwa, gdyż uwaga rodziców zostaje podzielona, niekoniecznie w sprawiedliwy sposób. Pierwsze dziecko boi się odrzucenia i tego, że zostanie odsunięte na drugi plan. Ważne jest, aby każdego dnia poświęcić choć chwilę czasu na rozmowę z nim. Jeżeli starsze dziecko będzie widziało, że atmosfera domowa nie zmieniła się z powodu nowego potomka, a jego rodzina nadal pozostaje normalnie funkcjonującym organizmem, będzie się czuło pewniej i bezpieczniej. Dlatego ważne jest, aby dotychczasowy rytm życia nie został zachwiany z powodu nowego dziecka w domu.

Uczcie się współpracy

Ważnym elementem codziennego życia w rodzinie jest wspólne uczestniczenie w pracach domowych. Nakrywanie do stołu, wyłożenie na stół sztućców i pokrojenie warzyw do sałatki powinno być podzielone między członków rodziny – to uczy współdziałania. Dobrą metodą na zorganizowanie prac domowych jest np. spisanie spisanie Karty Obowiązków. Będzie nakreślała, kto, kiedy i co ma robić. Warto więc zorganizować spotkanie rodzinne przy stole i sporządzić listę obowiązków. Każdy może wybrać te z nich, za które będzie odpowiedzialny. Aby to się nie znudziło, można zaplanować system rotacji, a więc przechodzenia obowiązków z osoby na osobę. Warto także podejmować rodzinne dyskusje na temat trapiących problemów czy pewnych inicjatyw. Celem takich zachowań jest nauczenie dziecka, jak pracować w zespole.

Życie w uporządkowanym środowisku zapewni stabilną strukturę wewnętrzną, jak i zewnętrzną w rodzinie. Pozwoli to dzieciom czerpać radość z codziennych osiągnięć, pozwoli im próbować nowych rzeczy i pracować nad nowymi pomysłami. Należy pamiętać też, aby nie każda sytuacja stawała się przyczyną kryzysu i zachwiania równowagi w atmosferze domowej.

Autor:

Paulina Poznańska