Kłopoty z zasypianiem u dzieci
Bardzo często młodzi rodzice muszą zmagać się z problemem powolnego zasypiania swoich pociech. Jest to męczące, nawet nie tyle dla dzieci, które mają niesamowitą zdolność do regeneracji i ogromne pokłady energii, co dla rodziców.
Powolne usypianie dzieci, do późnych godzin nocnych, może być prawdziwą torturą, zwłaszcza, jeżeli rano trzeba wstać do pracy. Problemy z zasypianiem, mogą pojawić się u dziecka w dowolnym wieku. Jeżeli problemy te nie występowały w wieku niemowlęcym, wcale nie oznacza to, że całe dzieciństwo będzie równie spokojne. Jednak warto pamiętać, że nigdy nie jest za późno, na zmianę przyzwyczajeń dziecka, nawet jeżeli chodzi o sen.
Wspólny sen
Wielu rodziców, pozwala swoim pociechom spać razem z sobą nie tylko w jednym pokoju, ale również w jednym łóżku. Z jednej strony, doraźnie zabieg taki może pomóc dziecku z zasypianiem. Razem z rodzicami pociecha czuje się bezpiecznie, łatwiej jest jej więc odpłynąć do krainy snów. Wpływa to również pozytywnie, na budowanie więzi rodzic-dziecko. Niestety, dziecko z rodzicami nie może spać przez całe życie. W momencie, gdy dziecko będzie musiało zacząć sypiać we własnym łóżku, mogą zacząć się problemy. Z tego też powodu, zalecane jest, aby dziecko spało samo, od samego początku. Oczywiście, w pierwszych miesiącach, a nawet latach życia, bardzo wskazane jest, aby dziecko spało w tym samym pomieszczeniu, co rodzice. Dzięki temu, jest ciągła kontrola, w związku z czym minimalizuje się ryzyko śmierci łóżeczkowej, a w późniejszych miesiącach, jakiegokolwiek wypadku. Jednak osobne łóżko, rozwiąże późniejszy problem przeniesienia „na własne terytorium”.
Jeżeli jednak nauczyliśmy dziecko spać z nami w łóżku, nadejdzie moment, kiedy trzeba będzie zmienić to przyzwyczajenie. Zmiana taka, powinna być szczegółowo zaplanowana, aby nie dostarczać naszym pociechom zbędnych stresów. Przede wszystkim, nie jest zalecane dokonywanie tej zmiany pomiędzy pierwszym i drugim rokiem życia dziecka. W tym momencie bowiem, najtrudniej jest wytłumaczyć dziecku przyczynę tej zmiany, jednak ma ono poczucie, że coś jest nie w porządku. Dwulatek natomiast, po tłumaczeniu, jest w stanie zrozumieć celowość takiej zmiany. Jeżeli zmiana, dalej jest dla dziecka problematyczna, warto umieścić w jego łóżku naszą poduszkę, lub jakąś inną część naszej pościeli. Dzięki temu, dziecko będzie miało znajomy punkt w tej nowej sytuacji. Bezpośrednio przed zmianą, dobrze jest przygotować dziecko, do tego co nieuniknione, przez korzystanie z jego łóżeczka podczas popołudniowej drzemki. Jeżeli, pomimo wszystkich tych podjętych działań, dziecko nadal ma problem z zasypianiem, jedynym wyjściem, jest spędzenie z nim kilka nocy w nowym łóżku.
Zobacz również:
- Mamo! Daj łyka! Czy powinniśmy pozwalać dzieciom na próbowanie alkoholu?
- Kochać czy zawstydzać, czyli jak wychować szczęśliwe dziecko?
- O czym powinni pamiętać rodzice dbając o zdrowie dzieci?
- Jak zorganizować życie rodzinne i wychować dzieci w zdrowej atmosferze?
- Jak wychować jedynaka?
- Jak przeżyć bunt dwulatka?
- Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci?
- Pielęgnacja pępka noworodka
Kilka zasad
Ważne jest, aby przestrzegać kilku uniwersalnych zasad, dotyczących przygotowania do snu naszej pociechy. Najważniejsze jest, aby dziecko nie było przegrzewane. Temperatura w pokoju nie powinna przekraczać 23 stopni Celsjusza. Dodatkowo, powinniśmy używać lekkiej pościeli. To powinno zapewnić odpowiednie warunki, do zasypiania.
Jeżeli mamy więcej dzieci (nawet w przypadku bliźniaków) dzieci nie powinny spać w jednym łóżku. Dodatkowo łóżeczka, powinny być od siebie oddalone co najmniej o metr. Nie zawsze jest to możliwe, ale dzięki temu dzieci nie będą się rozpraszać. Jest to bardzo ważne, ponieważ dzieci mają w sobie ogromne pokłady energii. Jeżeli w momencie zasypiania, będą zbyt blisko siebie, natychmiast rozpoczną się zabawy, które mogą potrwać przez wiele godzin. Poprzez minimalne nawet odseparowanie dzieci od siebie, można powstrzymać zabawy tego typu, co spowoduje łatwiejsze zasypianie naszych pociech.
Problem, z zasypianiem, często może być powodem zbytniego pobudzenia dziecka. Z tego też powodu, zdecydowanie odradzane jest pozwalanie dziecku, na oglądanie wieczornych filmów akcji lub wyjątkowo emocjonujących bajek. Oczywiście, w ciągu dnia, nie ma przeciwwskazań (jeżeli tylko bajki są adekwatne do wieku) jednak wieczorem, najlepiej zupełnie wyłączyć telewizor, lub też puścić spokojną bajkę, bez dużej ilości bodźców. Jeżeli dziecko wyciszy się przed pójściem do łóżka, szanse na szybki sen wzrastają.
Często musimy stoczyć ciężki bój, żeby dziecko zechciało położyć się do łóżka. Odmówienie, pójścia do łóżka, często jest próbą zamanifestowania swojej niezależności. Dziecko, odmawiając pójścia do łóżka, o wyznaczonej przez rodziców porze, chcą pokazać, że wcale już nie są małe i że mają prawo do decydowania o rzeczach, które ich dotyczą. Oczywiście, postawa taka jest problematyczna. Nie istnieje uniwersalny sposób, rozwiązania tego problemu. Najlepiej jest w tym momencie porozmawiać z dzieckiem. Jeżeli natomiast, to nie wystarcza, można spróbować podejść dziecko w sposób psychologiczny. Jeżeli, powiemy dziecku, że może samo włożyć piżamkę, lub też nadszedł czas na samodzielną kąpiel, pociecha poczuje się dowartościowana. Dzięki temu, może łatwiej przyjąć, że to jednak nadal rodzice decydują o godzinie pójścia do łóżka.
Kolejnym czynnikiem, utrudniającym zasypianie, jest zbyt dużo emocji minionego dnia. Jeżeli dziecko jest rozentuzjazmowane, lub zestresowane, z pewnością będzie miało problem z zasypianiem. Czynnikiem stresującym, może być na przykład pierwszy dzień w przedszkolu, lub też pojawienie się rodzeństwa. W tym momencie, pomóc powinna rozmowa. Dziecko, często nie jest w stanie samo poradzić sobie z nowymi sytuacjami. Ucieka do tego, co jest mu znane, w tym wypadku są to rodzice. Rozmowa, plus obecność, przy zasypianiu (można na przykład trzymać dziecko za rękę) powinno złagodzić jego niepokój i pomóc w zasypianiu.
Cierpliwość jest najważniejsza
Istnieje jeszcze bardzo wiele czynników, utrudniających zasypianie naszym pociechom. Mogą to być na przykład: ząbkowanie, lęki nocne, przeżyta trauma, przeprowadzka, zbliżanie się bardzo oczekiwanego wydarzenia. Nie ma jednoznacznej reguły, dzieci mogą mieć problemy z zasypianiem w każdym wieku. Dlatego też, bardzo ważna jest cierpliwość ze strony rodziców. Jeżeli dziecko wymaga obecności, przy zasypianiu, należy mu ten czas poświęcić. Dodatkowo, zalecane jest, aby czytać naszym pociechom do snu. Głos rodziców, spowoduje ukojenie nerwów naszej pociechy. Dodatkowo czytanie pobudza wyobraźnię i wzbogaca słownictwo dzieci. Każdy problem można przezwyciężyć, nawet jeżeli chodzi o lęki nocne, czy jakikolwiek czynnik utrudniający zasypianie, jeżeli tylko okaże się dobrą wolę i bardzo dużo cierpliwości.
Autor:
Joanna Świba
Komentarze do: Kłopoty z zasypianiem u dzieci