Lęk separacyjny u dzieci
Stany strachu czy lęku są nieodłącznym elementem życia każdego człowieka. Większość z nich zanika wraz z nauką tego czego możemy się spodziewać w swoim życiu. Jednak zanim dojdziemy do tego etapu, znajdujemy inne sposoby radzenia sobie z tym problemem.
Dzieci bardzo często tworzą sobie sferę bezpieczeństwa, którą utożsamiają z jednym z rodziców. Dowiedz się czym jest lęk separacyjny u dzieci.
Lęk separacyjny, to lęk przed rozłąką z rodziną lub osobą do której dziecko jest najbardziej przywiązane. Maluchy pozostawione samotnie obawiają się, że nigdy już nie zobaczą osoby, która je zostawiła. Dlatego też bardzo często w czasie pożegnań płaczą, a wręcz wpadają w histerię. Choruje na niego 4% dzieci.
Czym różni się lęk separacyjny od lęku przed obcymi?
Na lęk przed obcymi cierpią przeważnie małe dzieci w wieku od 7 – 11 miesięcy. Dzieci chorujące na to zaburzenie przekazane osobom obcym natychmiast sztywnieją i wpadają w panikę. Jest to jednak normalna faza rozwoju, przez którą przechodzi każde dziecko. Strach, który w tym wypadku pojawia się u dzieci nie jest tak intensywny jak w przypadku lęku separacyjnego.
Przyczyny występowania lęku separacyjnego
Lęk separacyjny może mieć podłoże biologiczne, wtedy dziecko ma tendencję do nadmiernego przeżywania wszystkiego, w tym doświadczania lęku. Czasami wpływ na pojawienie się takiego lęku mają też czynniki środowiskowe. Dziecko może nauczyć się od osób z otoczenia reagowania nadmiernie lękowego. Problem ten może zostać wywołany również jakimś traumatycznym przeżyciem.
Zobacz również:
Co istotne, objawy mogą występować zarówno w sferze fizycznej jak i psychicznej. Do najczęstszych symptomów fizycznych zalicza się:
- bóle brzucha,
- przyspieszony oddech,
- nadmierną bladość lub rumieńce na twarzy,
- drżenie mięśni,
- trudności z zasypianiem.
Czasami niestety objawy mogą zagrażać życiu dziecka gdy np. pojawią się biegunki, dziecko bardzo szybko może się odwodnić. Niekiedy wystąpić mogą także wysypki i omdlenia.
U dzieci dotkniętych lękiem separacyjnym pojawiają się także zmiany w sferze psychicznej np.:
- niezdolność do koncentracji,
- kłopoty w zakresie logicznego myślenia,
- zbyt duża obojętność lub przewrażliwienie,
- problemy z wyciąganiem wniosków.
Dzieci cierpiące na ten zespół są zazwyczaj bardzo nerwowe, wycofane i niecierpliwe. Bardzo często brakuje im pewności siebie, a co za tym idzie bez walki podporządkowują się innym, często agresywnym dzieciom.
Diagnoza i leczenie lęku separacyjnego
Potwierdzić zespół lęku separacyjnego może jedynie psycholog lub psychiatra dziecięcy. Jeżeli podejrzewasz, że twoje dziecko cierpi na to zaburzenie zaprowadź go do specjalisty, ktory zastosuje odpowiednią terapię. Niekiedy zdarza się potrzeba wspomagania leczenia terapeutycznego farmakologią, jednak zdarza się ona tylko w bardzo poważnych przypadkach.
Jeżeli twoje dziecko wpada w histerię za każdym razem, gdy się oddalasz, nie ignoruj tego. Takie zachowanie może być objawem poważnego schorzenia jakim jest zespół lęku separacyjnego. Jeżeli nie podejmiesz odpowiednich kroków w kierunku wyleczenia swojego dziecka, w przyszłości może cierpieć na zaburzenia kompulsywne i mieć bardzo niską samoocenę.
Komentarze do: Lęk separacyjny u dzieci