Lęki nocne u dzieci

Lęki nocne to problem chyba każdego rodzica, gdyż występują u dzieci do 4 r.ż. Określane są jako zaburzenia snu, które cechują się występowaniem niepokoju i przerażenia podczas snu, doprowadzając dziecko do nagłego wybudzenia.

Co istotne, podczas lęków nocnych świadomość dziecka jest wyłączona, a cały incydent nie zostaje przez niego zapamiętany.

Jakie czynniki przyczyniają się do powstawania lęków nocnych?

Lęki nocne mają zazwyczaj psychogenne podłoże. Powstają na skutek czynników stresogennych, związanych z codziennym życiem i brakiem poczucia bezpieczeństwa. Kiedy u dziecka zaczynają się pojawiać lęki nocne, należy postarać się znaleźć przyczynę ich występowania. Warto wówczas zwrócić uwagę na to, jakie bajki, programy telewizyjne czy gry komputerowe ogląda nasze dziecko, gdyż często treści w nich zawarte, wpływają negatywnie na psychikę dziecka. Innymi przyczynami wpływającymi na rozwój lęków nocnych mogą być też z pewnością takie zachowania, jak straszenie dziecka w celu osiągnięcia posłuszeństwa, bądź inne traumatyczne dla dziecka wydarzenia, związane z istniejącą w domu sytuacją (trudne relacje dziecka z rodzicami, śmierć rodziców bądź jednego z nich, odejście, czy też poważna choroba).

Jak przebiega napad lęku?

Napad lęku zaczyna się niedługo po zaśnięciu i trwa do kilkunastu minut. Zazwyczaj po około 20 minutach dziecko budzi się krzycząc i płacząc, po czym siada na łóżku. Pomimo otwartych oczu, nie jest świadome tego, co się dzieje i co ważne, nie można go obudzić. Jeżeli chodzi o symptomy, podczas napadu lęku dziecko ma przyspieszony oddech, tachykardię, rozszerzone źrenice oraz nieskoordynowane ruchy.

Zobacz również:

Kiedy napad lęku mija, dziecko zwykle spokojnie zasypia, nie pamiętając przykrego zdarzenia, a to dlatego że lęki występują w czwartej fazie snu głębokiego, tzw. NREM.

Co robić podczas napadu lęku?

Niezwykle ważne jest to, aby nie budzić dziecka ani nie przytulać na siłę, kiedy widzimy, że reaguje negatywnie na dotyk. Jeżeli to jednak możliwe, warto jest delikatnie przytulić malca i starać się go uspokoić a następnie przeczekać sytuację. Można też mówić do dziecka, cichym oraz ciepłym tonem, bądź też wziąć maluszka na kolana i tuląc, delikatnie kołysać.

Kiedy pójść do lekarza?

Objawy lęków sennych są dość charakterystyczne, dlatego zwykle nie wymagają przeprowadzania szczegółowych badań. Jednakże w przypadkach, kiedy napady nocne się utrzymują przez dłuższy czas bez widocznej przyczyny, w tym bez objawów neurologicznych, konieczna jest konsultacja u neurologa dziecięcego. Z kolei w przypadku, kiedy napady wynikają z traumatycznego przeżycia, z którym dziecko nie potrafi sobie poradzić, należy skontaktować się z psychologiem dziecięcym.

Lęki nocne u większości dzieci mijają samoistnie, jednakże w przypadkach widocznego nasilenia się, koniecznie należy zapisać dziecko na psychoterapię. Nie zapominajmy również, że niezwykle ważnym czynnikiem jest sama rozmowa rodziców z dzieckiem i wspólne znalezienie czynników stresogennych, z którymi dziecko sobie wyraźnie nie radzi. Sami rodzice również powinni zastanowić się nad tym, jak postępować w sytuacjach, kiedy ich dziecko cierpi na napady lękowe. Na pewno nie można lekceważyć takich incydentów, ale zwiększyć swoją czujność oraz ograniczyć dziecku sytuacje, które mogłyby w jakikolwiek sposób zaburzyć jego poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest, aby w takich chwilach kąpać dziecko oraz układać je do snu o stałych porach, jak również by ograniczyć wszelkie wyjazdy, związane ze zmianą miejsc i mogące wywoływać u dziecka stres.

Kiedy zauważymy, że nasze dziecko cierpi na nocne napady lękowe, pamiętajmy aby przede wszystkich zachować spokój. Podczas napadu należy postarać się delikatnie przytulić i uspokoić dziecko, jak również zrobić wszystko, aby pomóc dziecku przetrwać tą ciężką sytuację. Dobrym krokiem, prócz rozmowy z dzieckiem i zastanowieniem się nad możliwymi przyczynami powstawania lęków nocnych, jest także wizyta u psychologa dziecięcego, który z pewnością pomoże nam poradzić sobie z nocnymi lękami. Dbajmy również o poczucie bezpieczeństwa naszego dziecka, które wiążę się z uporządkowanym planem dnia oraz bliskością i zainteresowaniem ze strony rodziców.

Autor:

Sabina Maćkowicz