Pierwsza pomoc dziecku w nagłych wypadkach

Zdarza się, że kiedy dziecku dzieje się krzywda zamiast trzeźwo zareagować, wpadamy w panikę i snujemy najczarniejsze scenariusze. Być może taka reakcja wynika nie tylko z tendencji do histeryzowania, ale również z braku znajomości zasad pierwszej pomocy. Czas więc je sobie odświeżyć...

Skaleczenia

Drobne urazy wystarczy przemyć wodą z mydłem w celu zapobiegnięcia infekcji i zabezpieczać aż do wygojenia. Kiedy brzegi rany rozchodzą się, należy wybrać się do lekarza – być może konieczne będzie założenie szwów; podobnie jeśli rana została zanieczyszczona, wtedy wyjściem z sytuacji jest szczepienie przeciwtężcowe.

Ugryzienia

Ponieważ ślina jest siedliskiem bakterii, wskutek ugryzienia może powstać infekcja. Głęboka rana kłuta, będąca jego efektem jest trudna do oczyszczenia, dlatego należy udać się do specjalisty. Pierwsza pomoc w wypadku ugryzień jest analogiczna do reakcji na skaleczenia.

Żeby zapobiec zakażeniu bakteryjnemu, lekarz przepisuje ugryzionemu dziecku antybiotyk, jednak nawet on może nie ustrzec go przed wścieklizną. Najczęściej zarażają nią dzikie zwierzęta. To od oceny lekarza zależy, czy ugryzionemu poda się szczepionkę przeciw wściekliźnie.

Ukąszenie przez owady zwykle nie wymaga leczenia, jednak poprzez drapanie rany może dojść do jej zakażenia. Domowym sposobem na pozbycie się uciążliwego swędzenia jest maść z sody oczyszczonej z wodą, poza tym można podać dziecku leki antyhistaminowe. Mają one jednak skutki uboczne - powodują zmęczenie lub przeciwnie, nadmierne pobudzenie psychoruchowe. W wypadku użądlenia przez pszczołę należy sprawdzić, czy w skórze nie pozostało żądło – jeśli tak, potrzyj je kawałkiem plastiku, oczyść miejsce i przyłóż do niego lód. Używanie pęsety jest w tym wypadku zabronione – może spowodować uwolnienie się jadu.

Zobacz również:

Krwawienie

Mało obfte krwawienie jest korzystnym zjawiskiem – wymywa zarazki występujące w ranach. Jeśli jednak jest intensywne lub trwa długo, należy zatamować krwotok przez ucisk na ranę i uniesienie kończyny, jeśli to nie skutkuje – użyj szmatki, gazy lub opatrunku z kilku jej warstw. W wypadku kiedy krwawienie jest naprawdę poważne i opatrunek przemaka, nie wolno go zdejmować, trzeba nakładać kolejne jego warstwy. Dobrze wykonany powinien uciskać ranę – jeśli nie tamuje krwawienia, dokonaj ucisku ręcznie. Kiedy i to nie spowoduje zaprzestania krwotoku, kontynuując czynność poproś kogoś o wezwanie pogotowia.

Oparzenia

Wyróżnia się ich trzy stopnie. Do pierwszego należą te, których objawem jest jedynie zaczerwienienie, do drugiego – uszkadzające głębsze warstwy skóry, co skutkuje powstawaniem pęcherzy. Oparzenie trzeciego stopnia to bardzo poważny uraz, ponieważ poza głęboko położonymi warstwami skóry, uszkadza też zakończenia nerwów, co powoduje, że często konieczne są przeszczepy. U dzieci duże znaczenie ma nie tylko stopnień, ale także rozległość oparzeń – nawet lekkie oparzenie słoneczne całego ciała może powodować zły nastrój.

Skutki drobnego oparzenia można zredukować, chłodząc dane miejsce pod bieżącą wodą. Nie wolno przykładać do niego lodu ani niczym smarować, bo może to pogorszyć jego stan. Gruby, wykonany sterylnie opatrunek pomoże złagodzic ból. Jeśli powstają pęcherze, nie wolno ich przekłuwać – wówczas do wewnątrz rany dostają się zarazki. W wypadku kiedy same pękną, usuń skórę wygotowanym narzędziem kosmetycznym i udaj się z dzieckiem do lekarza.

Autor:

Weronika Fryben