Według doktora Deana Beebe, dyrektora neuropsychologicznego programu prowadzonego w Szpitalu Dziecięcym w Cincinnati oraz głównego autora badań opublikowanych w internetowym serwisie Pediatrics, notoryczne i głośne chrapanie związane jest u małych dzieci z zaburzeniami takimi jak hiperaktywność, depresja i brak koncentracji.
"Najsilniejszymi predyktorami chrapania były niższy status społeczno-ekonomiczny i brak lub krótszy okres karmienia piersią", mówi dr Beebe. "To sugerowałoby, że lekarze powinni rutynowo poddawać badaniu i śledzić przypadki chrapania, zwłaszcza u dzieci z biedniejszych rodzin, i kierować głośno chrapiące maluchy do dalszej opieki. Nie poddanie badaniu lub podejście typu ‘poczekamy, zobaczymy’, mogą przyczynić się do pogorszenia przedszkolnych problemów. Rezultaty badań stanowią również zachętę do ewentualnego karmienia piersią."
Badanie to uważa się za pierwsze eksplorujące związek między chrapaniem i problemami z zachowaniem u dzieci w wieku przedszkolnym. Tego typu problemy występują u około jednego na 10 dzieci.
Zobacz również:
Dr Beebe i jego współpracownicy ze szpitala w Cincinnati przebadali 249 przypadków, przeprowadzając wśród matek ankiety dotyczące snu i zachowań ich dzieci.
Badania wykazały, że dzieci, które chrapały głośno co najmniej dwa razy w tygodniu w wieku 2 i 3 lat, stwarzały więcej problemów wychowawczych niż dzieci, które albo nie chrapały, albo chrapały w wieku 2 lub 3 lat, ale nie w obydwu grupach wiekowych.
Karmienie piersią, zwłaszcza przez dłuższy okres, okazało się chronić dzieci przed przewlekłym chrapaniem, nawet biorąc pod uwagę inne czynniki, np. dochody rodziny.
"Wiele dzieci chrapie okazjonalnie, a kreskówki pokazują chrapanie jako słodkie lub zabawne. Ale głośne chrapanie, które trwa miesiącami, nie jest normalne i nic, co wystawia małe dzieci na tak duże ryzyko zaburzeń zachowania nie jest ani słodkie, ani śmieszne", stwierdza dr Beebe. "Tego rodzaju chrapanie może być oznaką prawdziwych problemów z oddychaniem w nocy, a te są uleczalne. Zachęcam rodziców do rozmowy z pediatrą na temat głośnego chrapania, zwłaszcza, jeśli zdarza się często i utrzymuje przez jakiś czas."
Komentarze do: Przewlekłe, głośne chrapanie dzieci a zaburzenia zachowania