Przyczyny otyłości u dzieci

Otyłość, szczególnie u dzieci zależna jest od wielu czynników np. uwarunkowań genetycznych czy nawet sposobie odżywiania się matki w trakcie ciąży. Gdy tylko zauważysz, że dziecko tyje w bardzo szybkim tempie, od razu zareaguj, ponieważ później może być już za późno.

Problem nadmiernej masy ciała, od kilkudziesięciu lat na dobre zadomowił się głównie w społeczeństwach o wysokim stopniu rozwoju społeczno-ekonomicznym m.in. w Europie i w Stanach Zjednoczonych. Przyczyn tego zjawiska powinniśmy doszukiwać się w naszym stylu życia. Dzisiejszy świat wymaga od nas ciągłego pędu, pogoni za pracą, czasu jest coraz mniej, coraz częściej jemy na mieście, co gorsza, wciągając w ten tryb życia nasze dzieci.

Kilka lat temu, opublikowany został raport Światowej Organizacji Zdrowia stwierdza, że ponad 110mln dzieci na całym świecie charakteryzuje się zwiększoną masą ciała. Raczej nie jest dziwne to, że najwięcej otyłych dzieci i nastolatków znajduje się w Stanach Zjednoczonych. Nadwagę szacuje się tam u ok. 30% dzieci a otyłość u ponad 15%. W Europie jest trochę lepiej lecz również nie mamy się czym chwalić, np. we Francji nadwagę stwierdza się u 18% dzieci a otyłość u 5%. W Polsce statystyki wykazują, że nadmiar masy ciała (nadwaga oraz otyłość) występuje u ponad 13% populacji dzieci w wieku 13-15 lat. Co ciekawe, taki stan rzeczy obserwuje się częściej u dziewczynek niż u chłopców. Na wyniki badania ma również zanaczenie miejsce zamieszkania. Problemy z nadwagą częściej pojawiają sięu nastolatków mieszkających w mieście. Powodem tego jest to, że na wsi styl życia jest zazwyczaj zdrowszy, dzieci mają więcej obowiązków a przez to więcej ruchu i przed wszystkim jedzą zdrowiej.

Rozpoznanie

Rozpoznanie otyłości u dzieci odbywa się na podstawie pomiaru wzrostu oraz masy ciała (tzw. BMI). Jak już wcześniej zostało wspomniane, najczęściej sprawcami niekontrolowanego wzrostu masy ciała u dzieci są czynniki środowiskowe, tzn. nieprawidłowe żywienie oraz zbyt mała aktywność fizyczna. Ten przypadek nazywa się otyłością prostą. Ten typ otyłości stwierdza się u zdecydowanej większości dzieci z nadmierną masą ciała. W pozostałych przypadkach otyłość może być wynikiem zaburzeń endokrynologicznych (np. niedoczynności tarczycy, zespołu Cushinga, somatotropinowej niedoczynności przysadki, rzekomej niedoczynności przytarczyc) lub towarzyszyć specyficznym zespołom uwarunkowanym genetycznie (np. zespół Downa, zespół Prader-Willi, zespół Laurence-Moon-Biedla, zespół Turnera, zespół Klinefeltera). Przed rozpoczęciem terapii redukcyjnej lekarz powinien wykluczyć inne niż środowiskowe przyczyny nadmiernej masy ciała małego pacjenta.

Zobacz również:

Błędy żywieniowe

To one najczęściej przyczyniają się do zwiększenia masy ciała u dzieci dlatego to przede wszystkim rodzice powinni zadbać o sposób odżywania u swoich pociech. Zatem, jakie są najczęstsze błędy żywieniowe u dzieci? Na pewno jedzenie nadmiernej ilości słodyczy oraz słonych przekąsek (chipsy, paluszki, batoniki, chrupki), picie słodkich napojów, nie jedzenie śniadania, zbyt duże przerwy między posiłkami, jedzenie zbyt obfitych posiłków, spożywanie zbyt małej ilości warzyw i owoców itp.

Konsekwencje otyłości u dziecka

Otyłe dziecko jest narażone na pojawienie się licznych problemów zdrowotnych, dla których nadwaga i otyłość jest czynnikiem ryzyka, np. zaburzeń związanych z: układem krążenia, wydzielaniem hormonów oraz układem oddechowym. Dodatkowo, otyłe dzieci borykają się zaburzeniami emocjonalnymi. Są często dyskryminowane i krytykowane, nie tylko przez swoich rówieśników, ale także przez dorosłych. Brak akceptacji ze strony otoczenia sprawia, że czują się wyalienowane, gorsze od innych. Przez to mają niską samoocenę - brak im wiary we własne siły. Znacznej otyłości mogą towarzyszyć stany depresyjne. Zaburzenia psychologiczne mogą być bardzo groźne i mieć trwały charakter. Szczególnie trudne jest leczenie otyłości w okresie dojrzewania. Młode otyłe osoby mają silne poczucie winy za taki stan rzeczy. Wtedy zwykle sięgają po zgubne dla zdrowia rygorystyczne diety, zupełnie niedostosowane do ich potrzeb. Brak oczekiwanych rezultatów staje się często przyczyną frustracji. Ciągła chwiejność w sferze emocjonalnej i żywieniowej może być u takich osób przyczyną wystąpienia zaburzeń odżywiania (np. bulimii).

Powyższy artykuł może być traktowany jako apel do niektórych rodziców, bo w dużej mierze od nich i od ich nawyków zależy masa ciała dziecka a co za tym idzie jego stan psychiczny. Pamiętajmy, że dla dziecka najważniejszy jest ruch oraz zdrowa dieta bogata we wszystkie skladniki.

Autor: Kinga Setera