Zapalenie przewodu pokarmowego u dziecka

Częstym zaburzeniem funkcji przewodu pokarmowego u niemowląt jest ostra biegunka. Główną przyczyną jej wystąpienia są bakterie, wirusy lub pasożyty jelitowe. Zapalenie żołądka objawia się przede wszystkim częstym oddawaniem wodnistego stolca. Zwykle towarzyszą temu także wymioty i gorączka.

Najczęściej zapalenie przewodu pokarmowego jest efektem powikłania zapalenia ucha środkowego, zapalenia płuc lub innych zakażeń.

Konsekwencje biegunki dla małego organizmu mogą być bardzo poważne. Biegunka powoduje szybką utratę płynów przez przewód pokarmowy, czego efektem może być odwodnienie młodego organizmu dziecka. Również zostaje zaburzona gospodarka wodno -elektrolitowa, co prowadzi do zmiany równowagi kwasowo - zasadowej organizmu.

Głównym celem leczenia zapalenia przewodu pokarmowego jest wyrównanie niedoboru wody i elektrolitów. Dlatego wskazane jest aby podczas biegunki nawadniać organizm dziecka podając specjalne preparaty i herbatki. Nawadnianie organizmu rozpoczyna terapię leczenia biegunki. Po ustąpieniu ostrych objawów należy stopniowo wracać do normalnej diety dziecka.

Nietolerancja laktozy

Konsekwencją zapalenia błony śluzowej żołądka i jelita cienkiego jest uszkodzenie jej powierzchniowej warstwy, gdzie jest produkowana laktoza, enzym niezbędny do trawienia laktozy.

Cukier mleczny jest podstawowy źródłem energii u niemowlęcia, dlatego, gdy nie może być przyswajany trzeba go zastąpić innymi węglowodanami. Po 2 - 4 tygodniach śluzówka się regeneruje, dzięki czemu organizm dziecka zaczyna pracować normalnie i może przyjmować mleczne posiłki.

Zobacz również:

Niemowlęta, które są karmione piersią, najczęściej w ogóle nie muszą być od niej odstawiane. Jedynie należy dodatkowo podawać dziecku wodę lub osłodzoną glukozą herbatkę.

W przypadku dzieci karmionych sztucznie, przez 6 - 9 godzin nie należy podawać butelki z mlekiem, a jedynie podaje się herbatkę z glukozą, rumiankiem czy miętą.

W sytuacji ciężkiego odwodnienia i nasilonych objawów choroby może być konieczne leczenie szpitalne, gdyż nawadnianie organizmu możliwe jest tylko drogą dożylną.

Nawadnianie

Leczenie biegunki jest przede wszystkim oparte na na uzupełnianiu utraconych ze stolcem płynów. W lżejszych przypadkach wystarczające jest nawadnianie organizmu wodą lub herbatą, natomiast w cięższych konieczne jest podawanie specjalnych roztworów zawierających sód, potas, i glukozę ( cukier trzcinowy), lub sacharozę ( cukier buraczany).

W aptekach dostępne bez recepty są także preparaty umożliwiające wyrównanie poziomu elektrolitów. Porcję proszku należy rozpuścić w przepisanej ilości wody i podawać na zmianę z herbatką lub słodzona wodą. Dziecko powinno pić tak dużo jak chce, gdyż jego ciało dokładnie sygnalizuje mu jego potrzeby.

Możliwe jest także samodzielne przygotowanie leczniczych preparatów. W litrze wody należy rozpuścić 4 łyżeczki cukru, 2 łyżeczki soli kuchennej i 1 łyżeczkę soli oczyszczonej. Dla poprawienia smaku preparatu można dodać soku owocowego.

Dieta podczas biegunki

Po wyrównaniu poziomu elektrolitów i nawodnieniu organizmu dziecka kolejnym krokiem jest powrót do normalnej diety.

Dzieci karmione w sposób naturalny nie należy odstawiać od piersi. Jedynie w przypadku gdy zostanie stwierdzona nietolerancja laktozy wymagana jest przejściowa zmiana diety. Należy przygotowywać posiłki na bazie soi lub kleiku ryżowego.

Natomiast starsze dzieci mogą jeść kukurydze, ryż banany, gotowane jabłka, marchewkę czy ziemniaki. Produkty te zawierają dużo substancji balastowych, które w naturalny sposób pomagają organizmowi zatrzymywać wodę.

Podawanie stałych produktów należy ograniczyć na minimum 24 godziny od wystąpienia choroby. Z kolei przy nietolerancji laktozy przez 2 do 4 tygodni mleczne posiłki powinno się zastąpić dietetycznymi zupkami, papkami czy warzywnym puree. Należy również podawać rozcieńczone soczki, w przeciwnym wypadku powodują one utratę wody z organizmu.