oj zle jest....

Paweł · Wysłany: Pią Sie 04, 2006 1:08 pm Temat postu:

Czytając was to ja mam wrażenie że każdy z was opowiada o swoich doświadczeniach maskując je właśnie w postai odpowiedz.

Na dobrą sprawe hiptez z tak małej liczby faktów może być tyle że porzadny PC miał by problem z mocą obliczeniową Wink

Czy ktoś z was ma sie za Gaspraowa?
Który potrafił myśleć szybciej i efektywniej od komutera.

Jeżeli nie to może lepiej dopytać sie o wazne fakty niżeli snuć jakieś historie Wink

Freya · Wysłany: Pią Sie 04, 2006 1:25 pm Temat postu:

można przytaczać wiele przykładów..
ale moim zdaniem najważniejsze jest to,
czy aby na pewno spotykamy się z bliską i ważną zarazem dla nas osobą..
Statystyki nic nam w tym nie pomogą..
nie można żyć wg tabelek i cyfr

agusia39 · Wysłany: Czw Paź 05, 2006 10:13 am Temat postu: Re: oj zle jest....

jacek29
co robić - trudne pytanie - tutaj można gdybac przez cale życie.

Nie podajesz opisu sytuacji w jakiej nastapilo odejscie,nic o tobie niewiadomo - a to powoduje ze nie da sie jasno powiedziec,doradzic.

Jezeli jednak zadowolisz sie ogólnikiem to przedewszystkim - dowiedziec sie co jest powodem odejscia,próbować naprawić wszystko,oraz przedewszystkim pokazac ze zalezy ci na dziecku i partnerce - czesto kobiety wlasnie tego sa najbardziej pozbawione i decyduja sie na odejscie ( dorabiaja sie przeswiadczenia ze partner je lekcewazy a to oznacza dla nich ze bedzie tak dalej i dziecko tez nie bedzie wazne )