Bolesne miesiączki
Są częstą dolegliwością dotyczącą głównie młodych kobiet i dziewcząt. Na bolesne miesiączki skarżą się również kobiety dojrzałe, szczególnie w okresie przedmenopauzalnym. Współczesna medycyna daje wiele możliwości leczenia dolegliwości związanych z bólami miesiączkowymi. W leczeniu stosuje się gimnastykę leczniczą, leki przeciwbólowe oraz progasteny w II fazie cyklu lub blokadę owulacji za pomocą środków antykoncepcyjnych.
Najczęściej spotykanymi objawami są:
- bóle podbrzusza promieniujące do krzyża;
- drażliwość;
- biegunka;
- wymioty;
- ból głowy.
Powtarzają się one regularnie podczas krwawienia miesiączkowego. Są charakterystyczne dla cykli owulacyjnych. Przyczyną może być nadmierna kurczliwość mięśnia macicy, napięcie mięśni szkieletowych - wywołane pracą w pozycji stojącej, intensywnym treningiem lub bodźcami emocjonalnymi.
W tych przypadkach nie stwierdza się zmian w narządzie rodnym.
Drugą grupę chorych stanowią kobiety nieco starsze, u których wcześniej miesiączki przebiegały bez dolegliwości.
Zobacz również:
Endometrioza dotyczy tylko kobiet w okresie dojrzałości płciowej, nigdy przed dojrzewaniem i po menopauzie. Nieprawidłowo umiejscowiona błona śluzowa posiada wszystkie cechy błony śluzowej macicy, tak samo reaguje na bodźce hormonalne - zachodzą w niej cykliczne zmiany rozrostowe, wydzielnicze i rozpad z towarzyszącym krwawieniem. Jest to szczególnie niebezpieczne w miejscach oddalonych od macicy, ponieważ wskutek nagromadzenia krwi, która nie może być wydalona, następuje powiększenie ogniska chorobowego i ucisk na sąsiadujące tkanki.
Objawy choroby są różne i zależą od umiejscowienia nieprawidłowego ogniska błony śluzowej, np. bolesne miesiączki, obfitsze i wydłużone krwawienia miesiączkowe, dokuczliwe bóle, które są najsilniejsze w okresie poprzedzającym miesiączkę i podczas miesiączki, mdłości.
Przyczyną są najczęściej zmiany organiczne w narządzie rodnym, takie jak:
- endometrioza,
- stany zapalne,
- zrosty w obrębie miednicy,
- zwężenie kanału szyjki macicy.
W leczeniu stosuje się gimnastykę leczniczą, cieple okłady na podbrzusze, psychoterapię, a przy braku poprawy leki przeciwzapalne i przeciwbólowe w skojarzeniu z lekami rozkurczowymi.
Leki przeciwbólowe należy zażywać regularnie, od dnia poprzedzającego miesiączkę i kontynuować podczas jej trwania.
Jeżeli taka terapia jest nieskuteczna, stosuje się progestageny w II fazie cyklu lub blokadę owulacji za pomocą środków antykoncepcyjnych. W rzadkich przypadkach, po wyczerpaniu innych metod leczniczych, stosuje się z dobrym skutkiem rozszerzanie kanału szyjki.
Opracowanie na podstawie:
Czekanowski R., Zarys Ginekologii Zachowawczej, PZWL, Warszawa 1985.
Dalton M., Endokrynologia Ginekologiczna, Warszawa 1997
Troszyński M., Naturalne Planowanie Rodziny,Warszawa 2005