Rak piersi - trudności poznawcze i kliniczne, pytania i odpowiedzi

Na świecie rak piersi jest najczęstszym nowotworem złośliwym u kobiet. Rokowanie polskich pacjentek z rakiem piersi jest znacznie gorsze niż kobiet leczonych w Stanach Zjednoczonych czy Europie Zachodniej. Według badania EUROCARE-3, odsetek wyleczeń Polek, u których raka piersi rozpoznano w latach 1990-1994, wyniósł ok. 63%. Dla porównania, w niektórych krajach europejskich odsetki wyleczeń 80%, a w Stanach Zjednoczonych są bliskie 90%.

• leczenie chirurgiczne (rozpoznanie potrójnie negatywnego raka piersi nie oznacza, że bezwzględnie konieczne będzie usunięcie piersi. Obowiązkiem lekarza jest nie tylko ratowanie życia i zdrowia pacjentki, ale również wyjaśnienie jej wszystkich możliwości leczenia wraz z podaniem powodów ich zastosowania. W przypadku raka piersi, przeprowadza się dwa rodzaje zabiegów chirurgicznych: leczenie oszczędzające – usunięcie guza wraz z fragmentem tkanki wokół zmiany nowotworowej; mastektomię - usunięcie całej piersi);
• radioterapia (jest formą leczenia miejscowego, niszczącego komórki rakowe pozostałe po zabiegu chirurgicznym w miejscu, w którym wykryto raka);
• chemioterapia (przy wczesnym zdiagnozowaniu TNBC współczynniki odpowiedzi na chemioterapię są bardzo wysokie. Ten rodzaj leczenia może mieć postać dożylną lub, w niektórych przypadkach, tabletek. Celem chemioterapii jest zapobieganie nawrotom raka piersi oraz odległym przerzutom, z którymi mamy do czynienia wtedy, gdy komórki zaczynają rozwijać się w innych organach, takich jak kości, wątroba, płuca, skóra oraz mózg);
• terapie celowane (leki stosowane w terapii celowanej, potrafią odróżnić określone receptory – cele terapeutyczne i w ten sposób odróżnić zdrową komórkę od chorej, co oznacza, że lek uderzając precyzyjnie w źródło nowotworu niszczy chorą komórkę nie czyniąc spustoszenia w organizmie. W terapii chorych na TNBC ważne jest zahamowanie procesu powstawania sieci naczyń krwionośnych dostarczających pokarm do tkanek guza, tzw. angiogenezy).