Spadek poziomu stosowania hormonów związany z mniejszą zachorowalnością na raka piersi w Kanadzie

Liczba przypadków zachorowań na raka piersi spadła w Kanadzie w momencie, kiedy zmniejszyła się także liczba hormonów przepisywanych kobietom w okresie menopauzy, zaobserwowali badacze kanadyjscy. W latach 2003-2005, liczba przepisywanych hormonoterapii zastępczych spadła o około 10% u kobiet wchodzących w okres przekwitania. Zachorowalność na raka piersi zmniejszyła się o 9,6%. Taki sam związek został zaobserwowany także w Stanach Zjednoczonych.

Rezultaty obecnego badania potwierdzają tę tendencję u Kanadyjek. Jednakże, od 2005 roku naukowcy odnotowali lekki wzrost poziomu zachorowalności na raka piersi. Według nich, przerwanie hormonoterapii może spowalniać postępowanie raka piersi, co mogłoby wyjaśnić, a przynajmniej częściowo, lekki wzrost poziomu zachorowań na tę chorobę kilka lat później.

Rezultaty tego ostatniego badania nie są zaskakujące dla pani doktor Sylvie Dodin, która jest ginekologiem oraz badaczem w Szpitalnym Centrum Uniwersyteckim w Quebeku (CHUQ). Wiemy, conajmniej od początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, że hormonoterapia może sprzyjać przyśpieszaniu rozwoju raka piersi, stwierdza doktor Sylvie Dodin. To dlatego zaczęto stosować hormonoterapię prewencyjnie oraz rezerwować ją jedynie dla leczenia najpoważniejszych przypadków, kiedy objawy menopauzalne stawały się naprawdę nie do zniesienia, podtrzymuje doktor Sylvie Dodin.

Ale nawet w tych przypadkach, najbardziej uciążliwych, optuje się generalnie za dawkami możliwie najmniejszymi, zdecydowanie mniejszymi niż kiedyś, a także próbuje się ograniczyć, jak tylko jest to możliwe, długość takiego leczenia.

Doktor Sylvie Dodin precyzuje jednakże, że hormonoterapia jest daleka od bycia jedynym czynnikiem ryzyka związanym z zachorowaniem na raka, który należy brać pod uwagę. Trzeba pamiętać także, że wysokie spożycie alkoholu – to znaczy ponad dziesięć lampek wina tygodniowo – zwiększa także ryzko pojawienia się tej choroby, tak samo jak nadwaga oraz siedzący tryb życia.

Według doktor Sylvie Dodin, kobiety w okresie menopauzalnym, zmagające się z poważnymi objawami, które znacznie pogarszają jakość ich życia, powinne porozmawiać o tym ze swoim lekarzem, przede wszystkim o innych metodach leczenia, które mają do dyspozycji.

Aż do roku 2002, hormonoterapia zastępcza była często przepisywana kobietom na bardzo długi okres, a nawet na całe życie, ponieważ sądzono, że przedstawia ona sobą generalnie więcej plusów niż minusów. Ale w 2002 roku, te quasi-pewniki zostały obalone, dzięki badaniom przeprowadzonym na szeroką skalę przez organizację Women’s Health Initiative (WHI).

W rzeczywistości, u kobiet, które zażywały lek prempro (kombinacja estrogenów sprzężonych oraz hormonów o działaniu podobnym do pregesteronu typu AMP), naukowcy stwierdzili lekkie podwyższenie ryzka zachorowania na zakrzepicę żył, wystąpienie zawału serca, czy też udaru mózgu oraz zachorowania na raka piersi. Od tego czasu, tysiące kobiet przestały brać hormonoterapię zastępczą, a lekarze są też mniej skłonni do przepisywania takiego leczenia swoim pacjentkom.