Tyłozgięcie macicy

Tyłozgięcie macicy to nie choroba, a odbiegające od standardu położenie tego narządu, które zazwyczaj nie jest patologią i ma podłoże genetyczne. Szacuje się, że występuje nawet u co czwartej kobiety. Choć tyłozgięcie macicy często jest przyczyną nieprzyjemnych dolegliwości, to zazwyczaj nie wymaga leczenia.

Tyłozgięcie macicy ma miejsce, kiedy główna część tego narządu, czyli trzon macicy jest wygięty ku tyłowi (prawidłowo ułożona macica jest odchylona pod kątem prostym względem pochwy). Potrafi je stwierdzić tylko lekarz ginekolog w czasie wykonywania rutynowego tzw. palpacyjnego badania ginekologicznego. Dla potwierdzenia tyłozgięcia macicy powinno przeprowadzić się badanie ultrasonograficzne, aby uniknąć np. pomylenia tego stanu z mięśniakami macicy.

Tyłozgięcie macicy – objawy

Jednym z najczęściej występujących dolegliwości przy tyłozgięciu macicy są bolesne i obfite miesiączki, którym mogą towarzyszyć też skrzepy. Związane jest to z tym, że w czasie menstruacji krew przy trzonie odgiętym do tyłu ma utrudnioną drogę – musi najpierw podejść w górę, by móc przedostać się do kanału szyjki macicy i ujścia zewnętrznego.

Niektóre kobiety z powodu odchylonej do tyłu macicy odczuwają także nasilone bóle w dolnej części brzucha i pleców, które dają o sobie znać zwłaszcza w czasie ciąży. Niekiedy pojawia się też uczucie parcia na pęcherz.

Często tyłozgięcie macicy związane jest także z większym bólem w czasie współżycia, najczęściej przy głębszej penetracji. Zazwyczaj najmniej komfortowe są pozycje od tyłu. Kobiety w trakcie stosunku mają wrażenie jakby bolały je jajniki, doświadczają bólu w okolicach pleców i odbytu oraz zwiększone parcie na pęcherz. Aby uniknąć nieprzyjemnych odczuć w trakcie seksu, należy poszukać pozycji bezpiecznej, polecana jest szczególnie pozycja kolankowo-łokciowa.

Tyłozgięcie macicy – leczenie

Jeszcze do niedawna tyłozgięcie macicy uważane było za stan patologiczny, który należy leczyć – przeprowadzano nawet operacje, mające przywrócić właściwe ułożenie macicy. Teraz lekarze traktują to odchylenie od normy jako specyficzną urodę tego narządu, nie ma nawet obowiązku informowania o tym pacjentki. Leczenie nie jest zalecane, chyba, że objawy związane z tyłozgięciem macicy są wyjątkowo dokuczliwe lub pojawia się niebezpieczeństwo poronienia.

Przy wyjątkowo uciążliwych dolegliwościach zalecane są tabletki przeciwbólowe oraz leki poprawiające ukrwienie macicy, które zmniejszają ból w okolicy miednicy i dolnej części kręgosłupa.

Wskazania do wykonania zabiegu operacyjnego pojawiają się bardzo rzadko. Taka sytuacja może mieć miejsce przy wypadaniu macicy, do której może dochodzić np. po wielu porodach.

Tyłozgięcie macicy a ciąża

Kiedyś uważano, że tyłozgięcie macicy może być przyczyną niepłodności, jednak na szczęście nie jest to prawda. Niestandardowe ułożenie macicy nie wpływa na możliwość poczęcia dziecka, nie powinno także powodować zagrożenia dla rozwijającego się płodu ani utrudniać porodu.

W czasie ciąży, około 12 tygodnia macica zaczyna się powoli prostować, aby jej ułożenie było optymalne dla rozwijającego się płodu. Kobiety nie doświadczają w związku z tym żadnych dolegliwości, a po porodzie macica wraca samoistnie do tyłozgięcia.

Choć przy odchylonej do tyłu macicy częściej dochodzi do poronień nawykowych, mających miejsce przed 22 tygodniem ciąży, to trzeba podkreślić, że zazwyczaj ich przyczyną nie jest tyłozgięcie, a stany chorobowe, które mogą mu towarzyszyć np. endometrioza.

Zajście w ciąże może ułatwić zmiana pozycji seksualnych oraz trzymanie nóg w górze przez kilka minut po stosunku – plemniki mają wtedy ułatwioną drogę do jajowodu.

Autor: Iwona Kopaczek