Zaburzenia seksualne u kobiet

Coraz częściej kobiety skarżą się na zaburzenia seksualne, które są dla nich niemałym problemem i implikują w ich życie prywatne. Obecnie, wiele związków zainteresowanych jest poprawą jakości życia seksualnego, gdyż zaburzenia te nie są jedynie problemem jednej ze stron.

Zazwyczaj występują na tle nerwicowym, a kobiety borykają się z takimi problemami jak ból podczas stosunku, brak orgazmu, zaburzenia pożądania.

Główne zaburzenia seksualnego

Mało z nas wie, jakie rodzaje zaburzeń seksualnych występują u kobiet, jakie są ich przyczyny i objawy. Warto więc zapoznać się z ich charakterystyką, gdyż obecnie temat ten nadal pozostaje tematem tabu. Z badań wynika, że około 30 procent kobiet, podczas stosunku, odczuwa dyskomfort.

Brak orgazmu

Czyli inaczej anorgazmia, schorzenie, które dotyka wiele kobiet i przysparza jeszcze wielu problemów. Podczas współżycia chętnie podejmują grę miłosną, jednak nie osiągają w niej punktu kulminacyjnego. Wiele pań nigdy nie przeżyła w swoim życiu orgazmu, co oznacza, że to doznanie jest im obce, a niektóre straciły zdolność jego osiągnięcia w wyniku pewnych zdarzeń z przeszłości. Z zaburzeniem tym może się wiązać z niechęcią do partnera, brakiem podniecenia, czy potrzeb seksualnych. Często pojawia się ono także po przebytej ciąży, kiedy kobieta traci zainteresowanie swoim mężczyzną i całą uwagę poświęca nowo narodzonemu dziecku.

Bóle podczas stosunku płciowego

Czyli inaczej dyspareunia, równie częsty problem co brak orgazmu. Jest to dysfunkcja, która objawia się przy współżyciu, odczuwaniem bólu i dyskomfortu. Kobieta unika seksu ze swoim partnerem, ponieważ zamiast przyjemności – odczuwa ból. Co może być tego przyczyną? Do najczęstszych zaliczamy zapalenie pochwy, sromu, grzybice, lecz często okazuje się, że problem leży na tle nerwowym i objawia się poprzez konflikty z partnerem.

Skurcz pochwy

Czyli tzw. „pochwica”. Objawia się skurczem pochwy, podczas którego nie można wprowadzić do niej ani palca, ani członka. Każda próba współżycia kończy się bólem, mocno odczuwalnym przez kobietę. Mówi się, iż jest to reakcja obronna na brak poczucia bezpieczeństwa ze strony partnera lub po prostu brak jego akceptacji. Pochwica jest zaburzeniem, które może mieć zarówno charakter wtórny, jak i pierwotny.

Oziębłość seksualna

Nazywana często hipolibidemią. Polega ona na spadku poziomu libido i niechęci do podejmowania aktywności seksualnej przez kobietę. Staje się ona obojętna i zanikają jej fantazje erotyczne. Przyczyną takiego zjawiska może być znudzenie partnerem, rutyna współżycia oraz monotonia. Istnieje również podłoże psychiczne, gdzie za powód takiego zachowania uznaje się stres, zmęczenie, zaburzenia identyfikacji z płcią.

Hiperseksualność

To ciągła i wyniszczająca potrzeba współżycia. U kobiet nazywana nimfomanią, polegająca na wzmożonych potrzebach aktywności seksualnej. Często panie nie zwracają uwagi na miejsce i okoliczności, w których się znajdują i, mimo to, poszukują dla siebie partnerów seksualnych. Kobieta bardziej pragnie uzyskać satysfakcję, rozładować napięcie, niż stworzyć z mężczyzną trwały związek. Zjawisko to ma podłoże nerwicowe, ale także może być uaktywnione poprze hormony.

Przyczyny zaburzeń seksualnych

Przyczyn można dopatrywać się praktycznie wszędzie – i na podłożu nerwicowym, i partnerskim, i hormonalnym. Do najczęstszych zaliczamy:

• konflikty z partnerem, brak jego akceptacji,
• lęk przed ciążą,
• stres, napięcie związane z pracą,
• stan wyczerpania, bezsenności,
• błędy techniczne podczas współżycia,
• brak warunków zapewniających komfort i dyskrecję dla osiągnięcia orgazmu,
• negatywne nastawienie do mężczyzny,
• brak zgody na orgazm osiągnięty w wyniku innych pieszczot.

Poza głównymi przyczynami, można wyróżnić jeszcze inne, które są związane z przebytymi chorobami:

• nadciśnienie,
• niewydolność nerek,
• cukrzyca,
• miażdżyca,
• depresja,
• zanik mięśni,
• i inne.

Warto jednak wiedzieć, że problemy z zaburzeniami seksualnymi związane są u kobiet z przeszłością. Trudne doświadczenia, takie jak brak uczucia w rodzinie, chłód, przemoc, gwałt, alkohol, rozłąka utrudniają kobietom osiągnięcie dojrzałości seksualnej i akceptacji własnego ciała. Zanika wiara w siebie, a także zaufanie do otaczających je osób. Powodów, przez które kobiety borykają się z zaburzeniami seksualnymi może być wiele, najważniejsza jednak będzie wizyta u ginekologa, a także psychologa i seksuologa. Zaufany lekarz pomoże uporać się im z problemami, których nie są w stanie same rozwiązać, nawet poprzez szczerą rozmowę z partnerem.

Co kobieta może zrobić sama dla siebie?

Ważnym aspektem życia seksualnego jest odkrywanie swojego ciała. Żadna z kobiet nie powinna się bać swojego dotyku na nim! Powinna odkrywać swoje fantazje i pragnienia, sięgając np. po erotyczny film, czy też literaturę. Nie można wstydzić się swoich myśli i starać się za wszelką cenę ich wyprzeć. W samozaspokojeniu nie ma nic złego! Wręcz przeciwnie – jest to doskonały sposób na poprawienie swojego samopoczucia, wzrostu akceptacji własnego ciała. Łechtaczka to główny ośrodek rozkoszy i bardzo wrażliwy punkt każdej kobiety, stymulacja jej pozwoli zaspokoić pragnienie i odprężyć się. Pamiętajmy, że ważnym aspektem w przypadku zaburzeń seksualnych u kobiet jest rozmowa z partnerem. Razem możecie odkryć swoje pragnienia i fantazje na nowo, a także bardziej poznać swoje ciała. Współżycie to coś więcej niż seks - to przede wszystkim uczucia, na które trzeba znaleźć czas i poświęcać im swoją uwagę.

Autor: Paulina Klimek