Na czym polega metoda VEDI

Procedura VEDI jest jedną z najnowocześniejszych i najbardziej zaawansowanych metod terapeutycznych wykorzystywanych w leczeniu zaburzeń erekcji o podłożu organicznym oraz tych, w których czynnik naczyniowy odgrywa istotną rolę. W metodzie tej lekarze wykorzystują zabiegi wewnątrznaczyniowe do przywracania drożności tętnic doprowadzających krew do prącia. Likwidacja zwężeń i udrożnienie światła naczynia, przy użyciu specjalnie zaprojektowanego cewnika balonowego, przywraca naturalny przepływ krwi i umożliwia powrót prawidłowej funkcji prącia.

Jak działa VEDI?

Prącie zbudowane jest z dwóch podłużnych ciał jamistych, będących swego rodzaju komorami oraz ciała gąbczastego zawierającego cewkę moczową. To właśnie ciała jamiste zwiększają objętość pod wpływem napływającej do nich krwi w trakcie erekcji i są odpowiedzialne za powiększenie penisa (wzwód). Krew do narządu dostarczają tętnice sromowe, które odchodzą od tętnic biodrowych – jednych z głównych arterii organizmu. Tętnice sromowe przechodzą w tętnice głębokie prącia, biegnące podłużnie w ciałach jamistych i to głównie one odpowiedzialne są za prawidłowy napływ krwi i uzyskanie erekcji. Krew odpływa z prącia przez żyłę grzbietową.

Tętnice mają swoją warstwę mięśniową zbudowaną z mięśni gładkich, które kurcząc się i rozkurczając regulują przepływ krwi. Zapewnia to elastyczność oraz możliwość dostosowania przepływu do potrzeb, gwarantując dopływ większej ilości krwi w momencie pobudzenia seksualnego i aktywacji ośrodka erekcyjnego w rdzeniu kręgowym.

Niestety z wiekiem, tętnice sromowe (jak i większość naczyń w organizmie) stają się coraz bardziej sztywne, a w ich wnętrzu dochodzi do odkładania złogów, tzw. blaszek miażdżycowych, co skutkuje ich zawężeniem i zamknięciem światła naczyń. Do podobnych procesów dochodzi u mężczyzn chorujących na cukrzycę, nadciśnienie tętnicze i inne choroby naczyń. Często zdarza się, że schorzenia te współistnieją, nasilając zaburzenia w przepływie krwi do prącia. Dowiedziono, że większość zaburzeń erekcji posiada podłoże organiczne lub stanowi ono istotny element w powstawaniu schorzenia.

Jako jedna z nielicznych, procedura VEDI zapewnia przywrócenie drożności i prawidłowej funkcji naczyń tętniczych, a co za tym idzie - poprawę przepływu i lepsze ukrwienie prącia. Wewnątrznaczyniowe udrożnienie tętnic doprowadzających krew do naczyń jamistych w wielu przypadkach znacząco poprawia sprawność seksualną, a nawet całkowicie likwiduje problemy z potencją.

O leczeniu metodą VEDI

Przygotowanie do zabiegu VEDI:

Przed zabiegiem pacjent zostaje zbadany przez lekarza, który będzie przeprowadzał angioplastykę. Lekarz wcześniej zapozna się z wynikami diagnostyki VEDI. Po badaniu (krótki wywiad, badanie przedmiotowe) i rutynowych testach pacjent zostaje zakwalifikowany do leczenia oraz otrzymuje informacje na temat procedury oraz sposobu przygotowania się do niej.

W dniu angioplastyki nie należy pić ani jeść. Przed zabiegiem pacjent przyjmuje niezbędne lekarstwa. Zostaną one podane przez założoną kaniulę dożylną (popularnie nazywaną wenflonem). Procedura jest przeprowadzana w Pracowni Hemodynamicznej wyposażonej w specjalne urządzenia (angiograf), stoły i ekrany.

Zabieg VEDI:

Przed zabiegiem, skóra w okolicy pachwiny zostanie znieczulona przy pomocy zastrzyku z miejscowo działającego środka znieczulającego. Następnie lekarz wykona drobne nacięcie skóry i nakłuje tętnicę udową. Cewnik diagnostyczny zostanie wprowadzony do tętnicy poprzez założoną na samym początku krótką plastikową rurkę o kształcie stożka (tzw. koszulkę naczyniową), a następnie będzie przesuwany aż do tętnicy biodrowej i tętnic sromowych.

Kiedy cewnik znajdzie się we właściwym miejscu, do naczynia zostanie podany środek kontrastowy, co pozwoli uwidocznić jego przepływ w naczyniu, dając szansę ukazania zwężeń lub zaburzeń przepływu. Część diagnostyczna procedury nazywana jest angiografią i stanowi podstawę prawidłowego rozpoznania i dalszego leczenia.
W przypadku, jeśli w angiografii potwierdzi się obecność zwężenia, podczas tego samego zabiegu zostanie wykonana angioplastyka balonowa. Cewnik diagnostyczny zostanie zamieniony na cewnik o szerszym świetle, a w miejscu blokady zostanie umieszczony tzw. prowadnik. Poprzez prowadnik, do zwężonego odcinka naczynia zostanie wprowadzony cewnik balonowy (specjalny cewnik z przymocowanym do niego balonem). Nadmuchany balonik wywołuje ucisk na zwężoną tętnicę i likwiduje blokadę. Proces nadmuchiwania balonu można powtarzać kilkukrotnie, do osiągnięcia oczekiwanych rezultatów. Aby zbadać światło naczynia i ocenić rezultaty angioplastyki, do naczynia zostaje ponownie podany środek kontrastowy. Po udanym zabiegu zwykle widoczna jest poprawa przepływu krwi w świetle naczynia.

Jeśli nie uda się wystarczająco poszerzyć zwężonego odcinka, lekarz może umieścić w naczyniu stent. Jest to specjalnie zaprojektowana elastyczna, siatkowa rurka, umieszczona na balonie do angioplastyki. Podczas nadmuchiwania balonika stent rozpręża się i przylega ściśle do ściany tętnicy, wspierając ją, co zapobiega nawracaniu zwężenia i zapadaniu się naczynia.

Po skończonym zabiegu balonik, cewniki i prowadniki zostaną usunięte z naczynia. Specjalna nakładka, przypominająca korek, zostanie użyta do zamknięcia tętnicy udowej. Umożliwia to wstanie z łóżka nawet po 2 godzinach od terminu wykonania zabiegu.

W pierwszych godzinach po zabiegu monitorowane są podstawowe parametry życiowe, takie jak ciśnienie krwi oraz czynność serca, zostaje też zabadane miejsce wkłucia. Pacjent może odczuwać dyskomfort w tej okolicy, lecz nie powinno pojawić się krwawienie ani obrzęk.

Postępowanie po zabiegu VEDI:

Po zabiegu angioplastyki bądź stentowania naczyń pacjentowi zostaną zapisane leki przeciwzakrzepowe (np.:  Aspiryna lub Klopidogrel). Zapobiegają one tworzeniu się w naczyniach skrzepów podczas procesu gojenia tkanek, a także zmniejszają ryzyko wystąpienia zakrzepicy oraz innych poważnych powikłań.

W okresie pooperacyjnym i po powrocie do domu należy odpoczywać i pić duże ilości płynów. Jest to niezbędne dla szybkiego powrotu do zdrowia. Należy również unikać podnoszenia ciężkich przedmiotów i zbyt dużego wysiłku. W ciągu paru dni po zabiegu można rozpocząć umiarkowaną aktywność fizyczną, ale zalecane jest wstrzymanie się przez kilka tygodni ze zbyt forsownymi ćwiczeniami.