Badania zakwestionowały utrwalone poglądy na temat rozwoju dzieci wychowywanych przez rodziców tej samej płci

Pomimo znaczących badań dowodzących, że dzieci rodziców jednej płci osiągają takie same wyniki, pod każdym względem, jak dzieci rodziców heteroseksualnych, naukowcy mają do dyspozycji niewystarczającą ilość danych, aby móc wyciągnąć jednoznaczne wnioski. Dr Loren Marks z Uniwersytetu Stanowego w Luizjanie twierdzi, iż duża część badań, na podstawie których została sformułowana podstawa dla powszechnie cenionego, oficjalnego raportu American Psychological Association dotyczącego wychowywania dzieci przez rodziców tej samej płci, nie jest w stanie oprzeć się krytyce.

Studia prowadzone na Uniwersytecie w Teksasie przez socjologa Marka Regnerusa, dostarczają nowych, fascynujących dowodów na to, iż istnieją liczne różnice w społecznym i emocjonalnym samopoczuciu między młodymi dorosłymi wychowywanymi przez kobietę pozostającą w związku homoseksualnym a tymi, którzy dorastali w rodzinie nuklearnej (para heteroseksualna i dziecko).

Profesor Mark Regnerus w swych badaniach korzystał z danych New Family Structures Study.  Zgodnie z jego wynikami dzieci, których matki pozostawały w związkach heteroseksualnych, znacząco się różniły jako dorośli, w porównaniu z tymi, którzy spędzili całe dzieciństwo wspólnie z obojgiem biologicznych rodziców.

Na przykład, badania ujawniały znacząco niższy poziom przychodów, większą zależność od instytucji społecznych, niższy stopień zatrudnienia, słabsze zdrowie psychiczne i fizyczne, uboższą jakość partnerstwa z obecnym towarzyszem oraz wyższy poziom przestępczości czy uzależnienia od nikotyny.

‘Najbardziej znaczące w tej historii jest prawdopodobnie to, iż dzieci, które spędziły całe swoje dzieciństwo z obojgiem rodziców trwających w małżeństwie aż po dzień dzisiejszy, wykazywały większą skłonność do odniesienia sukcesu w wieku dorosłym’, mówi prof. Regnerus.

‘Niezależnie od tego, czy rodzicielstwo osób tej samej płci powoduje obserwowane różnice, nie mogą być one określane na podstawie opisowych analiz Regnerusa,’ ostrzega profesor Cynthia Osborne. ‘Dzieci matek lesbijek mogą żyć w wielu różnych strukturach rodzinnych i niemożliwym jest wyizolowanie wpływów życia z matką lesbijką od doświadczenia rozwodu, ponownych zaślubin czy życia jako samotny rodzic. Lub, co jest zupełnie możliwe, nie można wykluczyć, że całkowity wpływ będzie pochodził z piętna jakim zostanie naznaczony taki związek oraz z prawnego zakazu, który uniemożliwia parom tej samej płci zawieranie i utrzymanie normalnego związku'.

W ostatnim komentarzu do badań Regnerusa, profesor Paul Amato zauważa, ‘Jeżeli dorastanie z rodzicami lesbijkami lub gejami, byłoby dla dzieci katastrofalne w skutkach, nawet badania oparte na tak mało przekonywującej próbie by to wykazały. Jeżeli istnieją różnice między dziećmi z lesbijskimi/gejowskimi a heteroseksualnymi rodzinami, prawdopodobnie są niewielkie lub o umiarkowanej wielkości.’