Błędne zdiagnozowanie OCD jako ADHD ma poważne konsekwencje

Pozornie zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) przejawiają się bardzo podobnie. Jednak prof. Reuven Dar z University's School of Psychological Sciences na Tel Aviv University dowodzi, że te dwa neuropsychologiczne schorzenia mają zupełnie różne przyczyny, a konsekwencje pomylenia ich ze sobą są poważne.

Zgodnie z opublikowanymi w Journal of Neuropsychology wynikami badań prof. Dar Reuven i dr Amitai Abramovitch, OCD i ADHD mogą przejawiać się podobnie na poziomie behawioralnym, ale mechanizmy tych dwóch schorzeń znacznie się od siebie różnią.

Osoby z ADHD są impulsywne i rzadko zastanawiają się nad konsekwencjami swoich działań, natomiast cierpiących na OCD cechują zbytnie skoncentrowanie na konsekwencjach, trudności w podejmowaniu decyzji i skłonności do nadmiernego kontrolowania i planowania.

Prof. Dar zauważa, że plany leczenia w przypadku obu tych schorzeń mogą się zasadniczo różnić. Na przykład Ritalin, lek powszechnie przepisywany pacjentom z ADHD, może potęgować objawy OCD.

W celu ustalenia związku między OCD i ADHD naukowcy przebadali 3 grupy osób. Jedna liczyła 30 pacjentów ze zdiagnozowanym OCD, druga – 30 z ADHD, trzecia – 30 bez zdiagnozowanych psychiatrycznych schorzeń.

U badanych sprawdzono zarówno procesy poznawcze, które kontrolują pamięć, uwagę i sposoby rozwiązywania problemów, jak i te powstrzymujące impulsy, z trudnością kontrolowane przez pacjentów z ADHD i OCD.

U osób ze zdiagnozowanymi schorzeniami zauważono zaburzenia w powstrzymywaniu lub kontrolowaniu impulsów, ale różniły się one od siebie w obu grupach. W rzeczywistych sytuacjach pacjenci z ADHD mieli zdecydowanie większe problemy z kontrolowaniem impulsów, podczas gdy osoby z OCD wykazywały większą zdolność do panowania nad nimi, nawet w porównaniu z grupą kontrolną

Prof. Dar twierdzi, że to zrozumiałe, dlaczego objawy OCD są mylnie interpretowane jako oznaki ADHD.

Bardziej prawdopodobne jest, że u młodego ucznia zostanie zdiagnozowane ADHD zamiast OCD, ponieważ nauczyciele widzą tak wiele osób z problemami z uwagą, a niewiele z OCD. Jeśli nie przyjrzysz się dostatecznie wnikliwie, możesz popełnić błąd - ostrzega.

Według Centers for Disease Control and Prevention, w USA zaburzenia ADHD zdiagnozowano u 5,2 mln dzieci między 3 a 17 rokiem życia, co sprawia, że należy uznać, iż jest to najbardziej rozpowszechnione schorzenie neurorozwojowe u dzieci.

Prawidłowa diagnoza jest kluczowa nie tylko dla wyboru właściwych leków, lecz także dla leczenia psychologicznego i behawioralnego pacjenta oraz świadomości i edukowania rodziców i nauczycieli.