Czy psychotyczne urojenia mają jakieś znaczenie?

Czy psychotyczne objawy, takie jak halucynacje, mają znaczenie? Czy też może są produktem złamanego umysłu, który błędnie odpala neurony? Przez lata, specjaliści od psychiatrii i psychologii zmagali się z tą kwestią, próbując odkodować urojenia pacjentów i stosując lekarstwa, aby je zlikwidować. Teraz, pacjenci z psychicznymi i neurologicznymi chorobami znaleźli dla siebie kompromis, studiując swoje własne objawy i próbując określić co się za nimi kryje, jednocześnie rozwiązując problemy stworzone przez brak połączeń między ich własnymi doświadczeniami a doświadczeniami innych, wokół nich.

Benedict Carey, z Times, opisał przypadek programisty komputerowego z Athens w stanie Ohio, który z powodzeniem prowadził życie zawodowe i rodzinne, mimo schizofrenii i długiej historii urojeń o spotkaniu z Jezusem i z samym Bogiem. Człowiek ten nazywa się Milt Greek, a Benedict Carey opisał, w jaki sposób ten mężczyzna nauczył się żyć z diagnozą poprzez zrozumienie tego, co się z nim dzieje.

Historia opisana przez Carey’a mówi o tym, jak ludzie ze schizofrenią zbierają się razem i dzielą się swoimi doświadczeniami życia z chorobą. Pomaga im przyglądanie się urojeniom nie jako zwykłym bzdurom albo objawom choroby, ale pracowanie z nimi i modulowanie ich – czasami dzięki lekarstwom, czasami dzięki społecznemu wsparciu i terapii, a czasami dzięki tym dwóm metodom.

Robiąc to, właczają się do coraz większego trendu w leczeniu problemów umysłowych: połączenie tradycyjnej terapii farmaceutycznej ze wsparciem innych ludzi, z podobnym doświadczeniem, których prowadzi jedna zasada – że wyzdrowienie wymaga życia sensownym życiem.

Idee te prawdopodobnie najpierw weszły do popularnego programów 12 kroków w leczeniu uzależnień, które długo wierzyły w to, że ludzie z uzależnieniami często mogą oferować najlepszą pomoc sobie podobnym. Model 12 kroków generował szeroką akceptację dla znaczenia socjalnego wsparcia w uzależnieniach.

A teraz, badanie pokazuje, że pewna postać społecznego wspracia dla wyzdrowienia – niezależnie od tego, czy chodzi tutaj o jakikolwiek program 12 kroków, o wsparcie organizacji religijnych, przyjaciół, rodziny czy innych grup – jest często krytyczne.

Program 12 kroków dla Anonimowych Alkoholików jest również przewodnikiem po świadomym życiu, zachęchającym do skupienia się na pokorze, na służeniu innym, na zadośćuczynieniu za krzywdy. Ludzie z uzależnieniami również długo wcielali poszukiwanie celowego życia do swoich idei na temat tego jak żyć lepiej.

Aczkolwiek, to samo pojęcie równie długo było używane do wspierania moralistycznego poglądu na choroby umysłowe i na uzależnienia. A w konsekwencji, często służyło to jako pożywka dla sprzeciwu wobec podawania leków przeciwko uzależnieniom, a nawet wobec profesjonalnej terapii.

Dzisiejsze terapie są znacznie szersze. Ludzie z chorobami umysłowymi zażywają leki, chodzą na psychoterapie, mają społeczne wsparcie i stosują wszystkie inne potrzebne taktyki, nie widząc ich jako wykluczających się wzajemnie, ale raczej jako opcje, które mogą współpracować jednocześnie.

Ten ruch „duma szaleńca” albo „neuroróżnorodność” charakteryzuje umysłowe różnice nie tylko jako choroby, ale również jako potencjalny dar, definiując choroby takie jak uzależnienie, zaburzenia dwubiegunowe, schizofrenia oraz autyzm, jako źródło potencjalnego talentu, produktywności oraz mądrości.

Może się to wydawać paradoksalne – skupianie się nad znaczeniem urojeń albo innych objawów, zamiast właściwego ich oceniania może być problematyczne – to jednakże ścisły medyczny model leczenia również ma swoje minusy.

Na szczęście, odnalezienie znaczenia w życiu jest powiązane ze zdrowiem, długowiecznością oraz produktywnością dla wszystkich ludzi. A pomaganie tym, którzy zmagają się z „umysłowymi różnicami”, pomaga nam wszystkim.

Nie wszystkie urojenia albo umysłowe objawy mają głębsze znaczenie, ale bycie otwartym i posługiwanie się niektórymi halucynacjami w niektórych przypadkach może pomóc reszcie z nas również spojrzeć nieco dalej.

Jak powiedział Milt Greek: kiedy zacząłem widzieć urojenia w kontekście rzeczy, które zdarzały się w moim prawdziwym życiu, w końcu zaczęły one mieć jakiś sens. A zrozumienie historii mojej psychozy pomogło mi zobaczyć czego potrzebuję, aby w końcu zacząć zdrowieć.