Czym jest miłość platoniczna?

Miłość platoniczna charakteryzuje się tym, że przeżywamy ją w sferze duchowej, bez elementów zmysłowych. Najczęściej pojawia się u nastolatków w okresie dojrzewania. Fascynacja drugim człowiekiem przybiera w tym czasie wymiar idealistyczny. Zauroczenie jest wówczas bardzo intensywne, ale utrzymuje się przez krótki czas.

Takie uczucie jest wolne od pożądania seksualnego, jednak mimo to powoduje niejeden rumieniec na twarzy na widok ukochanej osoby. Często towarzyszy temu snucie nierealistycznych fantazji.

Potrzeby seksualne a dojrzewanie płciowe

Dojrzewanie płciowe podczas okresu pokwitania wiążę się z wystąpieniem nowych odczuć i pragnień. Jest to związane przede wszystkim ze sferą seksualną. W okresie dojrzewania młodzież zaczyna być zainteresowana takimi kwestiami jak erotyzm, seksualizm. Potrzeba seksualna wyraża się stanem ogólnego pobudzenia, a przy tym objawami napięcia seksualnego. W okresie młodzieńczym najczęściej przeżywamy pierwszą romantyczną miłość, która jest mocno idealizowana.

Miłość platoniczna stanowi specyficzny typ uczucia, przy którym zdajemy sobie sprawę, że związek nigdy nie zostanie skonsumowany. Zdarzają się przypadki, w których wręcz nie oczekuje się odwzajemnienia uczucia, gdyż najważniejszą sprawą okazuje się waloryzacja obiektu miłości. Często nawet unika się kontaktu z ukochaną osobą, by przypadkiem nie zdemaskować jej braków, wad lub niedoskonałości. Lepsze okazuje się idealizowanie ukochanego niż pozwolenie sobie na nieprzyjemne rozczarowanie. Taka niespełniona miłość często okazuje się spełniać rolę muzy lub natchnienia.

Zobacz również:

Jak wygląda miłość bez seksu?

Miłość platoniczna jest wolna od elementów zmysłowych i pożądania. Jest to rodzaj totalnego zauroczenia drugim człowiekiem, bezwarunkowa akceptacja wszystkiego, co jest związane z tą osobą, bezkrytyczny stosunek do wszelkich cech i zachowań. Pojawia się pytanie czy może istnieć całkowicie czysta relacja między kobietą a mężczyzną, wolna od udziału zmysłów?

Najważniejszą istotą miłości platonicznej jest brak spełniania seksualnego, pomimo tego, że potencjalnie taka ewentualność jest możliwa. Z tego względu pojawia się określenie „czysta miłość”.

Miłość platoniczna to przede wszystkim miłość przyjacielska, lojalna i wierna. Najczęściej jest obecna w pierwszych etapach budowania trwałego związku. Wówczas spogląda się na partnera jakby przez różowe okulary. Na pierwszym planie znajduje się uczucie, silne emocje, przywiązanie, tęsknota. To wszystko nie ma podtekstów seksualnych. Nie oznacza to, że nie występuje erotyzm, jednak jest on w tym momencie nieuświadomiony.

A co z nastoletnią miłością?

Zdolność do prawdziwego, dojrzałego kochania rozwija się stosunkowo wolno. Elementem wystarczającym nie jest tutaj sama gotowość seksualna. Wymagana jest przede wszystkim dojrzałość emocjonalna, społeczna, poznawcza i moralna. Nastoletnia miłość wiąże się z nauczeniem się bezinteresownego dawania czasu, pomocy i siebie drugiemu człowiekowi. Takie początkowe zauroczenie może z czasem przerodzić się w piękne uczucie. Wówczas stopniowo pojawiają się różne zachowania erotyczne, takie jak pieszczoty, pocałunki, słowa o zabarwieniu erotycznym, itd. Zdarzają się przypadki, w których miłość platoniczna umiera, pozostawiając po sobie tylko wspomnienia.