Depresja związana ze stresem: historia neuronów i receptorów

Myszy pozbawione w niektórych neuronach receptorów kortykosteronu, hormonu stresu, efektywniej zwalczały depresję. To odkrycie to interesujący krok w poszukiwaniu leku przeciwko zaburzeniom nastroju. U kręgowców stres powoduje szybkie uwalnianie się glikokortykoidów, w tym kortyzolu u ludzi. Chroniczny lub nadmierny stres może prowadzić do depresji, uczucia niepokoju oraz zaburzać zachowania społeczne.

Zrozumienie mechanizmów uwikłanych w tej grze jest ważne dla stworzenia właściwego leczenia chorób psychiatrycznych powiązanych ze stresem.

Naukowcy podejrzewają, że pojawienie się symptomów depresji powodowane jest przez hormon stresu oraz neurony dopaminowe.

Żeby lepiej zrozumieć to powiązanie, naukowcy z CNRS, Inserm i UPMC poddali grupę myszy powtarzanym atakom gryzoni tego samego gatunku, ale silniejszych i agresywniejszych.

Wyniki badań opublikowano w Science.

Brak kortykosteronu, mniej stresu

Rezultat: po dziesięciu dniach atakowane myszy przejawiały sygnały niepokoju i silnej awersji społecznej. Wolały unikać wszelkiego kontaktu z nowymi gryzoniami. Awersja społeczna jest uważana za jeden z objawów depresji.

Naukowcy powtórzyli eksperyment, ale tym razem u myszy, u których receptor kortykosteronu był nieobecny w niektórych populacjach neuronów.

Odkryli, że myszy pozbawione neuronów wrażliwych na dopaminę nie rozwijały awersji społecznej. Mimo że niespokojne po powtarzających się atakach, nie uciekały od kontaktu z innymi myszami. Były one odporniejsze na stres od myszy dzikich.

Depresja implikuje neurony wrażliwe na dopaminę

Uwolnienie dopaminy jest odpowiedzią na agresję. Naukowcy zauważyli, że u myszy pozbawionych receptora kortykosteronu w neuronach wrażliwych na dopaminę to uwolnienie było znacznie zredukowane.

Żeby pokazać, że uwalnianie dopaminy powoduje rozwijanie się niechęci społecznej, naukowcy zablokowali aktywność neuronów produkujących dopaminę. W ten sposób, u atakowanych myszy, zainteresowanie przedstawicielami ich gatunku zostało odnowione.

Aktywność dopaminy jest zatem podstawowa w pojawianiu się niechęci społecznej.

To badanie pokazuje ważną rolę hormonu stresu w pojawieniu się awersji społecznej spowodowanej przez powtarzające się traumy. Ogólnie, ujawnia niektóre z mechanizmów neurobiologicznych i łańcuch reakcji, które leżą u podstaw pojawienia się depresji.

Te wyniki mogą prowadzić do nowych rozwiązań terapeutycznych w leczeniu depresji.