W ostatnich badaniach opublikowanych w dzienniku Journal of Neuroscience, brytyjscy naukowcy wyjaśniają, dlaczego niektóre dźwięki wydają się tak nieprzyjemne. Regiony mózgu analizujące dźwięk wchodzą w interakcje z inną strukturą mózgu, czyli z ciałem migdałowatym, które jest odpowiedzialne na przetwarzanie emocji.
Na przykład, siedzisz spokojnie przy stole, spożywasz wyborny posiłek, a tu nagle ciszę przerywa przykre skrobanie widelca po talerzu. Piskliwy dźwięk natychmiast wywołuje nieprzyjemne dreszcze. Właśnie tego typu wrażenia są dobrze znane wielu osobom, ale naukowcy nie znają jeszcze mechanizmów, które wywołują taki efekt.
Tymczasem zespół z University of Newcastle niedawno dokonał znaczącego odkrycia.
W opublikowanym raporcie naukowcy zaznaczają, że ich uwagę zwróciły interakcje między obszarem mózgu odpowiedzialnym za analizę dźwięku (kora słuchowa) a ciałem migdałowatym, odpowiedzialnym za emocje.
Aby dojść do tego wniosku, naukowcy przeanalizowali mózg metodą obrazowania MRIF (rezonansu magnetycznego), badając 13 ochotników przy pomocy skanera. Badani słuchali dźwięków o barwie mniej lub bardziej przyjemnej.
Badacze analizowali reakcję mózgu ochotników na każdy dźwięk. Okazało się, że aktywność ciała migdałowatego i kory słuchowej uczestników zmienia się w reakcji na barwę każdego tonu. A dokładniej, zauważyli, że część emocjonalna, jądro migdałowate, bezpośrednio wpływa na aktywność części słuchowej mózgu.
Zobacz również:
Analiza akustyczna dźwięków pozwoliła zobaczyć, że te najbardziej nieprzyjemne charakteryzowała częstotliwość pomiędzy 2.000 a 5.000 Hz.
10 najbardziej nieprzyjemnych dźwięków
Odpowiada to zakresowi częstotliwości, na który nasze uszy są najbardziej wrażliwe. Choć wciąż jest wiele dyskusji na temat, dlaczego nasze uszy są najbardziej wrażliwe na częstotliwości obejmujące krzyki, które wewnętrznie uznajemy za nieprzyjemne, mówi dr Sukhbinder Kumar, główny autor badania.
Wśród 74 dźwięków usłyszanych przez badanych, 10 uznano za najbardziej nieprzyjemne: dźwięk noża po szkle butelki, widelca po szklanej powierzchni, pisk kredy na tablicy, dźwięk linijki na butelce, paznokci na tablicy, kobiecy krzyk, hałas szlifierki, wiertarki elektrycznej, zgrzytanie hamulca, kakofonia oraz płacz dziecka.
Cztery z nich uznano za najbardziej przyjemny: oklaski, śmiech dziecka, grzmoty i płynąca woda.
Wydaje się, że jest w tym wszystkim coś bardzo prymitywnego, mówi dr Kumar.
W oparciu o wyniki, naukowiec i jego zespół sugerują, że ciało migdałowate może wpływać na korę słuchową jak sygnał niepokoju, by zwiększyć reakcje na bardzo szczególne dźwięki.
Badania te rzucają nowe światło na temat interakcji pomiędzy ciałem migdałowatym i korą słuchową, powiedział profesor Tim Griffiths z Uniwersytetu w Newcastle.
Niemniej, odkrycie to może także pomóc w zrozumieniu niektórych zaburzeń słuchowych, takich jak nadwrażliwość, przeczulica słuchowa, szumy uszne lub migreny i autyzm.
Komentarze do: Dlaczego dźwięk paznokci po tablicy przyprawia o drżenie?