Dlaczego tak trudno nam zasnąć, kiedy czytamy ciekawą książkę?

Nowe badanie przeprowadzone na myszach może pomóc to wyjaśnić. Naukowcy z University of Texas Southwestern Medical Center odkryli bowiem, że gryzonie, którym nie pozwalano spać, odwołując się do ich ciekawskiej natury, miały większe problemy z zaśnięciem niż myszy, którym nie pozwalano spać przy pomocy łagodniejszych bodźców. I to nawet wtedy, kiedy obu grupom brakowało snu!

Obserwacje opisano w magazynie Proceedings of the National Academy of Science.

Dr Masashi Yanagisawa, profesor genetyki molekularnej, jeden z autorów badania, mówi: - Nasze prace pokazują, że na subiektywną senność ma wpływ jakość doświadczeń tuż przed pójściem do łóżka. Czy "bycie obudzonym", kiedy w zasadzie powinieneś spać, jest dla ciebie nieprzyjemne, czy też cię ekscytuje?

Naukowcy posłużyli się grupą identycznych myszy i podzielili je na trzy podgrupy. Pierwsza mogła spać i budzić się bez interwencji naukowców. Druga i trzecia sen miały opóźniony o 6 godzin.

Drugiej grupie nie pozwolono spać stosując bodźce pobudzające ciekawość: zmiana klatek zachęcała do badania nowego środowiska, co naukowcy porównali z nastolatkami przesiadującymi do późna z powodu nowej gry wideo.

Trzeciej grupie nie pozwalano spać pukając w klatkę, co porównano z rodzicami, którzy czuwają, kiedy ich nastoletnie dziecko wraca późną nocą do domu.

Okazało się, że nawet jeśli w 2 i 3 grupie myszy miały sen opóźniony o 6 godzin, i tym samym takie samo zapotrzebowanie na sen, gryzonie z 3 grupy zasypiały szybciej niż z 2, ponieważ te w dalszym ciągu chciały badać nowe środowisko.

Poza tym, badacze odkryli dwa nowe geny, które zdają się odgrywać rolę w tej odpowiedzi na sen.
 
Dr Robert Green mówi: - Dwie wielkie tajemnice w neuronaukach to „Dlaczego śpimy” i „Jaka jest funkcja snu?” Oddzielenie potrzeby snu od pełnego przebudzenia oraz identyfikacja dwóch różnych protein odpowiedzialnych za te dwa etapy to znaczący postęp.