Jak leczyć depresję?

„Jak leczyć depresję” - pytanie, które ludzie często sobie zadają. Jedni słusznie, inni nie. Co mam na myśli? Otóż ludzie, którzy czują przygnębienie, frustrację, uważają, że dotknęła ich depresja. Inni uważają tak, gdy życie przestało im „smakować”. Kto ma rację? Czy jest jedna definicja depresji? Jak ją rozpoznać i wyleczyć? Warto się zastanowić.

Czym jest depresja?

Po pierwsze depresja ma różne stadia. Jest to choroba, która dotyka duszę i ciało. Trzeba się przyjrzeć objawom choroby. Jakie one są? Często występuje senność, niechęć do działania, bóle głowy, bezsenność. Nie muszą, lecz mogą stanowić symptomy omawianego problemu. Bywa, że depresję zalicza się do chorób psychicznych. Jednak, aby tak było, musi osiągnąć stadium kliniczne. Nie można bagatelizować objawów choroby. Toteż, mówiąc, że mamy do czynienia z depresją, nawet nie wiemy, jak bardzo się mylimy. Mamy często na uwadze nasze gorsze samopoczucie. Natomiast w przypadku prawdziwej depresji, dochodzi do niepokojących objawów, które są szkodliwe w swoich skutkach.

Objawy depresjii

Objawy depresji, czyli jak ją rozpoznać? Do najczęściej podawanych symptomów tego problemu należą:

• pogorszenie nastroju, które charakteryzuje się długim stanem smutku, poczucia bezradności, niepokoju, poczucia bezsensu,
• odrzucenie hobby,
• izolacja od najbliższych osób,
• wpadanie w gniew, płacz – często od skrajności w skrajność,
• bóle głowy,
• bezsenność,
• brak lub nagły wzrost apetytu.

Są to główne objawy depresji. Jak już wcześniej zostało wspomniane. Jest to choroba, która dotyczy ciała i duszy. Jeśli depresja dochodzi do stanu, gdy mamy do czynienia z myślami samobójczymi, trzeba poddać się leczeniu farmakologicznemu. Jest to już stan bardzo poważny.

W jaki sposób leczyć depresję?

Milowym krokiem w kierunku leczenia depresji jest fakt, że osoba której dotyczy schorzenie, powinna zdać sobie sprawę z problemu. Kiedy występują wymienione, charakterystyczne objawy, trzeba zacząć działać. Pytanie jak? Wielu psychologów uważa, że człowiek może sobie poradzić sam z tą chorobą. Nazywane jest to często autoleczeniem. Czy i jak jest to możliwe? Podobno wszystko jest możliwe. A na pewno jest to realne w kwestii pracy nad sobą i ze sobą.

Po pierwsze, trzeba sobie zdać sprawę, że liczy się dzień dzisiejszy. To, co zrobimy teraz, będzie liczyło się w przyszłości. Dlatego też nie ma beznadziejności. Musimy sobie zdać z tego sprawę. Bardzo często ludzie, którzy cierpią na depresję, mają skłonność powrotu do przeszłości i życia w destrukcyjnych myślach. To prowadzi nas do degradacji. Trzeba iść naprzód! I działać. To, co dziś osiągniemy, będzie miało przełożenie na nasze jutro.

Po drugie, jeśli czujesz, że wszystko idzie nie tak, zatrzymaj się i popatrz – z kim się zadajesz. Może powiedzenie „z kim przystajesz, takim się stajesz” wydaje się prymitywne, lecz tak naprawdę ma ono głęboki sens. Jeśli ludzie w twoim otoczeniu są pozytywnie i życzliwie nastawieni – ty także to odczuwasz! Pomyśl – czy związek, w którym jesteś daje ci poczucie szczęścia, stabilizacji i poczucia, że wzrastasz? Jeśli nie, twoje poczucie beznadziei będzie wzrastać. A tak nie może być. Złe relacje bardzo często mają swoje źródło w relacjach, z jakimi mieliśmy do czynienia w dzieciństwie. Warto przyjrzeć się temu bliżej i zrobić ważny krok w kierunku naszych zdrowych relacji. Tylko takie będą mieć dobry wpływ na nasze ciało i umysł. Nie ma nic gorszego niż ludzie, którzy wypalają z nas energię. Nie wolno nam na to pozwolić.

Po trzecie, trzeba koniecznie zadbać o naszą dietę oraz o wysiłek fizyczny. W jaki sposób? I dlaczego? Otóż, odpowiadając na drugie pytanie – jest ona niezbędna do tego, aby nasz umysł, jak i ciało funkcjonowało bez zarzutu. Często jedząc tzw. jedzenie śmieciowe, źle wpływamy na nasz organizm. Przez to czujemy się senni, nie mamy energii na nic. Jak rozwiązać ten problem? Dbajmy o pełnowartościowe posiłki. Jedzenie powinno być bogate w witaminy i minerały.

A co z wysiłkiem fizycznym? Jest on ważny, gdyż dotlenia nasz organizm, sprawia, że czujemy się świetnie, bo wzrasta poziom endorfin. Ponadto, wiemy, że robimy coś dla siebie. A to czyni nas ludźmi, którzy wiedzą, że wykorzystują swój czas w sposób optymalny. Takie poczucie prowadzi do samozadowolenia.

Kiedy tylko czujemy, że coś jest nie tak, że dopadła nas niechęć do działania, apatia i skłonność do izolacji, róbmy na przekór tym odczuciom. Oczywiście – nic wbrew sobie. Ale małymi kroplami drążmy w skale. Co to oznacza? Otóż, jeśli czujemy, że nie mamy na nic siły, zwyczajnie odpocznijmy, pozwólmy sobie na dobry sen, relaksującą kąpiel. Jeżeli odczuwamy, że najchętniej ucieklibyśmy od ludzi, postarajmy się spędzić czas z bliskimi nam osobami. Nade wszystko dbajmy o dobry nastrój. Pamiętajmy o zdrowej żywności, która dodaje nam energii i nie sprawia, że czujemy się senni. Jeśli zaś te sposoby nie pomagają, skorzystajmy z porad psychologa. Jest to osoba kompetentna, która zawsze nas wysłucha. Często, gdy stany depresyjne wracają, zalecana jest terapia. Ma ona na celu poradzenie sobie z problemami z przeszłości, które często są na naszej drodze gigantami, które nie pozwalają iść z radością naprzód.

Autor: Karolina Tarabańska