Jak poradzić sobie z zazdrością?

Zazdrościmy, bo kochamy, lubimy, z egoizmu lub z kompleksów. Jedno jest pewne, nikomu nie jest obce to uczucie. Czasami bywa motywujące, zdarza się jednak, że myśl, że ktoś jest lepszy od nas lub odbierze nam to, co mamy przeradza się w obsesję.

Czemu zazdrościmy?

Powodów do zazdrości jest tak samo dużo jak ludzi. Wbrew pozorom nie jest to uczucie zarezerwowane wyłącznie dla zakochanych. Sukces innych, lepsza praca, lepszy samochód, większe zainteresowanie płci przeciwnej, każdy z tych powodów może wywołać zazdrość. Wiąże się to z tym, że najczęstszą przyczyną zazdrości są nasze własne kompleksy lub zbyt rozbudowane ambicje. Jeśli nie umiemy sami siebie docenić, to będąc z kimś w związku możemy go podejrzewać o zdradę, gdy tylko spojrzy na kogoś innego, porównywać auto do auta sąsiada z myślą, że on jest lepszy od nas i czemu nas na coś nie stać, a jego tak. Podobnie ma się sprawa z ambicjami, które rozbudowane już w dzieciństwie przez nakierowanie osoby tylko na sukces z czasem mogą przerodzić się w zazdrość o pozycję, o utratę pozycji, o lepszy status materialny. Cechy charakteru, również mogą potęgować to uczucie. Niektórzy są bardziej ufni, mniej podejrzliwi, nawet jeśli zdarzają im się chwile zazdrości szybko sobie z nimi radzą. Inni potrafią banalne wydarzenie zmienić w wydarzenie, które prowokuje jeszcze większą zazdrość, która wcale nie musi mieć potwierdzenia w rzeczywistości.

Między romantyzmem a obsesją

Odrobina zazdrości nikomu nie zaszkodziła, podobnie jak niewielki stres tak i ona potrafi zmusić do zdrowej rywalizacji w pracy albo o staranie się o osobę, na której nam zależy, w myśl popularnego zdania, że nie ma miłości bez zazdrości. Pod warunkiem, że zazdrość nie opęta nas na tyle by odebrać zdolność logicznego myślenia. Kiedy myśl, że ktoś ma coś czego my pragniemy, coś lepszego, jest lepszy od nas, że jesteśmy zdradzeni lub oszukiwani przesłania nam argumenty innych i zaburza spojrzenie na rzeczywistość jest to objaw bardzo niepokojący. Osoby, które nie potrafią opanować zazdrości z nieistotnych drobiazgów albo słów potrafią wyobrazić sobie niewiarygodne historie, które tylko utwierdzają ich w przekonaniu, że mają podstawy czuć się zazdrosne. Wówczas nie docierają do nich żadne argumenty, bowiem każde słowo wydaje się być jedynie atakiem i potwierdzeniem zazdrosnych wizji.

Sposoby na zazdrość

Póki uczucia nie przybierają groźnej formy można spróbować opanować je samemu. Trzeba tylko uświadomić sobie, że powody do zazdrości najczęściej bywają przesadzone, a czasem nawet wymyślone przez nas samych. W związku z tym pierwszym krokiem, który należy wykonać to rozpoznanie tego, co budzi w nas zazdrość. Czy jest zainteresowanie innym partnerem, pracą, pieniędzmi, czy coś jeszcze innego. Jeśli będziemy tego świadomi łatwiej będzie uporać się z problemem i opanować to uczucie zanim ono zapanuje nad nami.

W zazdrości wcale nie chodzi o to, żeby nie odczuwać jej ani odrobinę, a jedynie o to, by nie przejęła ona kontroli nad całością naszego myślenia i postępowania. Dlatego czasami wystarczy przeanalizować sytuację, rzeczy które budzą w nas takie uczucia albo zachowania innych, które przyprawiają nas o zaniepokojenie. Zastanowić się dlaczego tak jest i czy faktycznie te powody istnieją, czy w ich istnieniu pomagają nasze wyobrażenia. Jeśli to nie pomoże i nie umiemy utwierdzić się w przekonaniu, że nie mamy czego się obawiać, warto porozmawiać z kimś na ten temat. Z przyjacielem albo, jeśli zazdrość budzi partner lub partnerka, to z nim.

Wyjaśnienie jasno co przyprawia nas o dyskomfort i dlaczego czujemy się zazdrośnie może pomóc zarówno w opanowaniu zazdrości jak i w budowaniu zdrowej relacji w związku. Jeżeli zostaniemy wysłuchani, jeżeli usłyszymy słowa zrozumienia i uspokojenia, że nie ma powodów do obaw, wówczas łatwiej poczuć spokój. Niebezpieczeństwo zaczyna się gdy nawet takie zapewnienia czy analiza sytuacji nie przynosi ulgi, a tylko pogłębia wynikającą z zazdrości frustrację i podejrzliwość. W przypadku tego uczucia wyobraźnia działa na niekorzyść ze względu na podsuwanie najbardziej fantastycznych scenariuszy, które rzadko mają coś wspólnego z rzeczywistą sytuacją. Nadmierna zazdrość może prowadzić do psychicznej destrukcji człowieka aż do momentu gdy będzie zagrożeniem dla innych i dla siebie. W takich przypadkach pomoc specjalisty jest już niezbędna. Wówczas ważna jest reakcja otoczenia, które choć jest uważane przez zazdrośnika za wroga, powinno jak najszybciej skłonić go do podjęcia terapii u psychologa. Niestety połączenie zazdrości i agresywnego zachowanie jest często połączone ze sobą, co tym bardziej sugeruje rozmowę z psychologiem, który może pomóc zapanować nad takim postępowaniem.

Zazdrość nigdy nie jest miłym uczuciem. Odrobina zazdrości o nas samych potrafi nam pochlebić, jednak jeśli sami ją czujemy sprawia, że czujemy się znacznie gorzej na przemian usprawiedliwiając się i potępiając za to co czujemy. Najlepiej stawić oko zielonookiemu potworowi i powiedzieć samemu sobie, że nie ma powodów do tego by jedno uczucie zniszczyło to co mamy.

Karolina Skrzek