Jak radzą sobie dzieci imigrantów w nowym otoczeniu?

Małe dzieci, których rodziny imigrowały do Australii, Kanady, Anglii oraz Stanów Zjednoczonych, są tak samo gotowe do rozpoczęcia edukacji jak ich rówieśnicy, z jednym małym wyjątkiem – ich zasób słownictwa i umiejętność posługiwania się nowym językiem są niewystarczające. Przeczytać o tym możemy ww wrześniowym numerze dwumiesięcznika Child Development.

„Pomimo istotnych różnic w środkach, jakie rodziny imigrantów inwestują w swe dzieci, oraz odmiennych przepisów prawnych w tych 4 krajach, wskazać można pewne uniwersalne podobieństwa w relatywnej pozycji 4- i 5-latków,” mówi kierująca badaniem Elizabeth Washbrook.

Potomstwo imigrantów wypada znacznie gorzej w testach słownictwa niż ich rówieśnicy urodzeni w danym kraju, szczególnie gdy w domu nadal używany jest ich język ojczysty odmienny od oficjalnego. Niemniej nie stwierdzono żadnych deficytów poznawczych w innych obszarach ich funkcjonowania.

Nie przejawiają też istotnych różnic w zachowaniu, które do tej pory były często poruszane w literaturze naukowej. Możliwe, że u dzieci w tak młodym wieku różnice te nie są tak widoczne jak u nastolatków.

4- i 5-letnie dzieci imigrantów wypadają identycznie w testach na nadpobudliwość, zachowania antyspołeczne oraz umiejętności niewerbalne.

Zdaniem Washbrook świadczy to o tym, że pomimo różnic w pochodzeniu, rozwój dzieci imigrantów mieści się w normie (z wyjątkiem języka).

Co ciekawe, podobne badania nastolatków z rodzin imigrantów pokazały, że w Kanadzie i Australii radzą sobie oni nawet lepiej niż ich rówieśnicy urodzeni w tych krajach, zarówno w testach na nauki ścisłe jak i w testach werbalnych. Z kolei w Anglii i USA, ich wyniki są poniżej średniej w obu tych obszarach.