Jak zaakceptować niepełnosprawność dziecka?

Prawie każdy z nas marzy lub marzył o dziecku. Planujemy nasze życie układając szczęśliwe scenariusze. Jednak czasami zdarza się, że to co miało być kolorowym snem, zamienia się w koszmar. Okazuje się, że dziecko, którego oczekiwaliśmy urodzi się niepełnosprawne.Jak przezwyciężyć strach? Jak zaakceptować nowy porządek rzeczy?

Pierwszą trudnością, na którą napotykają się rodzice niepełnosprawnych dzieci, to decyzja o kontynuacji lub przerwaniu ciąży. Jest ona niezwykle trudna, ponieważ zamiast oczekiwanej radości pojawia się jedna wielka niepewność. Nie wiemy, co nas czeka. Nie wiemy, jak wiele jesteśmy w stanie poświęcić. Nie wiemy, jak sobie poradzimy i jakie będą tego konsekwencje.

To normalne, że się boimy. Czujemy się bezradni, bo nigdy jeszcze nie znajdowaliśmy się w takiej sytuacji. Jednakże decyzja o utrzymaniu ciąży to bardzo odważny krok, który stanowi pierwszy etap naszej walki. Walki o życie małej, niewinnej istoty, która jak nikt inny zasługuje na naszą miłość.

Bardzo ważnym aspektem jest wsparcie i pomoc rodziny. Jeżeli czujemy się akceptowani przez społeczeństwo, nie izolujemy się z naszym cierpieniem, dodaje nam to siły, do codziennych zmagań.

Tymczasem narodziny maleństwa to kolejny, ale trudniejszy etap. Może okazać się, że jest gorzej niż sobie wyobrażaliśmy. Czujemy smutek, przygnębienie, żal. Uświadamiamy sobie, że nie jest to niewesoła przygoda, która wkrótce się skończy. Zmaganie się z niepełnosprawnością naszego dziecka będzie naszą misją przez całe życie.

Zobacz również:

Na tym odcinku, bardzo ważne jest źródło, z którego będzie można czerpać nadzieję. Mogą być to rozmowy ze specjalistami, albo rodzicami, którzy znaleźli się w podobnej sytuacji. Ważne, aby nie zostać w tej sytuacji kompletnie bezradnym, by znalazł ktoś, kto będzie umiał nas pocieszyć i utwierdzić w przekonaniu, że to, czego się podjęliśmy ma sens. Musimy wierzyć, że nasze życie nie jest przegrane. Jest inne, ale znajdziemy sposób, aby sobie w nim radzić.

Wiele partnerek obwinia siebie o niepełnosprawność dziecka. Kobiety czują się winne i niespełnione w roli matki. Zaczynają myśleć, że to, co je spotkało jest karą lub przekleństwem. Mimo negatywnego wydźwięku, jest to normalne zachowanie. Dziecko wymaga specjalnej opieki, czasu, poświęcenia – złość jest absolutnie powszednim zjawiskiem.

Mimo to, dziecko, jakiekolwiek by ono nie było, zawsze jest błogosławieństwem dla rodziców. Trud i wysiłek, jakie wkładamy w jego edukacje sprawiają, że zaczynamy cieszyć się każdym, nawet najmniejszym sukcesem.

Małżonkowie, których łączy silna relacja, łatwiej radzą sobie w ekstremalnie trudnych sytuacjach. Niepełnosprawność dziecka, to również próba związku, których wiele par nie jest w stanie przejść. Dzieje się tak, ponieważ oznacza to przemęczenie, poświęcenie, problemy finansowe, brak czasu, które nie sprzyjają funkcjonowaniu rodziny,.

Warto pamiętać, że to, że nasze dziecko jest niepełnosprawne, nie oznacza, że nasze życie staje na głowie, a świat się kończy. Jest to duże wyzwanie, ale jesteśmy w stanie się go podjąć i wyjść zwycięsko z tej walki. Czasem właśnie uświadamiamy sobie dzięki temu, jak bardzo jesteśmy wytrwali i jak wiele, jesteśmy w stanie zrobić. Poświęcenie to staje się motywacją do życia. Nie możemy się poddawać, musimy żyć i walczyć, bo mamy dla kogo.