Jakie są ciemne strony psychoterapii?
Wiele osób wierzy i ufa, że psychoterapia zupełnie wyleczy ich z takich chorób jak depresja, stany lękowe czy traumy. Pozytywne efekty leczenia tych zaburzeń znane są już od dawna. Jednak ostatnio coraz częściej dostrzega się, że psychoterapia niesie za sobą również sporą dawkę ryzyka.
Zygmunt Freud kładł ogromny nacisk na ambicję wielokrotnie podkreślając, ze psychoanalityk pracując z pacjentem ma do czynienia z wybuchową siłą, dlatego dobry lekarz musi doskonale wiedzieć jak obchodzić się z każdym pojedynczym przypadkiem. Jednak na przestrzeni lat wciąż nie opracowano listy skutków ubocznych psychoterapii, nie wiadomo czy leczenie przyniesie zupełne zdrowie czy tez jeszcze bardziej pogłębi problemy pacjenta. Dobre strony leczenia są powszechnie znane, dlatego ostatnio naukowcy zdecydowali się na przeanalizowanie negatywnych skutków wywołanych u pacjenta.
Analiza pokazała między innymi, że u mniej więcej ¼ pacjentów, którzy poddani byli psychoterapii ze względu na depresję, stan po leczeniu nie polepszył się, a co 3 z nich mówił wręcz, że czuje się gorzej niż przed rozpoczęciem terapii. Co gorsza, co drugi pacjent nie pokazuje po leczeniu oznak poprawy stanu zdrowia lub są one nieznaczne. Oczywiście te badania nie mają na celu pogrążenie sensu psychoterapii, ale na pewno mają być one wytyczną, w jaki sposób w przyszłości traktować pacjentów. Zobacz również:
Z tego powodu do medycyny powinny zostać wprowadzane nowe metody prowadzenie psychoterapii. Jednym z popularniejszych sposobów prowadzenie leczenia staje się powoli tzw. debriefing, polegający na tym, że lekarz przeprowadza rozmowę z pacjentem tuż po przeżyciu przez niego jakiegoś traumatycznego wydarzenia. Chory opisuje dokładnie co czuł i co pamięta, co ma na celu nabycie umiejętności radzenia sobie z takimi sytuacjami oraz zmniejszenie efektów stresu pourazowego. Badania wskazują, że osoby poddane takiej opiece żyją średnio 3 lata dłużej niż ludzie, którzy zignorowali tą możliwość.
Nieodpowiednią metodą leczenia jest terapia grupowa. Ogólnie pacjenci niechętnie uzewnętrzniają się w obecności obcych osób, a wszyscy uczestnicy terapii mogą się w ten sposób niepotrzebnie obarczać nowymi problemami, związanymi z tym, że niektóre historie obcych osób mogą obudzić pewne negatywne wspomnienia.
Ogólnie rzec ujmując psychoterapia może mieć również złe efekty, podobnie jak leczenie środkami medycznymi. Tu wymieniana jest metoda ekspozycji u osób dotkniętych lękami, podczas której pacjenci konfrontowani są z sytuacjami, które mogą wywołać u nich dodatkowy, niepotrzebny stres, który tylko pogłębi stany lękowe chorego.
Dla pozytywnych rezultatów psychoterapii ważne jest przede wszystkim to, jaka relacja nawiąże się pomiędzy lekarzem a pacjentem, jak bardzo zaawansowana była choroba oraz czy dane leczenie jest pierwszym w życiu pacjenta, czy te poddawany jest on regularnie terapiom.
W styczniu w życie wchodzi nowe prawo, które nakazuje terapeutom, aby przed rozpoczęciem leczenia poinformowali dokładnie swojego pacjenta na temat ewentualnych problemów grożących mu w związku z poddaniem się terapii. Aby ich uniknąć lekarz powinien przede wszystkim bardzo indywidualnie podchodzić do problemów swojego podopiecznego i sam musi osądzić jaki rodzaj leczenia jest dla niego odpowiedni. Jednak należy to przeprowadzić w ostrożny sposób, aby ludzie nie przerazili się psychoterapii, która w ogólnym rozrachunku przynosi więcej korzyści niż szkód.
Opracowała:
Manuela Tomala
Komentarze do: Jakie są ciemne strony psychoterapii?