Jeśli wymiotujesz widząc "pawia", to znaczy, że odczuwasz empatię

Amerykańcy naukowcy wzięli się za kolejne badania. Jeżeli wymiotujemy na widok innych osób, które też wymiotują, to znaczy że odczuwamy empatię. Są dobre i złe strony takie zachowania. Jak mówi Amy Morin, wykładowczyni psychologii na Kennebec Valley Community College w Fairfield, dobrą wiadomością jest to, że jeśli się tak zdarzy, to znaczy, że odczuwamy empatię.

Zacznijmy zatem od tej dobrej strony. Naukowcy odkryli w ludzkim mózgu tzw. neurony lustrzane, które sprawiają że czujemy to samo, co inne osoby wokół nas. To dzięki nim, lub jeśli ktoś woli - przez nie, reagujemy tak samo na pewne zachowania.

Jak wcześniej było wspomniane, są także złe strony takich reakcji.

Zła wiadomość jest taka, że niewiele możemy z tym zrobić, jeśli mamy skłonności do wymiotowania lub dławienia się z powodu zapachu czy wzmianki o wymiocinach.

Tego typu reakcje są w nas głęboko zakorzenione już od prehistorii. Jak powiedziała autorka „Lady in Weighting,” dr Jennifer Hanes, ludzie są stworzeni do bycia w grupach, jesteśmy społeczni, a reakcje takie jak „zaraźliwe” kichanie czy drapanie mogły kiedyś ratować nam życie.

Wymiotowanie, gdy widzieliśmy inną osobę w tym stanie, mogło wskazywać na zjedzenie czegoś trującego bądź niestrawnego, czego by należało unikać.

Jeśli jeden członek plemienia jest chory lub zatruty, są szanse, że inni członkowie są zagrożeni, więc wypracowano odruch samozachowawczy. Jeśli coś takiego ciebie spotka, pomyśl o sobie jak o wyżej rozwiniętym, powiedziała dr Hanes. Jak sama dodaje, osobiście nigdy nie wymiotowała na widok takich rzeczy, jednak widziała podobne reakcje u innych.

Co więcej, nie tylko same wymiociny mogą powodować u nas przykry stan, albowiem zapamiętanie pewnych szczegółów może również powodować późniejsze reakcje, na widok np. niestrawionego jedzenia.

Jak twierdzi jedna z pielęgniarek, jest to jedna z jej pięt achillesowych. Praca przy takich przypadkach pozwala jej zapamiętać każdy szczegół, zapach i dźwięk. Możliwe, że właśnie dlatego reaguje gorzej niż jej koleżanki po fachu, które pracują na innym oddziale, gdzie o wiele trudniej o tego typu ekscesy.