Kiedy można zacząć żartować z tragedii?

Nowe badanie przeprowadzone przez naukowców z HuRL (tj. laboratorium badań śmiechu i poczucia humoru) Uniwersytetu Colorado Boulder pokazuje, że komicy muszą być bardzo ostrożni w dobieraniu żartów na tematy związane z tragediami. Jeśli nie potrafią wyważyć odpowiedniego czasu od zdarzenia i stopnia jego siły, może się okazać, że publiczność zachowa kamienną twarz lub zacznie krzyczeć „Za szybko z tego żartujecie!”

Badacze przeprowadzili szereg eksperymentów sprawdzających to, jak fizyczny dystans od zdarzenia i jego tragiczność wpływają na poczucie humoru.

W pierwszym z eksperymentów poproszono badanych o wypełnienie internetowej ankiety, gdzie pytano ich o osobiste zdarzenia, które z czasem stały się zabawniejsze lub mniej śmieszne oraz o ocenę ich siły, tj. emocjonalnego wydźwięku tragedii.

Zdarzenia, które z czasem stały się bardziej zabawne, otrzymywały również wyższe noty siły. Naukowcy nazwali te odległe lecz intensywne zdarzenia jako „dobroduszne naruszenie” (z ang. benign violations).

Z kolei w drugim z eksperymentów, osoby uczestniczące oceniały poważne sytuacje zagrożenia śmiercią - takie jak na przykład potrącenie przez samochód - za zabawniejsze, jeśli upłynęło od nich 5 lat.

A mniej tragiczne zdarzenia - np. uderzenie w palec – były dla nich śmieszne, jeżeli minął 1 dzień od zajścia.

Podczas jeszcze innego badania, uczestnicy stwierdzili, że bardziej zabawne jest dla nich, jeśli osoba obca złoży przez przypadkowe kliknięcie wiadomości na Facebooku datek w wysokości 1,880$, niż gdy zrobi to ktoś z ich bliskich.

Gdy jednak datek ten wynosi 50$, jako śmieszniejszą odbierają sytuację pomyłki przyjaciela niż człowieka, którego nigdy nie poznali.

Powyższe wyniki sugerują, że należy znaleźć czuły punkt w komedii – poprawnie zmieszać stopień tragedii i upływ czasu od jej zajścia.

Posiadanie dystansu do zdarzenia sprzyja tworzeniu „dobrodusznych naruszeń”. Zbyt szybka próba pokazania „zabawnej” strony tragedii nie sprzyja sukcesom na scenie.