Guy Georges i Luka Rocco Magnotta - dwóch patologicznych zabójców, którzy są intrygujący nie tylko kryminologów. Luka Rocco Magnotta ochrzczony „rzeźnikiem z Montrealu”, jest bez wątpienia psychopatą. Ale nie oznacza to, że jest on szalony, w popularnym sensie tego słowa. Aby zrozumieć ten pozorny paradoks, trzeba odważyć się wejść do mrocznego umysłu przestępcy.
Psycholog i kryminolog Jean-Pierre Bouchard mówi: - Luka Rocco Magnotta w ogóle nie jest schizofrenikiem. Tak jak Mohamed Merah z Tuluzy oraz Norweg Breivik, działał on w bardzo metodyczny i zorganizowany sposób. Jego sposób działania w ogóle nie jest kompatybilny z obłędem psychotycznym, w którym zazwyczaj działania są bardzo zdezorganizowane.
Psychopatia dotyczy około 1% kobiet i 3% mężczyzn, jak twierdzą amerykańscy naukowcy. A jednak, nie wszyscy są przestępcami.
Osoba psychotyczna jest szalona, ale nie jest psychopatą
Należy odróżnić osobę psychotyczną od psychopaty, ponieważ szaleństwo dotyka zazwyczaj tego pierwszego. Henri Grivois, psychiatra francuski, mówi: - Człowiek psychotyczny nie ma nic wspólnego z psychopatą, nawet jeżeli mogą działać podobnie. Z jednej strony mamy psychozę, taką jak schizofrenia albo zaburzenia dwubiegunowe na przykład, czyli choroby, w których wielkie znaczenie ma genetyka. Z drugiej strony mamy z kolei psychopatię, którą psychiatrzy wolą nazywać „antyspołecznym zaburzeniem osobowości”.
Nie wolno mylić tych dwóch grup, ponieważ psychopatyczny przestępca odpowiada prawnie za swoje czyny, w odróżnieniu od psychotycznego zabójcy.
Przestępstwa osób psychotycznych są wyjątkiem, ale zazwyczaj spektakularnym. Frapują one opinię publiczną, ponieważ nie odpowiadają żadnej definicji, a swoje źródło mają w obłędzie, który nie ma niczego wspólnego ze światem rzeczywistym. Psychopata zaś szuka osobistej korzyści w swoich zbrodniach.
Zobacz również:
Przejście do aktu u psychopaty może być bardzo różne. Doktor Jean-Pierre Bouchard wyjaśnia: - Ludzie aspołeczni mogą mieć bardzo różne poziomy inteligencji. Mogą być dość ograniczeni i bardzo błyskotliwi, ale wszyscy mają wspólne cechy charakterystyczne: są względnie amoralni, mają inną definicję wolności. Ich życie jest życiem drapieżnika. Są bardzo podatni na frustrację, bardzo drażliwi, zarówno pod kątem uczuciowym, jak i zawodowym.
Piętnaście lat temu psychiatra i kryminolog Michel Benezech podkreślał różnice między psychopatycznym mordercą seksualnym, a zabójcą psychotycznym.
Psychopata ma mieć częste konflikty z prawem i jest często karany, ale jego historia psychiatrycznego leczenia jest krótka. Odwrotnie rzecz ma się z zabójcą psychotycznym - ten ma długą historię leczenia, ale niewiele wyroków sądowych na koncie.
Doktor Jean-Pierre Bouchard przyznaje: - Często osoby aspołeczne wchodzą na ścieżkę przestępstwa, a szczególnie ścieżkę zbrodni. Chodzi tutaj o agresję przeciwko mieniu albo ludziom. Osoby aspołeczne mogą mieć również inne zaburzenia: Magnotta na przykład, był sadystą i z całą pewnością jego zbrodnia sprawiła mu przyjemność.
Powierzchowne życie społeczne
Inna różnica: osoba psychotyczna jest samotnikiem. A psychopata może mieć bogate życie społeczne, przynajmniej powierzchowne. Sposób działania nie ma z tym nic wspólnego.
Psychopata obmyśla swoją zbrodnie, może długo rozmawiać ze swoją ofiarą i użyć broni, którą przy sobie nosi. Przestępca psychotyczny z kolei nie rozmawia prawie w ogóle ze swoją ofiarą i przechodzi do czynu bez premedytacji (poza paranoikiem), posługując się bronią, która mu wpadnie w rękę.
Psychopata może torturować ofiarę i zaatakować osobę nieznajomą. Osoba psychotyczna wybiera raczej kogoś znajomego.
W końcu psychopata często ćwiartuje zwłoki swojej ofiary, opuszcza miejsce zbrodni i próbuje zmylić policję. Przestępca psychotyczny opuszcza zwłoki nie podejmując żadnych środków ostrożności, czasami pozostaje ze swoją ofiarą, a nawet pozwala zatrzymać się bez oporu; sam także powiadamia policję. Czasami po zabójstwie popełnia samobójstwo.
Eksperci amerykańscy, Derek Mitchell, James i Karina Blair (The Psychopath, Blackwell Publishing) wyjaśniają: - Psychopatia jest zaburzeniem emocjonalnym, które rozwija się w postać złożoną. Osoba owładnięta psychopatią jest zagrożona stałym powtarzaniem ekstremalnie antyspołecznych zachowań. Te antyspołeczne zachowania to agresywne reakcje, które służą otrzymaniu czegoś.
Typowy przykład to Luka Rocco Magnotta. Czy ten Kanadyjczyk jest owocem generacji gotowej na wszystko, aby zdobyć sławę, a nawet wejść na stałe do annałów najpodlejszych zbrodni?
Doktor Jean-Pierre Bouchard podsumowuje: - Im gorzej wychowujemy dzieci, im bardziej społeczeństwo jest obojętne i niedbałe, a sankcje prawne w zasadzie nie istnieją, tym bardziej sprzyjamy rozwojowi tych osobowości. Niepokojące.
Komentarze do: Kim jest ten "psychopatyczny przestępca"?