Mili faceci są lepszymi tancerzami, mówi badanie

Mężczyźni, którzy się dobrze czują na parkiecie, być może ujawniają znacznie więcej niż zwykła umiejętność tańca, według nowego badania, które stwierdza, że kobiety oceniają mężczyzn z miłą i troskliwą osobowością jako lepszych tancerzy. Badanie opiera się na poprzednim, które stwierdzało, że kobiety oceniają ruchy w tańcu silniejszych mężczyn jako bardziej atrakcyjne i bardziej zdecydowane, a mężczyźni podejmujący ryzyko są również uważani za lepszych tancerzy.

Nowe badanie sugeruje, że te informacje dostarczane przez taniec są nawet szersze, według naukowca Bernharda Finka, który przeprowadził to badanie, z uniwersytetu University of Göttingen, w Niemczech. Zgadzamy się, że osobowość jest – w pewnym sensie – wyrażana w ruchach ciała (taniec w szczególności, ponieważ jest to najbardziej złożony ruch ciała), jak stwierdza Bernhard Fink.

Gdyby to było prawdą, wyjaśniłoby to dlaczego taniec jest tak ważnym tematem w prawie wszyskich ludzkich społeczeństwach. Bernhard Fink oraz jego koledzy z uniwersytetu Northumbria University w Zjednoczonym Królestwie, poprzednio stwierdzili, że kobiety uwielbiają niektóre męskie ruchy w tańcu, szczególnie jeśli chodzi o wariację ruchów w karku i w torsie.

Badanie to posłużyło się technologią wychwytującą ruch, taką jaka jest używana w filmach animowanych komputerowo, aby nagrać męskie ruchy w tańcu i przekazać je bezpłciowym awatarom. Technika ta sprawia, że kobieta oglądająca ruchy w tańcu nie będzie rozproszona przez atrakcyjność mężczyzn albo przez inne cechy.

Odkrycie, iż kobiety są w stanie wychwycić różne czynniki, takie jak siła albo podejmowanie ryzyka, oglądając jedynie kilka sekund męskiego tańca, skłoniło badaczy to przyjrzenia się innym cechom osobowości. Naukowcy skoncentrowali się więc na „wielkiej piątce” cech, pięciu podstawowych atrybutach, które opisują spektrum ludzkiej osobowości.

Cechy te to: otwartość (chęć eksplorowania nowych rzeczy), sumienność (tendencja do samodyscypliny), ekstrowersja (społeczny entuzjazm), ugodowość (współczucie i troska o innych), a także neurotyzm (skłonność do doświadczania negatywnych emocji).

Badacze poprosili 48 mężczyzn w wieku od 18 lat do 42 lat o wypełnienie kwestionariusza osobowości, który miał wykazać, nasilenie każdej cechy u każdego ochotnika. Wtedy mężczyźni zostali poproszeni do tańca przy rytmie piosenki Robbiego Williamsa z 1997 roku, Let me entertain you. Muzyka i słowa zostały wycięte, pozostał sam rytm, co miało na celu uniknięcie tego, iż miłość albo nienawiść do tej piosenki wpłynie na męski entuzjazm do tańca.

Taniec przed kamerami nie jest łatwy dla wielu ludzi, a rodzaj wsparcia ze strony rytmu generalnie w tym pomaga, wyjaśnia Bernhard Fink.

Następnie 53 kobiety w wieku od 17 lat do 57 lat obejrzało 15-sekundowy klip z ruchami męskiego tańca, przełożonymi na awatary wygenerowane komputerowo. Każda kobieta miała ocenić męską umiejętność tańca w skali od 1 do 7. Rezultaty tego eksperymentu ujawniły, że im bardziej sumienny i społecznie ugodowy był mężczyzna, tym bardziej kobiety postrzegały go jako dobrego tancerza.

Badacze odnaleźli również wzory sugerujące, że ekstrowertycy mogą być lepszymi tancerzami, podczas gdy ludzie, którzy osiągnęli wysokie wyniki w neurotyzmie albo w otwartości, byli postrzegani jako najgorsi tancerze na parkiecie. Ale wzory te nie są statystycznie znaczące, co oznacza, że może być to jedynie kwestią przypadku.

Bernhard Fink mówi, że większa grupa badanych mogłaby dostarczyć statystycznego rozmachu, który jest niezbędny, aby udowodnić, że te nieznaczące cechy są związane ze zdolnością do ich przełamania. Ale, w połączeniu z poprzednimi odkryciami, nowe badanie sugeruje, że kobiety są zdolne do wykrywania cech osobowości, które mogą być ważne zarówno dla krótko- jak i długoterminowej relacji.

Znaczące korelacje sumienności i społecznej ugodowości sugerują, że ruchy w tańcu sygnalizują szczególne aspekty długoterminowych zalet partnera, wyjaśnia Fink.

Podobnie, wcześniejsze badania nad podejmowaniem ryzyka sugerowało, że kobiety są pod wrażeniem tańczących mężczyzn, którzy byli wiecznymi łowcami, to znaczy, niekoniecznie można było na nich polegać, że zechcą się ustatkować i wychowywać dzieci, ale którzy dostarczą z pewnością zdrową partię genów swojemu potomstwu.

Oczywiście, badania jeszcze nie ustaliły jak, jeśli w ogóle, kobiety posługują się oceną jakości tańca aby zdecydować, czy będą starały się nawiązać znajomość z potencjalnym partnerem. Kolejne badania poproszą więc kobiety o obejrzenie ruchów tańczących mężczyzn, a następnie zdecydowanie, czy dany mężczyzna byłyby dobry na krótką czy na długą relację, mówi niemiecki badacz.

On i jego koledzy są również zainteresowani badaniami z drugiej strony, czyli nad tańcem kobiecym i nad tym, co może on komunikować.

A jeśli potrafisz sprawić, że twoje ruchy w tańcu wyglądają na bardziej świadome i przyjemne, okazuje się, że Shakira miała rację: Hips don’t lie.

Gdyby ktoś chciał sfałszować jakąś pozytywną cechę, aby przyciągnąć kobietę, prawdopodobnie nie udałoby mu się to, mówi Fink. Indywidualne ruchy ciała są charakterystyczne i jakakolwiek próba fałszerstwa może skutkować mniej pozytywną oceną takiej osoby.

Badania ukazały się w magazynie Personality and Individual Differences.