Moja rada

po pierwsze:
musisz być "egoistą" żeby się przyznać i leczyć. Twoje życie jest zagrożone, wymiotowanie może prowadzić do pęknięcia przełyku. Wypłukuje witaminy, osłabia organizm, zagraża zdrowiu oczu (ciśnienie)
Nikomu nic się złego nie stanie jak powiesz. Może być tylko lepiej. Ja na decyzję potrzebowałam pół roku.

po drugie: nie wymagaj od siebie rzeczy niemożliwych. Bo to frustrujące. Nie da się wyleczyć w tydzień, trzeba czasu, przemyśleń. Uporu. Bo jeśli przez jakiś czas jest dobrze i nagle któregoś dnia masz napad, to jest chol.. bardzo trudno potem się powstrzymać. Ale trzeba próbować. ja chwilami miałam dość, chciałam uciec od siebie. dobrze że nie uciekłam.