Pary, które po nieudanej procedurze zapłodnienia in vitro (IVF) zdecydowały się na adopcję, żyją lepiej niż te, które są bezdzietne i te, u których nie pojawił się problem bezpłodności. Grupa badawcza składająca się z położnych i lekarzy z Sahlgrenska Academy, University of Gothenburg sprawdziła stopień zadowolenia z życia pięć lat po procedurze IVF u 979 kobiet i mężczyzn z regionu Västra Götaland.
Oserwacje obejmowały pary po nieudanych próbach IVF, pary, gdzie próby zakończyły się sukcesem oraz pary bez problemów z płodnością i te, które po bezowocnych prób IVF zdecydowały się na adopcję.
Według psychologicznych testów, stopień zadowolenia z życia był najwyższy u par, które adoptowały dziecko. Najniższy był zaś u tych w trakcie leczenia bezpłodności i bezdzietnych.
Zobacz również:
Zdaniem profesor Marie Berg z Saholgrenska Academy, University of Gothenburg, która pracowała w ramach tego projektu, dowodzi to, że jakość życia jest ściśle związana z posiadaniem dzieci, bez względu na to, czy są one owocem nieplanowanych ciąż, zostały adoptowane czy też są pasierbami.
Rezultaty wskazują, że istotne może być rozważenie możliwości adopcji niedługo po tym jak para zaczyna leczenie niepłodności, zwłaszcza teraz, gdy wiemy już, że adopcja może zwiększyć satysfakcję z życia.
Artykuł Quality of life after adopting compared with childbirth with or without assisted reproduction został opublikowanyw Acta Obstetricia et Gynecologica Scandinavica.
Komentarze do: Poprawa jakości życia par po adopcji dziecka