Przepis na życie

Tworzenie rozmaitych przepisów na życie stało się ostatnio bardzo modne, o czym świadczy popularność coachingu czy ilość poradników zawierających wskazówki, jak być szczęśliwym. Niektórzy sceptycznie podchodzą do tego typu praktyk i publikacji - inni twierdzą, że trenerzy personalni oraz motywujące książki pomogły im odnieść sukces. Czy zatem przepis na życie istnieje?

Przepis to z definicji seria wskazówek. Życie jest jednak na tyle nieprzewidywalne, że sztywny zbiór zasad się nie sprawdzi. Wskazówki zawarte w przepisie na życie powinny być na tyle ogólne, by dało się je zastosować w różnych sytuacjach, a jednocześnie nie mogą stanowić zestawu pustych haseł.

Potencjały zdrowia Maslowa a przepis na życie

Abraham Maslow wyróżnił 7 potencjałów zdrowia. Stan, kiedy wszystkie z nich są realizowane w zadowalającym stopniu psycholog nazwał zdrowiem idealnym - łatwo zgadnąć, że jest to jedynie konstrukcja myślowa, niemożliwa do wcielenia w życie.

Pierwszym potencjałem jest „jasna percepcja rzeczywistości, otwartość na doświadczenia i tolerancja wieloznaczności”. Chodzi o świadomość tego, że zarówno świat, jak i ludzie dynamicznie zmieniają się. Konieczne jest pogodzenie się z tymi przemianami oraz postrzeganie rzeczywistości taką, jaką ona jest.

„Akceptacja siebie i otoczenia” to punkt drugi na liście Maslowa. Kolejny z nich, „twórczość i spontaniczność”, zakłada, że zdrowy człowiek nie może planować każdego szczegółu swojego życia. Maslow wymienia jako czwarty potencjał „koncentrację na zadaniu” (nierozpraszanie się podczas wykonywania obowiązków), a jako piąty - „autonomię i niezależność” (realizację swoich potrzeb, a nie czyiś oczekiwań). Kolejne na liście jest „poczucie więzi, zdolność do miłości”.

Ostatni z punktów to „demokratyczna struktura charakteru, zapobiegająca uprzedzeniom i bardzo potrzebna do wytwarzania szacunku dla odmienności”. Chodzi o to, by pogodzić swoje nierzadko sprzeczne cechy charakteru. Spójna osobowość jest bowiem niezbędna, aby umieć odnieść się z szacunkiem do odrębnych poglądów i akceptować czyjeś odmienne stanowisko.

Przepis na życie piszesz sam

Według wielu badaczy kod genetyczny decyduje o „predyspozycjach” do szczęścia. Inni zaś twierdzą, że istnieje w mózgu obszar odpowiedzialny za poziom satysfakcji z życia. W tej perspektywie pocieszająco brzmią słowa profesora psychologii Davida Myersa: „Szczęście jest jak poziom cholesterolu - wpływają na nie czynniki genetyczne, ale jest w dużej mierze zależne od naszych nawyków i naszego podejścia”. Warto więc szukać własnego przepisu na życie.

Jak powinien wyglądać przepis na życie?

Szczęścia nie daje bogactwo, pozycja społeczna, wykształcenie. W przepisie na życie nie może zabraknąć punktu, w którym mieści się docenianie codziennych przyjemności czy małych zwycięstw. Jednakże najważniejsze jest pozytywne myślenie. Jego przejawem powinien być nie hurraoptymizm lub wymuszony uśmiech, ale wiara w przyszłość i własne możliwości.

Satysfakcjonujące życie nie jest możliwe, jeśli nie mamy z kim dzielić się naszymi pasjami i osiągnięciami. W przepisie na życie warto uwzględnić więc poprawienie relacji z rodziną i przyjaciółmi. Troska o innych powinna iść w parze z dbaniem o samego siebie. Warto rozwijać się, wcielać w życie nowe pomysły, zadbać zarówno o swoją duchowość, jak i zdrowe ciało.

Podstawa przepisu na życie: nie staraj się być szczęśliwym!

Stan permanentnego szczęścia nie istnieje - nie da się tryskać optymizmem 24 godziny na dobę. Podobnie nie można stworzyć idealnego przepisu na życie - realizacja pewnych celów będzie sprawiała, że na inne braknie czasu i sił. Ważne jest ustalenie priorytetów, rozsądne planowanie, ale też pozostawienie losowi pola do popisu.

Z drugiej strony - udawanie szczęścia może poprawić naszą jakość życia. Badania psychologiczne dowodzą, że osoby, które mimo złego samopoczucia danego dnia starają się uśmiechać i doceniać drobne przyjemności, na dłuższą metę czują się szczęśliwsi niż ci, którzy tego nie robią. Może w swoim przepisie na życie warto zawrzeć tę i podobne metody, które pozwolą oszukać szczęście.

Autor: Justyna Błasiak