Przyczyny zaburzeń psychicznych

Przyczyny zachowań psychicznych są złożone i stosunkowo mało znane. Nasze czynności psychiczne zmieniają się wraz z wiekiem, znikają przekształcają, pojawiają się zupełnie nowe. Złożone czynności, takie jak mowa, rozwijają się stopniowo.

Aby rozwój przebiegał prawidłowo, konieczne jest sprawne funkcjonowanie aparatu słuchu i mózgu, konieczna jest również stymulacja przez poprzez rozmowy z dzieckiem. Przyczyny zaburzeń pojedynczej funkcji (np. mowy) są z reguły dość łatwe do określenia. Schorzenia obejmujące wiele obszarów aktywności psychicznej są zdecydowanie trudniejsze do uchwycenia.

Stres, jako czynnik wpływający na powstawanie zaburzeń psychicznych

Stres jest nieodłącznym elementem naszego życia i całkowite wyeliminowanie tego zjawiska jest niemożliwe w praktyce. Radzenie sobie ze stresem wymaga sprawności czynności psychicznych i biologicznych. U osoby podatnej stres może spowodować pewnego rodzaju zaburzenia, zwłaszcza bardzo silny stres (stres urazowy) wywoływany przez drastyczne bodźce. Takie urazy mogą ujawnić się bezpośrednio po zdarzeniu bądź w późniejszym czasie, nawet do kilku lat po traumatycznych przeżyciach.

Konflikt przyczyną powstawania zaburzeń psychicznych

Wyróżniamy dwa typy konfliktów: międzyludzkie i wewnątrzpsychiczne. Te wewnątrzpsychiczne oznaczają sprzeczność idei, wartości, dążeń i innych aspektów życia codziennego. Idąc tropem psychoanalizy nierozwiązywalne konflikty, szczególnie w sytuacji, gdy są nieuświadomione, stanowią poważne zagrożenie dla naszego rozwoju psychicznego. Konflikty interpersonalne można interpretować jako szczególny rodzaj stresu. Czynnikiem generującym zaburzenia psychiczne jest choroba, bądź uszkodzenie mózgu, spowodowane stanem zapalnym, zaburzeniem ukrwienia, urazem mechanicznym czy nowotworem. Czynność mózgu określamy badając poziom aktywności komórek nerwowych i przesyłanie pobudzenia między układami mózgu. Bez względu na to czy przyczyn upatrywać będziemy w badaniu psychologicznej czy biochemicznej strony czynności mózgu, jego zróżnicowanym funkcjom przypisuje się podstawowe integracyjne znaczenie. Psychologiczne przyczyny wskazują na umiejętność rozwiązywania wewnątrzpsychicznych konfliktów. Znaczna część wyboru i rozstrzygania konfliktów odbywa się poza świadomością człowieka. Część nurtujących nas problemów spychamy do podświadomości eliminując narastające poczucie niepokoju. T najczęściej konflikt pomiędzy popędami a wartościami i normami. Część psychoanalityków uważa, że zaburzenia powstają w skutek utrwalonych nieakceptowanych lub nieskutecznych zachowań. Ta drogą można zanalizować przyczynę powstawania depresji, którą utożsamia się z tak zwana wyuczona bezradnością, utrwalamy w sobie bezradność i smutek jako środek na życzliwość i zainteresowanie innych.

Grupa społeczna

Człowiek żyje w grupie, ma poczucie przynależności, to gwarantuje mu względne zdrowie psychiczne. Wzajemne oddziaływanie ma szczególne znaczenie w grupach naturalnych takich jak rodzina. O pozytywnym bądź też negatywnym wpływie rodziny na zdrowie psychiczne jej członków wiadomo stosunkowo dużo. Ma to ogromne znaczenie zwłaszcza w rozwoju psychicznym dzieci. Ważne jest zaspokajanie potrzeby przywiązania, dostosowywanie przyzwoleń i zakazów, umiejętne nagradzanie i karanie