Redukcja stresu u samotnych matek

Badania amerykańskich naukowców wykazały, że kobiety będące samotnymi matkami mogą redukować stres przez zabawę ze swoimi dziećmi. Odkryto, że czas spędzony przez samotne matki na czytaniu dzieciom książek oraz granie z maluchami w różne gry, obniża u nich znacznie poziom stresu. Jest to tym ważniejsze, ponieważ według badaczy poziom stresu samotnych matek jest znacznie wyższy niż u matek zamężnych lub posiadających stałego partnera.

Doświadczenie bycia samotnym rodzicem rodzi zaś ogromny niepokój, dyskomfort oraz liczne obawy.

Kobiety wychowujące dziecko bez wsparcia mężczyzny czują się często przytłoczone rolą samotnego rodzica i ponoszeniem pełnej odpowiedzialności za potomstwo.

Samodzielna opieka nad dzieckiem ogranicza także możliwość podjęcia wielogodzinnej pracy zarobkowej przez kobietę, co tym samym powoduje zmniejszenie środków finansowych i pogorszenie statusu materialnego samotnej matki i jej potomstwa.

Dzięki swoim badaniom, naukowcy pragnęli lepiej zrozumieć relacje zachodzące pomiędzy rodzicielskim stresem, temperamentem dziecka i zaangażowaniem rodzica w proces opieki nad pociechą.

Zaangażowanie rodziców w spędzanie wspólnego czasu z dzieckiem obejmowało takie czynności jak: czytanie książeczek, wspólna zabawa oraz kładzenie malucha do łóżka.

Temperament dziecka pociągał z kolei za sobą dostrzeganie u dziecka momentów, w których pociecha płakała, grymasiła lub była niezadowolona.

Naukowcy przeanalizowali związki zachodzące pomiędzy rodzicielskim stresem, temperamentem dziecka i zaangażowaniem rodzica w opiekę nad pociechą, kiedy dzieci, które wzięto pod obserwację miały 1, 3 i 5 lat.

Odkryto, że poziom stresu u samotnych matek był bardzo duży, zarówno kiedy dziecko miało jeden rok, jak i kiedy osiągało ono piąty rok życia.

Kobiety, które angażowały się w konstruktywne spędzanie czasu ze swoim dzieckiem, kiedy miało ono 12 miesięcy, były skłonne kontynuować taki stan rzeczy również wtedy, kiedy pociecha liczyła już 5 lat.

Badania wykazały również, że jeśli dziecko od początku miało trudny charakter i ciągle grymasiło - automatycznie wzrastał u samotnych rodziców poziom stresu, a rodzice mniej chętnie deklarowali angażowanie się we wspólne spędzanie czasu z takim dzieckiem w przyszłości.

Badanie poziomu rodzicielskiego stresu nie pozwoliło jednak na dokładne wykazanie częstotliwości i poziomu zaangażowania w przebywanie z pociechą.

Nawet jeśli bowiem poziom stresu u samotnego rodzica szacowany był jako wysoki - naukowcy nie byli w stanie określić stanu zaangażowania danego rodziciela w spędzanie czasu z dzieckiem.

Badacze są jednak pewni, że im wyższy poziom wspólnych aktywności, tym mniejszy stres i więcej energii u samotnego rodzica.


red.: Iwona Trojan